Gan

Gan of Kan (Vereenvoudigde Chinees: 赣语, Tradisionele Chinees: 贛語, pinyin: Gàn Huà of gàn yǔ, letterlik: "Gan-taal"; Gon ua) is 'n Sino-Tibettaanse taal of 'n dialek van Chinees wat in die Volksrepubliek China gepraat word. Die taal het sowat 22 miljoen sprekers en is daarmee die sewende mees verspreide dialek van Chinees naas Mandaryns, Wu, Kantonees, Min, Xiang en Hakka. Dit is die naaste verwant aan Hakka en word veral in die Suidoos-Chinese provinsies Jiangxi, Hunan, Fujian, Anhui en Hubei gepraat. Die naam van dié taal is afglei van die Gan-rivier in Jiangxi, 'n sytak van die Yangtze.

Gan 贛語/赣语 Gàn Huà/Gàn yǔ Gon ua
Gepraat in:	Volksrepubliek China
Gebied:	Jiangxi, Hunan, Fujian, Anhui, Hubei
Totale sprekers:	22 miljoen[1]
Taalfamilie:	Sino-Tibettaans  Chinees   Gan
Skrifstelsel:	Chinese karakters
Taalkodes
ISO 639-1:	zh
ISO 639-2:	chi/zho
ISO 639-3:	gan/zho

Die woord Gàn Huà/Gàn yǔ ("Gan-taal") geskryf in Tradisionele Chinese (links) en Vereenvoudigde Chinese (regs) karakters

Soos die ander Chinese tale word Gan met Chinese karakters geskryf.