Caedocyon

Caedocyon – wymarły rodzaj zdolnego do kruszenia kości wszystkożernego ssaka drapieżnego przypominającego psa, członka rodziny psowatych (Canidae). Zamieszkiwał on zachodnią Amerykę Północną w epoki oligocenu, pomiędzy 30,8 i 20,6 milionów lat temu, istniał więc przez 10,2 miliona lat^[2].

Caedocyon
Wang, 1994[1]
Okres istnienia: 30,8–20,6 mln lat temu PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N Q 30.8/20.6 30.8/20.6
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	drapieżne
Rodzina	psowate
Podrodzina	Hesperocyoninae
Rodzaj	Caedocyon
Typ nomenklatoryczny
Caedocyon tedfordi Wang, 1994
Gatunki
C. tedfordi Wang, 1994

Badanie zębów sugeruje hipermięsożerność bądź mezomięsożerność^[3][4].

Taksonomia

Caedocyon nazwany został przez Wanga (1994). Gatunkiem typowym ustanowiono Caedocyon tedfordi. Został przypisany do rodziny psowatych przez Wanga (1994) i Munthego (1998)^[5].

Jak inni dawni, nieistniejący już przedstawiciele jego podrodziny w rodzinie psowatych, Caedocyon stanowi prymitywną, bogatą w apomorfie formą psowatych. Jego pozycja w badaniach ewolucyjnych Hesperocyoninae nie jest jasna. Zwraca się uwagę na jego skrócone górne przedtrzonowce, powiększone przypominające kły górne trzecie siekacze, jak też zredukowane górne trzonowce. Jego proste, wysokie zęby przedtrzonowe i precyzyjny zgryz sugeruje związek Paraenhydrocyon.

Materiał kopalny reprezentowany jest przez pojedynczą czaszkę.

Etymologia

• Caedocyon: łac. caeduus „zdatny do cięcia”, od caedo „ciąć”; gr. κυων kuōn, κυνος kunos „pies”^[1].
• tedfordi: Richard Hall Tedford (1929–2011), amerykański paleontolog^[6].