Каратманово

Каратманово — село во Општина Лозово, во областа Овче Поле, близина на патот Велес - Штип.

Каратманово
Каратманово Местоположба на Каратманово во Македонија Каратманово на карта
Координати 41°45′44″N 21°52′6″E
Регион	Вардарски
Општина	Лозово
Население	430 жит. (поп. 2021)[1]
Пошт. бр.	2208
Шифра на КО	24015, 24515
Надм. вис.	296 м
Каратманово на општинската карта Атарот на Каратманово во рамките на општината
Каратманово на Ризницата

Географија и местоположба

Селото се наоѓа во југозападниот дел на Овче Поле, на околу 4 километри источно од Лозово, 13 километри северозападно од Велес и 24 километри југозападно од Свети Николе. Соседни села на каратманово се: Дорфулија и Џумајлија на исток и североисток, Кумарино и Мамутчево на запад и северозапад, Милино на север, и Кишино на југ.

Поедини места во атарот на селото ги носат следните имиња: Ограда, Џамалџи, Катрли, Коџадол, Комарлиечими, итн.^[2]

Историја

Во народната традиција се наведува дека селата Каратманово, Џумајлија и Кишино биле најстари турски села во околината на Овче Поле. Селото Каратманово е основано во средината на XVIII век од 8 муслимански семејства. Од нив само две биле доселени од Арабија, а останатите од Мала Азија.^[2]

На крајот на XIX век селото било дел од Штипската каза на Отоманското Царство. Според податоците на бугарскиот етнограф Васил К’нчов, селото во 1900 година имало 475 Турци.^[3] Како турско село означено било и од страна на Леонард Шулце Јена и Димитар Гаџанов.

Население

Население во минатото

Година Нас. ±% 1948 701 —     1953 766 +9.3% 1961 619 −19.2% 1971 571 −7.8% 1981 574 +0.5%	Година Нас. ±% 1991 524 −8.7% 1994 469 −10.5% 2002 520 +10.9% 2021 430 −17.3%

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Каратманово живееле 475 жители, сите Турци.^[4]

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 500 Турци.^[5]

Според пописот на населението на Македонија од 2002 година, селото има 520 жители, од кои 515 Македонци и 5 Турци.^[6]

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 430 жители, од кои 426 Македонци, 2 Турци и 2 лица без податоци.^[7]

На табелата е прикажан националниот состав на населението низ сите пописни години:^[8]

Година	Македонци	Албанци	Турци	Роми	Власи	Срби	Бошњаци	Ост.	б.п.	Вкупно
1948	—	—	—	—	—	—	—	—	—	701
1953	—	—	765	—	—	—	...	1	—	766
1961	535	4	76	...	...	2	...	2	—	619
1971	554	—	17	—	...	—	...	—	—	571
1981	560	—	13	—	—	—	...	1	—	574
1991	520	—	4	—	—	—	...	—	—	524
1994	464	—	5	—	—	—	...	—	—	469
2002	515	—	5	—	—	—	—	—	—	520
2021	426	—	2	—	—	—	—	—	2	430

Родови

Според податоците од 1957/58 родови во селото биле.

• Турски: Инчолар (5 к.), Кесеџилер (2 к.), Мачелар (2 к.), Шеелер (5 к.), Џинџолар (3 к.), Тоскалар (1 к.), Бекшанлар (1 к.), Хусеинлар (2 к.), Фраклелер (3 к.) и Раман (1 к.). Родот Шеелер се бекташко, родот Тоскалар е од албанско потекло, основачот на родот е доселен од Јанина, Грција.
• Македонски: Македонски родови во селото се доселени почнувајќи од 1954 година, и тоа највеќе се доселени од кривопаланечкиот крај, и тоа од: Кркља (1 к.), Варовиште (4 к.), Б’с (1 к.), Дурачка Река (7 к.), Конопница (1 к.), Киселица (1 к.) и од Станча (50 к.). Потоа од Кратовско; Каврак (7 к.), Нежилово (1 к.), Луково (2 к.), Туралево (1 к.), Куново (1 к.). Потоа селото Зеленград (1 к.), и од разни села во Кочанско (7 к.).
• Албански: Во селото се доселиле и албански родови од 1954 година, и тоа од околината на Урошевац (10 к.), Пеќ (6 к.), Призрен (6 к.) и Гнилане (6 к.). Сите места се наоѓаат во Косово, но сите тие потоа се иселиле.^[2]

Општествени установи

• Црква „Покров на Пресвета Богородица“

Самоуправа и политика

Избирачко место

Во селото постои избирачкото место бр. 1710 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на основното училиште.^[9]

На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 328 гласачи.^[10]

Иселеништво

Од селото Каратманово се иселил огромен број на жители, во постаро време се иселиле некои македонски родови. Па така во селото Ново Село, Велешко се иселиле родовите: Богојовци (4 к.), Караѓорѓевци (5 к.), Хаџиовци (2 к.) и Петрушевци (1 к.). Родот Неделковци (1 к.) се иселил во селото Новачани. Од турските родови се иселиле преку 100 семејства во периодот помеѓу 1954-1958 година. Иселениците живеат во Маниса, Измир и Истанбул.^[2]

Поврзано

• Овче Поле
• Општина Лозово
• Свети Николе