
Bubuyog
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ang bubuyog[1] (Kastila: abeja, Pranses: abeille, Aleman: Biene, Ingles: bee)[2], ay isang uri ng kulisap. Ang pormal na pangalan ng bubuyog ay Anthophila. Ang mga bubuyog ay nabibilang sa superpamilya ng mga Apoidea at binubuo ng siyam na pamilya. Tinatayang may kumulang-kulang na dalawampung libong (20,000)[kailangan ng sanggunian] uri ang mga bubuyog sa mundo. Sila'y matatagpuan sa lahat ng kontinente maliban sa Antartica. Kabilang sa mga ito ang mga pukyutan, ang mga bubuyog na lumilikha ng pulut-pukyutan[3].
Bees | |
---|---|
![]() | |
The sugarbag bee, Tetragonula carbonaria | |
Klasipikasyong pang-agham ![]() | |
Kaharian: | Animalia |
Kalapian: | Arthropoda |
Hati: | Insecta |
Orden: | Hymenoptera |
(walang ranggo): | Unicalcarida |
Suborden: | Apocrita |
Superpamilya: | Apoidea |
Klado: | Anthophila |
Mga pamilya | |
| |
Kasingkahulugan | |

Nakasanayan na ng mga bubuyog ang mabuhay sa nektar at mga polen mula sa mga bulaklak. Nagmumula sa nektar ang kanilang lakas o enerhiya at sa polen naman nila nakukuha ang protina at sustansiya. Kadalasan, polen ang pinapakain sa mga batang bubuyog o larba[4].
Nagtataglay din ng probosis ang mga bubuyog, katulad ng mga lamok, na siyang ginagamit nila sa pagkuha o paghigop ng nektar mula sa mga bulaklak. Ang mga lalaking bubuyog ay may labintatlong (13) antena at labindalawa (12) naman ang sa mga kababaihan na pangkaraniwan sa kanilang superpamilya. Lahat ng mga bubuyog ay nagtataglay ng dalawang pares ng pakpak. Sa ibang mga uri ng bubuyog, ang isang kasarian o kaantasan ay nagtataglay ng mas maikling mga pakpak[5].
Mahalang ang pambubulo sa pamamagitan ng mga bubuyog para sa ekolohiya at komersyo, at ang saysay ng komersiyal na pambubulo (na may mga pukyutan na pinalalaki ng mga tao) ay dinadamihan ng pagbawas ng ligaw na mga bubuyog.