Інга

Інга, Інка — жаночае і мужчынскае імёны.

Ingo
Паходжаньне
Мова(-ы)	германскія
Іншыя формы
Варыянт(ы)	Інка
Зьвязаныя імёны	Інгіль, Імбар, Ігар, Інгела
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Інга»

Паходжаньне

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Інга або Інка (Ingo, Inga, Incho^[a]) — імя германскага паходжаньня^[1][2]. Іменная аснова інг- (інк-) паходзіць германскага *ing- 'інгевонін' (паўночнагерманскае племя)^[3] або старагерманскага *Ingwaz 'імя старажытнага германскага боства'^[4][5]. Сярод ліцьвінаў бытавалі імёны Інгіль, Імбар, Ігар, Інгела (Інгель). Адзначаліся германскія імёны Ingilo, Imbor, Inchar, Ingeila (Ingel).

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскіх імёнаў Hinga, Ingbert (Imbiert^[6]), Ingardis (Hingardis, Ingert), Inwarius^[7].

Сярод «рускага роду» (руска-бізантыйская ўмова 911 году) бытавала германскае імя Інегелд (Инегелдъ)^[8].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: небожчик пан Инко Федкович Олизаровича (20 лютага 1514 году)^[9]; Богдан Инкович… Миколаи Инкович… Павел Инкович (1524—1566 гады)^[10]; Нареиша Иньковичъ (1528 год)^[11]; spectabilis dominus Casimirus Inkiewicz consularis caunensis… ja Katharzyna Kazimierzowa Inkiewiczowa rayczyna kowieńska małżonkowie (XVIII ст.)^[12][b].

Носьбіты

• Багдан, Мікалай і Павал Інкавічы — рудамінскія баяры, якія ўпамінаюцца паміж 1524 і 1566 гадамі
• Нарэйша Інькавіч — упіцкі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1528 году

Інкевічы — літоўскі шляхецкі род^[17].

На 1904 год існавала сяло Інькава ў Парэцкім павеце Смаленскай губэрні^[18].

Заўвагі

1. Паводле назвы мясцовасьці Inchingin
2. Таксама:

   • Інкарт (адзначалася старажытнае германскае імя Inchard^[13]): Parafia taurogińska… Inkarty, zaścianek (1784 год)^[14];
   • Інкрата (адзначалася старажытнае германскае імя Ingrata^[15]): на тэрыторыі цяперашняй Летувы фіксаваліся прозьвішчы Інкрата і Інкрат у летувізаванай форме^[16];