rusticus

rusticus (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wiejski

(1.2) chłopski, wieśniacki

(1.3) niegrzeczny, prostacki

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) właściciel gospodarstwa wiejskiego

(2.2) chłop, wieśniak

(2.3) prostak

odmiana:

(1.1-3) rustic|us, ~a, ~um (deklinacja I-II)

 

przypadek	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	m	ż	n
mianownik	rusticus	rustica	rusticum	rusticī	rusticae	rustica
dopełniacz	rusticī	rusticae	rusticī	rusticōrum	rusticārum	rusticōrum
celownik	rusticō	rusticae	rusticō	rusticīs
biernik	rusticum	rusticam	rusticum	rusticōs	rusticās	rustica
ablatyw	rusticō	rusticā	rusticō	rusticīs
wołacz	rustice	rustica	rusticum	rusticī	rusticae	rustica

(2.1-2) rustic|us, ~ī (deklinacja II)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rusticus	rusticī
dopełniacz	rusticī	rusticōrum
celownik	rusticō	rusticīs
biernik	rusticum	rusticōs
ablatyw	rusticō	rusticīs
wołacz	rustice	rusticī

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rus n, rustica ż, rusticitas ż

przysł. rusticatim

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: