boarius

boarius (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wołowy, bydlęcy, krowi

odmiana:

(1.1) boāri|us, ~a, ~um (deklinacja I-II)

 

przypadek	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	m	ż	n
mianownik	boārius	boāria	boārium	boāriī	boāriae	boāria
dopełniacz	boāriī	boāriae	boāriī	boāriōrum	boāriārum	boāriōrum
celownik	boāriō	boāriae	boāriō	boāriīs
biernik	boārium	boāriam	boārium	boāriōs	boāriās	boāria
ablatyw	boāriō	boāriā	boāriō	boāriīs
wołacz	boārie	boāria	boārium	boāriī	boāriae	boāria

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bubulinus, bubulus, bovilis, bovillus, bovinus

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bos m/ż, bovicidium n, bovile n, bubalus m, bubile n, bovile n, Bubona ż, bubsequa m, bubula ż, bubulcarius m, bubulcus m

przym. bovillus, bovinus, bubulus

przysł. bovatim

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. bos + -arius; źródłosłów dla arum. buyear, friu. boâr, hiszp. boyero, katal. bouer, port. boieiro, rum. boar, st.franc. boier, sycyl. vuiaru, wenec. boar, wenec. boaro, wł. boario, wł. boaro

uwagi:

(1.1) inna pisownia bovarius

źródła: