eruditio

eruditio (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) edukacja, wykształcenie

(1.2) erudycja, wiedza

odmiana:

(1) ērudītiō, ~onis (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ērudītiō	ērudītiōnēs
dopełniacz	ērudītiōnis	ērudītiōnum
celownik	ērudītiōnī	ērudītiōnibus
biernik	ērudītiōnem	ērudītiōnēs
ablatyw	ērudītiōne	ērudītiōnibus
wołacz	ērudītiō	ērudītiōnēs

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. eruditrix ż, eruditor m, erudimentum n, eruditas ż, eruditus m

czas. erudio

przym. eruditus, eruditorius

przysł. erudite

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. -tio: źródłosłów dla ang. erudition, bułg. ерудиция, duń. erudition, franc. érudition, galic. erudición, hiszp. erudición, niderl. eruditie, pol. erudycja, port. erudição, ros. эрудиция, rum. erudiție, ukr. ерудиція, wł. erudizione

uwagi:

źródła: