Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

ADHD Syndrom

Polski zespół punk rockowy z Maniowych Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Remove ads

ADHD Syndrom – polski zespół muzyczny tworzący w nurcie punk rock. Kapela założona została w Maniowach przez grupę nastolatków z Podhala w grudniu 2005 r. Początkowo zdobyła lokalną popularność, a następnie, po wydaniu debiutanckiego albumu w 2009 r., jej rozpoznawalność rozszerzyła się na krajową scenę punk. W swoim dorobku ma trzy albumy muzyczne wydane przy współpracy z wydawnictwem muzycznym Jimmy Jazz Records oraz szereg utworów zamieszczonych w kilku składankach muzycznych. Zespół zagrał także wiele koncertów, często u boku czołowych zespołów polskiej sceny punk. Ich występny na żywo obejmowały także festiwale, w tym między innymi „Rock na Bagnie” oraz zorganizowany przez siebie „MEBP Fest” i inne.

Szybkie fakty Rok założenia, Pochodzenie ...
Remove ads

Historia

Podsumowanie
Perspektywa

Zespół został założony przez grupę nastolatków z Podhala[1][2][3][4][5][6]. Powstał w Maniowach[3][4][6][7][8][9][10][11] (Polska, województwo małopolskie[11]), w 2005 r.[10][12][13][14][15][11] (15[11] grudnia[14][16][11]). Początkowo muzycy przyjęli nazwę własną zespołu jako „ADHD”. Ale szybko okazał się, że jest sporo takich kapel i rozszerzyli ją do postaci znanej do dziś „ADHD Syndrom”[10]. Początki zespołu, jak to określił to Franek, to typowe tułanie się od salki do salki z tanimi instrumentami muzycznymi[16], a nawet granie w domach czy w bibliotece. Pomoc okazała także miejscowa Ochotnicza Straż Pożarna[6]. A pierwszy koncert zagrali w dniu 6 lutego 2006 r. dla około 20 osób. Odbył się on w Liceum Ekonomicznym w Nowym Targu[14][16], do którego uczęszczało dwóch członków kapeli (Franek i Bojler). Zespół miał wówczas w repertuarze cztery utwory muzyczne. Tylko jeden z nich ukazał się później w wydanym albumie („TV”). Grupa grała później także covery, między innymi utworów zespołu Proletaryat[16]. W następnych latach zespół coraz więcej koncertował. Były to między innymi występy na zlotach motocyklowych oraz w klubie „Black Seven” (powiązanym z klubem motocyklowym „Gremium”)[17]. Dzięki temu jeszcze przed wydaniem debiutanckiego albumu zespół lokalnie cieszył się sporą popularnością[1][5][18]. Powstało też kilka nagrań demo[6].

Kapela zaangażowała się również akcję „Gier-tych dość!”. Początkowo planowany w jej ramach koncert miał odbyć się na południu Polski, a zagrać miały na nim zespołu z nauczycielami w składzie oraz kapela uczniowska. Tą ostatnią miał być właśnie ADHD Syndrom. Jednak po nagłośnieniu akcji i „rozpętaniu się politycznej burzy” okazało się[19], że nie można znaleźć miejsca na koncert, choć także muzycy z ADHD Syndrom pomagali w poszukiwaniach, bo nikt nie chciał mieć problemów[20][19]. Ostatecznie impreza została przeniesiona do Warszawy, gdzie nie było takich przepychanek, ale przez to ADHD Syndrom na nim nie wystąpił. Mimo, że wcześniej napisał specjalnie na tę okazję nową piosenkę[19].

Od początku swojej działalności wydawniczej, zespół związał się współpracą z wydawnictwem muzycznym „Jimmy Jazz Records” ze Szczecina[4][5][6][17][18][21], z którym formacja opublikowała trzy albumy muzyczne[4][5][10][21]. W październiku 2008 r. kapela weszła do studia nagraniowego, gdzie powstał materiał do albumu muzycznego. Miało to miejsce w Nowym Sączu, „NS Studio”[6][22][23]. Udało się to dzięki finansowej pomocy niejakiego Arka, ich kolegi z klubu motocyklowego „Gremium”[6]. Ten debiutancki album został wydały w 2009 r. Otrzymał on tytuł „Grzeczna młodzież”[3][4][6][18][21][24]. Był to bardzo udany debiut. W ciągu pierwszego miesiąca od rozpoczęcia jego sprzedaży, tylko poprzez własną stronę internetową wydawnictwa „Jimmy Jazz Records” nabywców znalazło około 200 egzemplarzy albumu[25]. To wydawnictwo pozwoliło kapeli wyjść poza lokalną popularność. Od tego momentu zespół zyskiwał rozpoznawalność, popularność i fanów w całym kraju. Tym samym dołączył do grona ówcześnie najciekawszych i najaktywniejszych reprezentantów krajowej sceny punk. Od tego momentu kapela grała wiele koncertów klubowych, często razem z czołowymi wykonawcami sceny niezależnej[3][4][5]. Ciekawostką z tamtego okresu jest fakt, że samych Maniowach możliwość nabycia płyty umożliwił znajomy muzyków, który wystawił ją do sprzedaży w miejscowej lodziarni[6].

Kolejne publikacje we współpracy z tym samym wydawnictwem ukazały się w 2011 r. – drugi album, pod tytułem „Nic się nie zmienia”[3][4][7][26], również nagrany w nowosądeckim studio[23] oraz w 2014 r. – trzeci album, pod tytułem „Business Punx”[2][27][28][29], nagrywany pod koniec 2013 r. w „Studio Analiz” ze Szczecina[2][23][28].

Po wyżej opisanym okresie intensywnej działalności grupa wyraźnie ograniczyła swoją aktywność, czy wręcz jak to określa w swojej wypowiedzi jeden z muzyków, częściowo ją zawiesiła. Nie było to całkowite zerwanie z muzyką, ale znaczne ograniczenie działalności, która w tym okresie czasu sprowadzała się w zasadzie do kilku występów w odstępach co kilka miesięcy[21]. Związane to było częściowo z wyjazdem Konrada („Pepsi”) do Anglii, takimi samymi planami Grzegorza („Bojler”), oraz obowiązkami Franka („Szczupły”) i Szymona („Grymas”, „Ujek”) związanymi ze wspólnym prowadzeniem baru[30].

W 2022 r. zespół nagrał nowy utwór pod tytułem „Serce”. Opublikował go jako singiel[10][21]. Historia jego powstania związana jest z osobistą tragedią jednego z członków grupy, Konrada "Pepsi" Janik. 23 grudnia 2020 r. urodził się syn muzyka, Jan, który niestety kilka dni później zmarł. Utwór ten został poświęcony pamięci Jasia oraz jest formą podziękowania dla żony Konrada, Karoliny, a także ich córki, Anieli. Jest również pewnym wsparciem dla wielu innych rodziców, którzy utracili swoje dzieci. Sam muzyk przy tym dziękuje i wyraża wdzięczność pozostałym członkom formacji za okazane wsparcie mu w trudnych chwilach oraz współpracę przy nagraniu tego utworu, będącego niewątpliwie jego osobistym wyrazem uczuć, emocji oraz nowego spojrzenia na życie[21].

W wywiadzie z 2024 r. Franek deklarował, że grupa chciałaby wydać kolejny album. Według jego wypowiedzi zespół miał bowiem w tamtym momencie „materiał na trzy płyty”. Choć życie i codzienne sprawy, prowadzone biznesy, nie pozwoliły na określenie konkretnych planów dalszego działania w tym aspekcie[10].

Remove ads

Festiwale i koncerty

Podsumowanie
Perspektywa

Koncerty klubowe i festiwalowe

Formacja zagrała w swojej karierze szereg koncertów klubowych i festiwalowych. Szczególnie intensywny pod względem występów na żywo okres czasu obejmował wyżej wskazane lata, począwszy od wydania debiutanckiego albumu w 2009 r. do okresu po wydaniu trzeciego krążka w 2013. Często były to koncerty klubowe u boku najważniejszych i najbardziej cenionych lub przynajmniej najbardziej znanych wykonawców sceny niezależnej[3][4]. Można tu wymienić przykładowo takie nazwy jak Dezerter, The Analogs, Kolaboranci, Bulbulators, Apteka, Eye for an Eye, Active Minds, Loikemie[5][18], Odsiecz[31]. Później, jak wyżej zaznaczono, nastąpił spadek aktywności grupy, także w zakresie występów na żywo[21]. Sam zespół zaś w jednym z wywiadów wymienia takie kapele, którymi miał okazję zagrać na jednej scenie, jak Perkele, Sick of It All, The Toy Dolls, Cockney Rejects, Cock Sparrer, Discharge, Buzzcocks, Agnostic Front oraz polskie takie jak Dezerter, The Analogs i Armia[10].

W 2011 r. ADHD Syndrom był jednym z gości podczas koncertu organizowanego pod hasłem „KOLABONIGHT 2011”[3][4][32][33][34]. Impreza została zorganizowana z okazji jubileuszu 25–lecia działalności legendarnego w ramach sceny punk zespołu Kolaboranci. Oprócz jubilata i ADHD Syndrom wystąpił wówczas także Dezerter i Thiele. Wydarzenie miało miejsce 8 października 2011 r. w Szczecinie (Dom Kultury „Słowianin”), a prowadził je Paweł Konnak (pseudonim „Konjo”)[32][33][34][35]. Podobnym tego typu wydarzeniem, na którym grał ADHD Syndrom, był jubileusz 20-lecia grupy Rewizja. Koncert z tej okazji odbył się 15.04.2023 r. w Łodzi (Fabryka Bidermanna). Oprócz jubilata i ADHD Syndrom zagrali także Szewska Pasja, Awaria oraz The Analogs[36][37].

Festiwale i imprezy cykliczne

Jeśli zaś chodzi o występy na festiwalach muzycznych i innych imprezach cyklicznych to można tu wymienić między innymi takie jak „Slot Art Festival” we Wrocławiu / Lubiążu[3][4][5][18][38][39], w ramach „Hardcore Punk Club” (a wcześniej „Scena Ekstremalna”)[38][39], w 2010 r.[40][39] (pozostali wykonawcy w ramach „Hardcore Punk Club” – Arroyo, Dj Bigos – Piotr Pietia Wierzbicki, Janusz Reichel, Holy Blood, Hope Against Hope, Cierpki), „God Night White Pride” w Warszawie[3][4][5][18], „Rock na Bagnie” w Strękowej Górze[3][4][5][18][40][41][42] i podczas późniejszej edycji w Goniądzu[43][44] oraz na organizowanym przez siebie „MEBP Fest” w rodzinnych Maniowach[3][4][5][7][10][18][40] i jego następcy „Luzik Fest”[45][46], „Pod Parou” (Czechy)[17], czy choćby „Ferment Fest”[5][18][40].

W 2008 r. kapela występowała podczas imprezy odbywającej się pod szyldem „Party Pieniny”. Była to trzecia edycja wydarzenia trwającego od 13 do 15 czerwca w Krościenku nad Dunajcem (klub „Gremium”). Wystąpili także Black Seven i przyjaciele, Seven Nation Army, Sztab[17]. W 2009 r. zaś kapela koncertowała między innymi w ramach festiwalu „Ferment Fest”, organizowanego pod dewizą 20-lecia sceny hardcore oraz punk na Podhalu i w Nowym Targu. Imprezę przeprowadzono 26 i 27 czerwca w Nowym Targu. Wystąpili Nowos, Celibat, Playground, ADHD Syndrom, Naked Blade, Infamia, Psychotata, Rise, No Time To Waste, Castet, Złodzieje Rowerów, Analena (Chorwacja), Porphyria, Eden Farewell, Offside, End of Silence, Huge, Arche, Odszukać Listopad, Daymares, Seasick (Stany Zjednoczone), Faust Again, Apatia, Bridge To Solace (Budapeszt, Węgry), MoBay Sound![47]. Z kolei w 2010 r. grupa występowała w dniu 26.06.2010 r. podczas „Ferment Fest” vol. 2. Odbył się on w Nowym Targu (klub „Dudek”)[40] oraz w ramach trasy koncertowej zespołów The Analogs, 1125 i Upside Down, organizowanej pod szyldem „Rebel Tour 2010”. ADHD Syndrom wystąpił w dniu 24 kwietnia, w Rzeszowie (klub „Pod Palmą”)[48].

W 2011 r. kapela wystąpiła podczas festiwalu „Rock na Bagnie”[41][42][40]. Była to druga edycja tej imprezy zorganizowana w dniach od 1 do 3 lipca 2011 r. w Strękowej Górze. Zespół wystąpił na koncercie w drugim dniu wydarzenia[41][42]. Kolejny udział kapeli w tym wydarzeniu miał miejsce podczas trzeciej edycji zorganizowanej dniach 5 i 6 lipca 2013 r. Była to pierwsza odsłona imprezy w nowym miejscu – Goniądzu[43][44]. W 2020 r., w związku z pandemią COVID-19, festiwal „Rock na Bagnie” został przeprowadzony w formie transmisji strumieniowej, on-line, poprzez sieć Internet. Termin był identyczny z planowym dla imprezy, która miała odbyć się w Goniądzu, czyli w dniach 3 i 4 lipca 2020 r. W pierwszym dniu wydarzenia transmitowano nagrania wybranych występów z lat poprzednich, jako formę wspomnień poprzednich edycji festiwalowych. Pośród prezentowanych koncertów znalazł się między innymi występ zespołu ADHD Syndrom z 2011 r.[49][50][51][52].

16.12.2011 r. ADHD Syndrom oraz Bulbulators, Blade Loki i Vespa zagrali podczas „Punk-Ska Fest” w Krakowie (klub „Rotunda”)[53]. 25-27 maja 2012 r. odbyła się trzydniowa impreza pod szyldem „Sony VAIO Joy Ride Fest” w Kluszkowcach. Jest to cykl wydarzeń łączących muzykę, rowery i naturę. W tej trzeciej edycji wystąpił ADHD Syndrom, CF98, Gooral, Jamal, Grubson oraz plejada DJ prezentujących różne odmiany muzyki[54]. Kapela występowała również na „Brzeszczańskim B Festivalu” (wcześniej Rock Reggae Festival) w 2013 r. Wydarzenie odbyło się 24 sierpnia na stadion KS „Górnik”[55]. Jeszcze w tym samym roku, w Krakowie (pub „Kot Karola”) z okazji jubileuszu 5-lecia portalu muzyczno-tatuatorskiego www.hardcore-tattoo.pl, odbyła się dwudniowa impreza organizowana cyklicznie, która choć ukierunkowana na tatuowanie, to jednak obejmuje także inne działania, w tym koncerty w klimatach przede wszystkim hardcore i punk. Wystąpił wówczas ADHD Syndrom, a także 10 Fold, Then Just Death, Fightback Brh, Pipes And Pints (Praga, Czechy) i Troty[56]. W 2014 r. formacja wystąpiła podczas „Oi! Punk! Pikink Kraków 2014”. Wydarzenie odbyło się 31 maja w Krakowie (klub „Kot Karola”). Zagrali wówczas również Punkinson, Perła 77, Pijacka Banda, Ostatnia Minuta, 77Sins, The Bastard, Oi! Brygada, Niestety[57]. Natomiast w 2020 r. zagrała na jednodniowym festiwalu organizowanym pod szyldem „If The Kids Are United Fest” przez Schronisko na Soszowie. Termin koncertu to 5 września. Zagrali także tacy wykonawcy jak Pirate Rude Soundsystem, Kompromitacja, Skampararas, Prawda[58]. Z kolei w dniach 8 i 9 sierpnia 2025 r. odbył się „DIY Fest” w Zdynii koło Gorlic. Była to V edycja festiwalu. Oprócz ADHD Syndrom wystąpiły zespoły ze Stanów Zjednoczonych i Kanady: D.O.A. (Vancouver), The Avengers (San Francisco), Zeke (Seattle), T.S.O.L. (Kalifornia), oraz z Europy, w tym z Polski: Atrak Atakk, JAD, Baraka Face Junta, Castet, Bratakus, Demolka, Loveworms, Uchafu, Złe Oko, The Corpse, Dizel, Jaws[59][60].

MEBP Fest i Luzik Fest

Zespół ADHD Syndrom jest także organizatorem, wspólnie z formacją APE, festiwalu muzycznego odbywającego się pod nazwą „MEBP Fest” w Maniowach[61][62][63][64][65] nad Jeziorem Czorsztyńskim[61][62][64][65]. Imprezy pod tym szyldem odbywały się już na mniejszą skalę do 2010 r. włącznie[61][62][40]. Od początku były to koncerty organizowane przez kapelę na zasadzie D.I.Y. czyli zrób to sam. Odbywały się nad jeziorem, w jednym z domków góralskich („Chata u Stopki”), które zachowały się ze starego Maniowa[20][62][40]. Było ich 9, począwszy od 2006 r.[64][65] (i dziesiąty w 2010 r.: 13.02.2010 r. – ADHD Syndrom, After Party, Snafu[40]), a występowały na nich takie kapele jak Awariat NATO, Snafu, Warhead, Tymczasowy Brak Nazwy, Pod Prąd, First December, After Party oraz ADHD Syndrom[64]. A ten rok – 2010 – był pierwszym, w którym wydarzenie miało już inną, znacznie większą skalę. I to wydarzenie liczy się jako pierwsza edycja festiwalu[61][40], ale wówczas jeszcze oznaczono go numerem 11[64][65]. Odbyło się ono 20 i 21 sierpnia[64][65][40]. Wystąpili wówczas: Bulbulators, In Vitro, Dumbs, CF98, Pornoskins, Awariat NATO, Karate No Mercy, Snafu, Bigger Half, Odszukać Listopad, Eden Farewell, T.B.N., Warhead, The Velopers, After Party oraz ADHD Syndrom[64][65].

Nazawa „MEBP” to skrót utworzony od „Maniowy Ekipa Biba Party”[20][62][64][65]. Wymyślił ją Bojler, a Franek opracował logo[20]. Oprócz tego imprezie towarzyszą hasła: „Stop Nudzie, Stop Schematom!”[64][65][40]. Pierwszy MEBP z 2010 r. przyciągnął około 200 osób[20]. Pośród publiczności byli między innymi punkowcy, ale też skinheadzi, tak samo jak w późniejszych edycjach[20][62]. Te kolejne odsłony wydarzenia przyciągały już publiczność z całej Polski[63]. A okoliczni mieszkańcy wyrażali początkowo pewne zdziwienie, czy też niechęć, ale bez wielkich protestów. Dopiero później nieprzyjemne wydarzenia typu kradzieże doprowadziły do pewnych niesnasek. Jednak z czasem miejscowi mieszkańcy do pewnego stopnia przyzwyczaili się do wydarzenia i przyjezdnych osób, często przynależnych do określonej subkultury[20]. Oczywiście w różnych edycjach występował na festiwalu także sam ADHD Syndrom[5][18][63][64][65][66].

Druga edycja festiwalu odbyła się 12 i 13 sierpnia 2011 r. na przystani wodnej w Maniowach. Wystąpili następujący wykonawcy muzyczni: 1988, Anti Dread, Collina, Skampararas, The Analogs, Trips, Warsaw Dolls, Whitman[66]. Trzecią zorganizowano w 2012 r., 10 i 11 sierpnia, z udziałem kilkunastu zespołów takich jak ADHD Syndrom, APE, Aushwitz Rats, Criminal Tango, Dealer, Fix Up, Joke Ferajna, Mister X (Białoruś), On Yer Bike, Outlander, Punkinson, PunkRockGang, Regres Rewizja, Sexbomba, The Balangers, The Lunatics, The Sandals[63][67]. Czwarta odsłona „MEBP Fest” odbyłą się w 2015 r.[62][68][69][70], 7 i 8 sierpnia[68][70]. Wystąpili: 4 Scums (Petersburg, Rosja), ADHD Syndrom, APE, Bachor, Call the Cops (Bolonia, Włochy), Kompromitacja, Lazy Class, Outlander, Perła 77, Prokuratura, Reszta Pokolenia, Scissors as a gift, Tequila Gerbils, Tester Gier, The Harpagans, The Pockrockers, Uliczny Opryszek, ZSRE[62][68][70]. Kolejna, siódma, edycja odbyła się w 2016 r. (5 i 6 sierpnia). Wystąpił między innymi Zbeer[71][72][73], który nagrania ze swojego występu na tym festiwalu, pośród innych, zamieścił albumie „Live And Loud” z 2017 r.[72][73], oraz między innymi następujący wykonawcy: De Łindows, Bunkier, Mandat, TZN Xenna, Zwłoki, Omerta, Rage, Łyse Pały, Rage Against the Machine – Guerrilla tribute band, Allskaphones, Redfish[71]. Była to ostatnia edycja tego wydarzenia[45].

I to właśnie organizacja tego festiwalu jest dla grupy jednym z ważniejszych dokonań własnych, z którego są szczególnie dumni[10].

Po zaprzestaniu organizowania tej imprezy, po kilku latach, od 2023 r., rozpoczęto działania związane z nowym festiwalem, o zbliżonej idei, a mianowicie „Luzik Fest – Gorczański Festiwal Muzyki Niezależnej”. Inicjatorem realizacji tego projektu był Franek Podlipni[45][74]. Wydarzenie odbywa się w Maniowach[75][46]. 26 i 27 lipca 2024 r. obył się „Luzik Fest”, edycja 2. Obok ADHD Syndrom wystąpili także Skakan, ODC, Dealer, Mizofonia, Zimna Wojna, Kompromitacja, The Corpse, Paranoise, Skampararas, Bulbulators, Skacowani, Kill Off, For Example John, Quiet Quiet Quiet, Blin To Differences[75]. 25 i 26 lipca 2025 r. odbyła się edycja trzecia imprezy, podczas której grał ADHD Syndrom. Wystąpili tam również: Ga-Ga/Zielone Żabki, The Bastard, Nie Tym Tonem, Only Sticks, Pils, Non Serviam, Thank You From The Mountain, Paranoise, Brudne Czyny, Mizofonia, Morsola, Ska Petarda, Jonasz Gubera, Violent Youth[46].

Inne występy

Inne przykładowe koncerty oraz wykonawcy muzyczny, z którymi ADHD Syndrom miał okazję występować na jednej scenie:

Remove ads

Skład

Osoby, które tworzyły grupę w różnych okresach czasu, ich funkcja w zespole oraz instrumenty muzyczne, na których grali:

Podstawowy skład od początku istnienia zespołu tworzyli: Franek („Szczupły”), Grzegorz („Bojler”), Konrad („Pepsi”) i Szymon („Grymas”, „Ujek”)[10][16][22][103][104][105]. Jednak w okresie czasu gdy Konrad („Pepsi”) wyjechał do Anglii, zespół albo działał jako trio, albo na drugiej gitarze grał Marcin[30].

Powiązania

Grzegorz Janczy („Bojler”) oraz Szymon Dziadkowicz („Grymas”, „Ujek”) w początkowym okresie działalności ADHD Syndrom brali także udział w innych projektach muzycznych. Były to jednak zespoły o odmiennym charakterze i muzyce. Przyznają przy tym, że uczestnictwo w nich pomogło im nauczyć się lepiej grać, a oprócz tego pozwalało zarobić trochę pieniędzy. Były to takie grupy jak orkiestry dęte, formacje biesiadno-chałturnicze oraz zespół o nazwie Kurniawa. Ujek grał w nich, tak samo jak w ADHD Syndrom, na perkusji, ale przykładowo Bojler grał tam na waltorni[16].

Franek („Szczupły”), we współpracy z Pawłem z zespołu Kompromitacja, stworzyli jednorazowy projekt muzyczny o nazwie Necrognój. Zagrali tylko jeden koncert podczas którego wykonali 12 kawałków w zaledwie 8 minut. Poza tym została zarejestrowana na kasecie tylko jedna próba i na tym został on zamknięty. Według deklaracji Pawła taki był plan i po to projekt został powołany[107]. Prowadził też projekt o nazwie Franko Muzykant. W późniejszych latach współtworzył także zespół ParaNoise. W ramach tego projektu jest gitarzystą, wokalistą i autorem tekstów piosenek[108].

Remove ads

Twórczość i opinie

Podsumowanie
Perspektywa

Twórczość i muzyka prezentowana przez grupę ADHD Syndrom zaliczana jest do gatunku muzycznego jakim jest rock[109][110][111], a w szczególności w jego ramach do punk rocka[1][4][9][18][112][113][114][115][116]. W muzyce tej wyraźny jest „tradycyjny” punk rock[1][5][6][7][9][18][117], osadzony w dokonaniach punk 77[7][117] i punk 82[7], ale oprócz tego nie brakuje w wielu utworach także elementów z innych nurtów muzycznych. W recenzjach i komentarzach do tej twórczości wymieniane są takie nurty muzyczne jak street punk[1][2][4][5][18][43][117], hardcore punk[2][4][117], ska[1][2][4][5][6][18][117], a niekiedy i odrobina rock and rolla[2][6][116], bluesa[116] czy wspominanego wyżej punku 77[117].

Zespół gra przede wszystkim utwory z muzyką własnego autorstwa[103], przy czym większość kompozycji stworzył Franek („Szczupły”) – jak to określił w wywiadzie, tworzył „szkielet” kompozycji, a Szymon („Grymas”, „Ujek”) dokładał pod to sekcję rytmiczną, Grzegorz („Bojler”) w dużej części utworów dorabiał samodzielnie sekcję basową. Natomiast kwestiami menadżerskimi i organizacyjnymi, głównie związanymi z koncertami, to do czasu swojego wyjazdu do Anglii, zajmował się Konrad („Pepsi”)[30].

Jest to więc przede wszystkim melodyjny punk rock[3][4][41][28], prosty[7][41][116][28], szybki[7][116], porywający[1][5], przebojowy[1][5][117], pełen energii[1][3][4][5][7][116][117], żwawy[28], żywiołowy[117]. I jest on wzbogacony o dobrą, „wybuchową” mieszankę z wyżej wymienionymi stylami muzycznymi[1][2][3][4], ale mimo to bez zbędnego kombinowania[116]. Mamy więc szorstki punk rock, z domieszką prostego ska[28]. Jest w tym także bezpretensjonalność i nieco naturalnej bezczelności[117]. Mariusz Prokulski (Bezkoc) z Pasażera, w recenzji ich pierwszego albumu z 2009 r. „Grzeczna młodzież”, określa ich twórczość jako piosenki spomiędzy Dezertera a Cock Sparrera, czyli coś pod wpływem The Analogs. A wszystkie te działania kapeli są pełne luzu, entuzjazmu, poczucia humoru, pewnej dozy kąśliwości no i nonszalancji ocierającej się o arogancję[9]. Natomiast inny recenzent, w odniesieniu do drugiego albumu z 2011 r. „Nic się nie zmienia”, porównuje kolejno niektóre utwory, ich styl oraz brzmienie, do dokonań takich kapel jak Ramones, Social Distortion, Dead Kennedys, The Analogs, oraz w przypadku niektórych kompozycji ogólnie do stylu punk 77[117], a w kolejnej recenzji jeden z utworów przypisany ma jako wzorzec formację Motörhead[116].

Natomiast autorem wielu tekstów do piosenek prezentowanych w albumach muzycznych formacji jest Franek Podlipni („Szczupły”)[22][30][103][117]. Teksty te w swojej treści zawierają zarówno tematy ważne i poważane, przynajmniej dla muzyków zespołu, takie jak różne słowne wycieczki w stronę polityków[1][5][6][9], deklaracje dotyczące prawa do pełnej swobody wyboru[1][5]. Czasem pojawiają się teksty o wydźwięku wręcz szalonym, a innym razem refleksyjnym, lub pełnym humoru i ironii[2], także bezkompromisowe przekazy w równym stopniu skierowane w stronę tzw. normalnego społeczeństwa jak i własnego, punkowego środowiska[2][118][28], Polski[118], z pewną dozą kąśliwości[9]. Ale są również tematy luźniejsze[1][5][6][28], przede wszystkim odnoszące się do zabawy[1][5][6], pełne poczucia humoru[9]. Są oczywiście także nawiązania do tematów ulicznych, w tym tak oczywistych jak załoga czy piwo[6][41], a nawet ocierające się o chuligaństwo. W tym jednak przypadku nie ma tu rażącego chełpienia się nim, a raczej lekki dystans i odrobina ironii[9]. Odbierane są one jako nieskomplikowane i szczere[41], po prostu „na temat”[7][28], sensowne[117], a równocześnie ostre, bezkompromisowe, często bardzo intrygujące[3] i dosadne[118][28]. I mimo tak ich wyrazistego charakteru, to uznawane są za nieskażone żadnymi ideologicznymi naleciałościami[7][117], filozofią[28] czy sporami[117]. Są to w dużej mierze piosenki „wpadające w ucho”[9][117][28], z refrenami które zapadają w pamięci człowieka[9][117]. Nie brakuje jednak w niektórych tekstach wulgaryzmów[116][28].

Już pierwszy album „Grzeczna młodzież” z 2009 r. stał się dla wielu osób wręcz kultowym[21][37]. Mimo tego, że ówcześnie muzycy byli punkowymi nastolatkami[3][4][5][7][9][117], to osiągnięty efekt ich twórczości prezentowany na płycie uznany został za bardzo dojrzały[3][4][5][7]. Także dzięki dobrej już wówczas stronie technicznej ich muzyki oraz dobremu wokalowi. Pada w tym aspekcie określenie: punkowi naturszczycy[117]. Brzmienia tych utworów przekonał fanów. Debiut ten pozwolił także zespołowi na szybkie wyjście poza krąg lokalnej popularności[3][4][5][30], zaistnienie w świadomości fanów punk rocka oraz zdobycie ich uznania[18]. Dzięki temu dołączył on do grona najciekawszych i najaktywniejszych wykonawców muzycznych na krajowej scenie punk[3][4][5].

Nic więc dziwnego że oceny zespołu, jego twórczości i muzyki są pozytywne. Jest to muzyka zagrana według najlepszych wzorców gatunku[1][3][9][117][116], której podstawą jest tradycyjny punk rock, wzbogacony, ale nie w nadmiarze, o inne style muzyczne[3][18][117] („rasowy” punk rock[116]). Brzemienia są ostre, siarczyste, energetyczne, porywające[1][5][7][18], a przy tym bardzo melodyjne, choć uzupełnione czasem o spowolnienia w stylu ska[1][2][3][5][18][28]. Ta muzyka może więc przypaść do gustu nie tylko rówieśnikom muzyków[1][2][9]. Potwierdza to publiczność na koncertach pośród której są przykładowo osoby znacznie starsze od muzyków[30]. Tym bardziej, że pośród piosenek nie brakuje rasowych, punkowych hitów[3][37][117]. Trudno się bowiem jej oprzeć. A szczególnie jest to doświadczane podczas koncertów[4][9][36]. Ta muzyka bowiem wciąga w pogo osoby w niemal każdym wieku. Czyli czysty „punk rock”, bez naleciałości wynikających z aktualnej mody[9]. Ale także w zakresie publikowanych albumów warte jest odnotowania, że zostały one bardzo dobrze przyjęte przez słuchaczy[2]. Co potwierdza jedna z wypowiedzi, z 2011 r., autora recenzji wówczas wydanego albumu, że ADHD Syndrom to nowy, „czarny koń” wytwórni „Jimmy Jazz Records”, którego cechą szczególną jest niesamowity przytup w nagraniach studyjnych[7]. Choć w jednej z recenzji do drugiego albumu pojawia się już nieco mniej entuzjastyczne spojrzenie oparte na odczuciu, że nie ma już tej wcześniejszej świeżości i spontaniczności. Można nawet dostrzec lekkie jakby pogubienie się w punkowym życiu, co słychać także w niektórych tekstach. Ponadto pojawia się znaczenie więcej solówek, co według autora tego komentarza, przy dalszej eskalacji tego trendu, może „rozwalić punk rocka”[117]. Niemniej w kolejnym albumie z 2013 r. „Business Punx”, kapela nadal grała punk rocka na najwyższym poziomie, surowego, z wyraźnym, garażowym brzmieniem. Kompozycje są szybkie z żywymi podziałami rytmicznymi oraz dobrze wyeksponowanym basem, Do tego dochodzi drapieżny i zadziorny wokal[116], który skutecznie dopełnia wypracowany przez zespół styl[117][116]. Są też tak jak do tej pory czasem zwolnienia tempa i nawiązania do ska w stylu Big Cyc[116].

Jeśli zaś chodzi o występy kapeli na żywo podczas koncertów to można tu przytoczyć jedną z relacji dotyczącą festiwalu „Rock na Bagnie” z 2011 r., w której występ zespołu określono jako prawdziwe punk rockowe szaleństwo. I obejmowało ono zarówno muzyków, czyli czterech młodych chłopaków dających czadu na scenie, jak i publiczność, która żywiołowo reagując na muzykę i postawę formacji podczas tego występu, świetnie się bawiła, tańczyła, „szalała”. A działo się to mimo deszczowej, niesparzającej pogody. W wypowiedzi tej autor zauważa znamienny fakt, że muzycy bawili się przy tym równie dobrze jak publiczność, bowiem wyraźnie było widać, że granie sprawia im wielką frajdę[41]. Co potwierdzają sami muzycy, którzy stwierdzają, ze jak się robi coś, co się lubi, to najczęściej wychodzi dobrze przy odpowiedniej staranności[30]. W innym zaś opracowaniu (recenzji), w tym aspekcie pada określenie wulkan energii koncertowej[7], potwierdzony także relacją innego autora, z innego koncertu[37]. Po prostu taki występ wciąga i zmusza do pójścia w pogo[9][45], a wówczas „nogi same skaczą”[36]. Zgodne opinie potwierdzają, że kapela potrafi rozkręcić i rozgrzać publiczność, a tym samym skutecznie zachęcić ją do zabawy[41][99].

Reasumując, z publikacji, komentarzy i recenzji wynika, że jest to bardzo dobry punk rock[2][3][9][117], który zadowoli każdego, nawet najbardziej wybrednego fana, a zespół już dawno dołączyli do czołówki polskiej sceny punk[2][3].

Muzycy wymieniają kilka zespołów które cenią, choć zastrzegają, że jest ich cała masa i jeszcze większa ilość takich których słuchali, „jarali się” nimi i po części zapewne inspirowali. A wymienili następujące zespoły: Karate No Mercy, Elektro Madonna, APE, Bulbulators, TZN Xenna[119].

W portalu Spotify, zespół ma 5810 i osiąga 8995 słuchaczy w miesiącu, według stanu na 20.08.2025 r.[120]. Jego utwory znalazły się także w wielu publicznych playlistach tworzonych pod kątem polskiego punk rocka i oi![121].

Remove ads

Dyskografia

Podsumowanie
Perspektywa

Albumy zespołu

Albumy muzyczne zespołu ADHD Syndrom[122][123][124][125]:

Składanki

Składanki, kompilacje, w ramach których zamieszczono minimum jeden utwór muzyczny zespołu ADHD Syndrom[138]:

  • „Małe Jest Głośne 20 Kawałków Na 20 Lat Undergroundu W Nowym Targu”: rok wydania – 2009, wydawca – TKA Ferment (identyfikator albumu – brak), nośnik danych – jedna płyta kompaktowa CD, utwór – numer 17 pod tytułem „M.E.B.P.”[139][140][141], płyta stanowi załącznik do książki „Małe jest głośne. 20 lat undergroundu w Nowym Targu” wydawnictwa „TKA Ferment”[141]
  • „Punks, Skins & Rudeboys Now! Vol. 18”: rok wydania – 2009 r., wydawca – Jimmy Jazz Records (album promo załączony do zina „Garaż” nr 28), nośnik danych – jedna płyta kompaktowa CD, utwór – numer 1 pod tytułem „Nowe obietnice stare poczynania” i 22 pod tytułem „Grzeczna młodzież”[142][143]
  • „Poland 4 Ramones. Tribute to Ramones”: rok wydania – 2010 r., wydawca – Zima (identyfikator albumu – brak), nośnik danych – jedna płyta kompaktowa CD, utwór – numer 7 pod tytułem „Animal boy (Wściekły gość)”, tribute album dla zespołu Ramones[144][145][146][147]
  • „Punks, Skins & Rudeboys Now! Vol. 19”: rok wydania – 2010 r., wydawca – Jimmy Jazz Records (album promo załączony do zina „Garaż” nr 29), nośnik danych – jedna płyta kompaktowa CD, utwór – numer 6 pod tytułem „Nigdy nie mów nigdy”[148]
  • „Dead Chords Część 3”: rok wydania – 2012 r., wydawca – Dead Press (identyfikator albumu – brak), nośnik danych – jedna płyta kompaktowa CD, utwór – numer 1 pod tytułem „Naprzeciwko im wszystkim”[149][150], załączoną do fazniznu Dead Press nr 5 (1/2012)[151]
  • „Punks, Skins & Rudeboys Now! Vol. 20”: rok wydania – 2012 r., wydawca – Jimmy Jazz Records (album promo załączony do zina „Garaż” nr 30), nośnik danych – jedna płyta kompaktowa CD, utwór – numer 1 pod tytułem „Naprzeciwko im wszystkim” i numer 13 pod tytułem „W pierwszej kolejności”[152]
  • „Prowadź mnie ulico vol. 6”: rok wydania – 2014 r., wydawca – Jimmy Jazz Records (identyfikator albumu – JAZZ 175), nośnik danych – jedna płyta kompaktowa CD, utwór – numer 14 pod tytułem „Business Punx”, numer 20 pod tytułem „Polacy na wczasach” i numer 29 pod tytułem „Tacy sami”[153][154][155].

Teledyski

Zespół ADHD Syndrom nagrał dwa teledyski do swoich utworów[156]. Są to następujące tytuły: „D.I.Y.”[2][156] oraz „Nadpobudliwi”[7][131][156]. Pierwszy z nich to wideoklip do singla promującego trzeci album kapeli zatytułowany „Business Punx” z 2014 r.[2][156]. Czas trwania filmu wynosi 2 minuty i 49 sekund. Drugi z wymienionych teledysków zawiera utwór z wcześniejszego, drugiego albumu zespołu zatytułowanego „Nic się nie zmienia” z 2011 r. W tym przypadku czas trwania filmu wynosi 2 minuty i 47 sekund. Oba wideoklipy udostępnia na swoim profilu w serwisie społecznościowym „YouTube” wydawca albumów formacji – „Jimmy Jazz Records”[156].

Remove ads

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads
Remove ads