benignitas

benignitas (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dobroć, życzliwość

(1.2) pobłażliwość, wielkoduszność

odmiana:

(1) benignitās, benignitātis (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	benignitās	benignitātēs
dopełniacz	benignitātis	benignitātum
celownik	benignitātī	benignitātibus
biernik	benignitātem	benignitātēs
ablatyw	benignitāte	benignitātibus
wołacz	benignitās	benignitātēs

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) benevolentia

(1.2) benevolentia

antonimy:

(1.1) malignitas

(1.2) malignitas

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. benignus

przysł. benigne, benigniter

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. benignus + -tas

źródłosłów dla ang. benignity, wł. benignità

uwagi:

źródła: