Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Wojciech Pokora
polski aktor Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Wojciech Wacław Pokora (ur. 2 października 1934 w Warszawie, zm. 4 lutego 2018 tamże) – polski aktor teatralny i filmowy, pedagog, artysta kabaretowy oraz reżyser teatralny.
.jpg)
Remove ads
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Absolwent Technikum Budowy Samochodów w Warszawie przy ulicy Targowej. Przez kilka lat pracował w warszawskiej Fabryce Samochodów Osobowych[1][2]. Wraz z m.in. Jerzym Turkiem był członkiem amatorskiego kółka teatralnego działającego przy tym zakładzie[3]. W 1958 ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, a następnie przez wiele lat był wykładowcą akademickim na tej uczelni[1][2].
Jego rolami dyplomowymi na warszawskiej PWST była rola Wiliama w Jak wam się podoba Szekspira (1957) w reżyserii Władysława Krasnowieckiego oraz Feliksa w Kapeluszu słomkowym Eugène’a Labiche (1958) w reżyserii Kazimierza Rudzkiego i Ludwika Sempolińskiego. Na deskach teatru repertuarowego zadebiutował rolą dziennikarza w Wizycie starszej pani Friedricha Dürrenmatta (1958) w reżyserii Ludwika René[4].
Był aktorem warszawskich teatrów: Teatru Dramatycznego (1958–1984), Teatru Nowego (1984–1990) i Teatru Kwadrat (1990–2001)[1][2]. Występował w spektaklach Teatru Telewizji, a także w kabaretach Owca (1966–1968) czy Dudek[5]. W latach 1990–2005 był aktorem Kabaretu Olgi Lipińskiej[6]. Ponadto współpracował z Teatrem Rozmaitości (1977–1978), Teatrem Komedia (1979), Teatrem Studio (1983), Teatrem 6. piętro (2011) oraz Och-Teatrem (2012–2013). Występował w spektaklach takich reżyserów jak Jerzy Jarocki, Konrad Swinarski, Wanda Laskowska, Piotr Cieślak czy Janusz Kondratiuk.
Reżyserował na deskach Teatru Kwadrat (1989, 1992, 1996), Teatru Syrena (1991), Lubuskiego Teatru w Zielonej Górze (1992, 1998), Teatru Powszechnego w Radomiu (1993), Teatru Polskiego we Wrocławiu (1994), Teatru Bagatela w Krakowie (1994), Teatru Dramatycznego w Płocku (1997, 1999), Teatru im. Adama Mickiewicza w Częstochowie (1998, 1999) oraz Teatru Dramatycznego im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku (2000)[4].
Występował głównie w repertuarze komediowym, choć ma za sobą również role w produkcjach dramatycznych, takich jak Kiedy miłość była zbrodnią (1967), Palace Hotel (1977), Szczęśliwy brzeg (1983), a także serialu telewizyjnym Więzy krwi (2001).
Remove ads
Życie prywatne
Syn Wacława i Janiny. Aktor od 1957 do śmierci był żonaty z Hanną; ślub wzięli w tajemnicy przed rodzicami[7]. Mieli dwie córki, Annę i Magdalenę, a także pięcioro wnucząt, w tym aktorkę i piosenkarkę Agatę Nizińską[8].
22 września 2015 ukazała się książka Z Pokorą przez życie, wywiad rzeka z Wojciechem Pokorą, przeprowadzony przez Krzysztofa Pyzię[9].
Zmarł 4 lutego 2018 w wieku 83 lat na skutek komplikacji po udarze mózgu, którego doznał w grudniu 2017[10][11]. 10 lutego 2018, po mszy świętej żałobnej w kościele św. Brata Alberta i św. Andrzeja Apostoła w Warszawie, spoczął na cmentarzu Bohaterów Bitwy Warszawskiej 1920 r. w Radzyminie[12].
Remove ads
Filmografia
Podsumowanie
Perspektywa
W przebiegu kariery aktorskiej był często obsadzany w głównych i znaczących rolach w filmach komediowych reżyserowanych przez Stanisława Bareję, m.in. Poszukiwany, poszukiwana, Brunet wieczorową porą i Alternatywy 4.
Remove ads
Odznaczenia i nagrody
- Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1967)[6]
- Złoty Krzyż Zasługi (1978)[6]
- Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2013)
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie 2020)[13]
- Nagroda zespołowa Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji za realizację serialu fabularnego Czterdziestolatek (1976)
- Odcisk dłoni w Promenadzie Gwiazd w Międzyzdrojach.
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads