தக்காணிகள்

தக்காணி ( Urdu: دکنی ) அல்லது டெக்கானி மக்கள் என்பது தெற்கு மற்றும் மத்திய இந்தியாவின் தக்காணப் பகுதியில் வசிக்கும் இசுலாமியர்களின் ஒரு சமூகமாகும். இவர்கள் உருதுவின் தனித்துவமான ஒரு வகை மொழியான தக்காணி மொழியைப் பேசுகிறார்கள்.^[3] முகமது பின் துக்ளக்கின் ஆட்சியின் போது 1327 இல் டெல்லி சுல்தானகத்தின் தலைநகரை டெல்லியில் இருந்து தௌலதாபாத்திற்கு மாற்றியதில் இந்த சமூகம் உருவாகியுள்ளது. ஹிந்தவி மொழி பேசும் மக்கள் தக்காணத்திற்கு இடம்பெயர்ந்ததாலும், உள்ளூர் இந்துக்கள் இசுலாமிற்கு மாறியதாலும், தக்காணி என்று அழைக்கப்படும் உருது மொழி பேசும் இசுலாமியர்களின் புதிய சமூகம் உருவாகியது. அவர்கள் அரசியலில் முக்கியப் பங்கு வகிக்கும். தக்காணத்தின்.^[4] தக்காணிகளின் மொழியான தக்காணி உருது, பஹ்மனி சுல்தானகத்தின் ஆட்சியின் போது அங்கீகரிக்கப்பட்டு டெக்கான் சுல்தானியங்களில் நன்கு வளர்ச்சியடைந்தது.^[5]

Deccani

دکنی
மொத்த மக்கள்தொகை
2,30,00,000 [1][2]
குறிப்பிடத்தக்க மக்கள்தொகை கொண்ட பகுதிகள்
இந்தியா •  பாக்கித்தான் •  சவூதி அரேபியா •  ஐக்கிய அரபு அமீரகம் •  ஐக்கிய அமெரிக்கா •  ஐக்கிய இராச்சியம்,  கனடா
மொழி(கள்)
உருது in the forms of Hyderabadi Urdu and the Dakhini sub-dialect as well as standard உருது• இந்தி • தெலுங்கு • மராத்தி• தமிழ்• சிந்தி • ஆங்கிலம் • The vernacular languages of other countries in the diaspora
சமயங்கள்
•இசுலாம் • Majority சூபித்துவம் சுன்னி இசுலாம் • Minority சியா இசுலாம் and Isma'ilism
தொடர்புள்ள இனக்குழுக்கள்
• தமிழ் முஸ்லிம்கள் • Andhra Muslims • Marathi Muslims • Hyderabadi Muslims • முஹஜிர் • Other Indian Muslim communities

பஹ்மானிகளின் மறைவுக்குப் பிறகான தக்காண சுல்தானகக் கால ஆட்சியை தக்காணி கலாச்சாரத்தின் பொற்காலம் எனலாம். இந்த காலகட்டத்தில் தான் கலைகள், மொழி மற்றும் கட்டிடக்கலை ஆகியவற்றில் வளர்ச்சி ஏற்பட்டது.^[6] தக்காண மாநிலங்களான மகாராஷ்டிரா, தெலுங்கானா, ஆந்திரப் பிரதேசம் மற்றும் கர்நாடகா மற்றும் ஹைதராபாத் மற்றும் அவுரங்காபாத் நகரங்களில் தக்காணி மக்கள் இரண்டாவது பெரிய இனக்குழுவாக உருவெடுத்தனர்.^[7]

புலம்பெயர்தல்

பிரித்தானியாவின் இந்தியாவின் பிரிவினை மற்றும் ஹைதராபாத் இணைக்கப்பட்ட பிறகு, பெரிய அளவிலான மக்கள் தக்காணத்திற்கு வெளியே புலம் பெயர்ந்தனர். குறிப்பாக பாகிஸ்தானில் குறிப்பிடத்தக்க அளவில் குடியேறிய இவர்கள், உருது பேசும் சிறுபான்மையினரான முஹாஜிர்கள் சமூகமாக உருவாகினர்.

தக்காணி மக்கள் மேலும் பல்வேறு குழுக்களாக பிரிக்கப்பட்டுள்ளனர், குறிப்பாக ஹைதராபாத் ( ஹைதராபாத் தக்காணத்திலிருந்து ), மைசோரிகள் ( மைசூர் மாநிலத்திலிருந்து ), மற்றும் மதராசிகள் ( மெட்ராஸ் மாநிலத்திலிருந்து ) (கர்னூல், நெல்லூர், குண்டூர், சென்னை முஸ்லிம்கள் உட்பட).

இன்றளவும் மகாராஷ்டிரா, கோவா, கர்நாடகா, தெலுங்கானா, ஆந்திரப் பிரதேசம் ஆகிய மாநிலங்களில் உள்ள பெரும்பாலான இசுலாமியர்களின் தாய் மொழி தக்காணி உருது ஆகும். ஒரு தனித்துவமான தக்காணி உருது தமிழ்நாட்டைச் சேர்ந்த இசுலாமியர்களின் ஒரு பகுதியினரால் இன்றளவும் பேசப்படுகிறது.

வரலாறு

தக்காணி எனப்படும் டெக்கானி என்ற சொல் (பிராகிருத (دکنی) மொழியில் "தெற்கு" எனப்பொருள்படும் தக்கின் என்ற மூலச்சொல்) 1487 கி.பி. சுல்தான் மஹ்மூத் ஷா பஹ்மானி II இன் ஆட்சியின் போது பஹ்மனி ஆட்சியாளர்களினால் வழங்கப்பட்டது.

மேலும் பார்க்கவும்

• தெற்காசிய இனக்குழுக்கள்
• தக்கினி
• ஹைதராபாத் முஸ்லிம்கள்
• ஆந்திர முஸ்லிம்கள்