Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Reprezentacja Walii w piłce nożnej mężczyzn
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Reprezentacja Walii w piłce nożnej (ang. The Wales national football team, wal. Tîm pêl-droed cenedlaethol Cymru) – zespół piłkarski, biorący udział w imieniu Walii w meczach i sportowych imprezach międzynarodowych, powoływany przez selekcjonera, w którym mogą występować wyłącznie zawodnicy posiadający brytyjskie obywatelstwo i walijskie pochodzenie. Reprezentacja rozgrywa swoje mecze od 1876 roku, od 1910 roku jest członkiem FIFA, a od 1954 – UEFA.

Remove ads
Historia
Podsumowanie
Perspektywa
Dwa razy grała na mistrzostwach świata. Na Mundialu 1958 w Szwecji, reprezentacja Walii prowadzona przez Jimmy’ego Murphy’ego w fazie grupowej zanotowała trzy remisy (1:1 z reprezentacją Węgier, 1:1 z reprezentacją Meksyku oraz 0:0 ze reprezentacją Szwecji). Między reprezentacją Walii a reprezentacją Węgier rozegrano więc dodatkowy mecz (baraż o awans), w którym lepsi okazali się Walijczycy, którzy wygrali 2:1 i awansowali do ćwierćfinału, w którym ulegli 0:1 przyszłym mistrzom świata – reprezentacji Brazylii, a na mundialu w Katarze w 2022 r. na który awansowali po barażach, w swojej grupie zremisowali z USA i dwa razy przegrali z Anglią i z Iranem.
Od tego momentu reprezentacji Walii przez 58 lat nie udało się awansować ani na mistrzostwa świata ani na mistrzostwa Europy, mimo że w reprezentacji Walii grali piłkarze odnoszący spore sukcesy w karierze klubowej tacy, jak m.in.: John Charles (gwiazda Juventusu Turyn, król strzelców Serie A w sezonie 1957/1958), pomocnik Terry Yorath (finalista Pucharu Zdobywców Pucharów 1973 i Pucharu Europy: 1975 z Leeds United), Joey Jones i John Toshack (dwukrotni zdobywcy Pucharu Europy: 1977, 1978 z FC Liverpool), Ian Rush (jeden z najlepszych napastników Europy w latach 80., dwukrotny zdobywca Pucharu Europy: 1981, 1984 z FC Liverpool), bramkarz Neville Southall (zdobywca Pucharu Zdobywców Pucharów 1985 z Evertonem), napastnik Mark Hughes (dwukrotny zdobywca Pucharu Zdobywców Pucharów: w 1991 z Manchesterem United, i w 1998 z Chelsea F.C.), oraz Ryan Giggs (zawodnik Manchesteru United, dwukrotny zdobywca Ligi Mistrzów: 1999, 2008). Europejskie puchary zdobywali także bramkarz Gary Sprake (dwukrotny zdobywca Pucharu Miast Targowych: 1968, 1971 z Leeds United) oraz stoper Mike England (zdobywca Pucharu UEFA 1973 z Tottenhamem Hotspur).
Najbliżej awansu na mistrzostwa Europy reprezentacja Walii była w 1976 i 2003 roku. W fazie ćwierćfinałowej eliminacji do turnieju 1976 w Jugosławii, reprezentacja Walii prowadzona przez Mike’a Smitha przegrała dwumecz z reprezentacją Jugosławii (0:2, 1:1), natomiast w barażach do turnieju 2004 w Portugalii reprezentacja Walii prowadzona przez Marka Hughesa przegrała dwumecz z reprezentacją Rosji (0:0, 0:1).
Mark Hughes był selekcjonerem reprezentacji Walii w latach 1999–2004, następnie w latach 2005–2010 reprezentację Walii prowadził reprezentant kraju, najbardziej utytułowany walijski szkoleniowiec – John Toshack, potem w 2010 roku reprezentację Walii w dwóch meczach prowadził Brian Flynn, dnia 14 grudnia 2010 roku selekcjonerem reprezentacji Walii został reprezentant kraju – Gary Speed, który dnia 27 listopada 2011 roku popełnił samobójstwo[1].
Po samobójczej śmierci Gary’ego Speeda, dnia 19 stycznia 2012 roku selekcjonerem reprezentacji Walii został Chris Coleman[2], pod którego wodzą w eliminacjach do mistrzostw świata 2014 w Grupie A zajęła ona 5. miejsce i nie awansowała do turnieju w Brazylii, jednak w eliminacjach do mistrzostw Europy 2016 w grupie B zajęła 2. miejsce (za reprezentacją Belgii), dzięki czemu po raz pierwszy w historii awansowała na mistrzostwa Europy. Na turnieju 2016 we Francji reprezentacja Walii mająca w składzie takich zawodników, jak m.in.: Gareth Bale czy Aaron Ramsey okazała się najlepsza w grupie B, wygrywając 2 mecze i 1 przegrywając (2:1 z reprezentacją Słowacji, 3:0 z reprezentacją Rosji, 1:2 z reprezentacją Anglii), dzięki czemu awansowała do 1/8 finału. W tej fazie turnieju Walijczycy spotkali się z reprezentacją Irlandii Północnej. Dzięki samobójczemu trafieniu Garetha McAuleya wygrali to spotkanie 1:0, awansując tym samym do ćwierćfinału. Zmierzyli się w nim z reprezentacją Belgii, z którą wygrali 3:1 po golach Ashleya Williamsa, Hala Robsona-Kanu, oraz Sama Vokesa. Znaleźli się tym samym w półfinale, w którym zagrali z Portugalią. Przegrali ten mecz 0:2 i odpadli z turnieju.
Po nieudanych dla Walijczyków eliminacjach do mundialu w Rosji 2018 (trzecie miejsce w grupie z siedemnastoma punktami na koncie po czterech zwycięstwach, pięciu remisach i porażce w dziesięciu meczach), Chris Coleman przestał być trenerem reprezentacji[3]. Na tym stanowisku zastąpił go Ryan Giggs[4].
Remove ads
Eliminacje do Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2010
Grupa D
Remove ads
Eliminacje do Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2012
Grupa G
Eliminacje do Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2014
Grupa A
Remove ads
Eliminacje do Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2016
Grupa B
Remove ads
Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2016
Grupa B
Mecze Walijczyków w ramach Euro 2016
3 11 czerwca 2016 18:00 CEST |
Walia ![]() |
2:1 (1:0) |
![]() |
Stade Matmut-Atlantique, Bordeaux Widzów: 37 831[5] Sędzia: ![]() |
16 16 czerwca 2016 15:00 CEST |
Anglia ![]() |
2:1 (0:1) |
![]() |
Stade Bollaert-Delelis, Lens Widzów: 34 033[6] Sędzia: ![]() |
27 20 czerwca 2016 21:00 CEST |
Rosja ![]() |
0:3 (0:2) |
![]() |
Stadium Municipal, Tuluza Widzów: 28 840[7] Sędzia: ![]() |
1/8 finału
38 25 czerwca 2016 18:00 CEST |
Walia ![]() |
1:0 (0:0) |
![]() |
Parc des Princes, Paryż Widzów: 44 342[8] Sędzia: ![]() |
Ćwierćfinał
46 1 lipca 2016 21:00 CEST |
Walia ![]() |
3:1 (1:1) |
![]() |
Stade Pierre-Mauroy, Lille Widzów: 45 936[9] Sędzia: ![]() |
Półfinał
49 6 lipca 2016 21:00 CEST |
Portugalia ![]() |
2:0 (0:0) |
![]() |
Parc OL, Lyon Widzów: 55 679[10] Sędzia: ![]() |
Remove ads
Eliminacje do Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2018
Grupa D
Remove ads
Eliminacje do Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2020
Grupa E
Remove ads
Eliminacje do Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2022
Grupa E
Baraże
24 marca 2022 20:45 CET |
Walia ![]() |
2:1 (1:0) |
![]() |
Cardiff City Stadium, Cardiff Widzów: 32 053 Sędzia: ![]() |
5 czerwca 2022 18:00 CEST |
Walia ![]() |
1:0 (1:0) |
![]() |
Cardiff City Stadium, Cardiff Widzów: 32 660 Sędzia: ![]() |
Udział w międzynarodowych turniejach
Remove ads
Aktualna kadra
Podsumowanie
Perspektywa
26 osobowa kadra na Mistrzostwa Europy 2020, które odbywają się w dniach 11 czerwca 2021–11 lipca 2021[11]. Występy i gole aktualne na 20 czerwca 2021.
Remove ads
Rekordziści
Kolorem niebieskim zaznaczono wciąż aktywnych piłkarzy
Selekcjonerzy reprezentacji Walii
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads