Альфрэд Ізідар Ромэр

Альфрэд Ізідар Ромэр (Roemer, Römer; 16 красавіка 1832, Вільня — 24 студзеня 1897) — жывапісец, скульптар, мэдальер, мастацтвазнавец, этнограф.

Альфрэд Ізідар Ромэр
Alfred Izydor Römer
Партрэт пэндзля Станіслава Раствароўскага
Род дзейнасьці	жывапісец, скульптар, мэдальер, мастацтвазнавец, этнограф
Дата нараджэньня	16 красавіка 1832
Месца нараджэньня	Вільня, Літоўска-Віленская губэрня, Расейская імпэрыя
Дата сьмерці	24 студзеня 1897
Месца сьмерці	Каралінаў, Пастаўскі раён
Месца пахаваньня	Касьцёл Найсьвяцейшай Панны Марыі
Месца вучобы	Віленскі ўнівэрсытэт Мюнхэнская акадэмія мастацтваў[d]
Занятак	маляр, скульптар, мастацтвазнавец, гравэр, мадэльер, этнограф
Жанры	пэйзаж
Бацька	Эдвард Ян Ромэр
Маці	Ганна з Белазораў[d]
Дзеці	Гелена Ромэр-Ахенкоўская
Альфрэд Ізідар Ромэр у Вікісховішчы

Біяграфія

З шляхецкага роду Ромэраў, сын Эдварда Яна Ромэра. Скончыў Дваранскі інстытут у Вільні (1850), адначасова вучыўся малюнку ў К. Ш. Русецкага. У 1857 зрабіў падарожжа па Нямеччыне (Дрэздэн), Францыі (Парыж), Бэльгіі й Італіі. За ўдзел у паўстаньні 1863—1864 зьняволены й сасланы ў Кастрамскую губэрню. У 1867 падарожнічаў па Чэхіі, Нямеччыне, Швайцарыі, Францыі, дзе вучыўся жывапісу, гравэрскаму майстэрству. У 1874 вярнуўся на радзіму, жыў у маёнтку жонкі Каралінаве (Пастаўскі раён). Ад 1884 у Кракаве, ад 1888 сябар Камісіі гісторыі мастацтва Акадэміі навук у Кракаве. У справаздачах Камісіі апублікаваў працу «Польскія паясы, іх фабрыкі й знакі» (1893), адзін з разьдзелаў якой прысьвечаны слуцкім паясам, даклад «Да гісторыі віленскай школы прыгожых мастацтваў» (1896).

Творчасьць

Медаль-аўтапартрэт Альфрэда Ромэра, 1880 год, Нацыянальный музэй Летувы.

Маляваў партрэты, пэйзажы, тэматычныя кампазыцыі, рабіў замалёўкі з жыцьця народу («Сялянская хата», «Сялянская дзяўчынка», «Сялянскі двор», «Каля карчмы», інш.), маляваў архітэктурныя помнікі («Вішнева. Двор. Выгляд з фасаду»). Аўтар твораў на рэлігійныя сюжэты («Найсьвяцейшая Дзева» й «Усьпеньне» у касьцёле ў Пінску, «Хрыстос зь дзіцём» у касьцёле Яна Хрысьціцеля ў в. Камаі Пастаўскага раёну). Стваральнік бронзавых мэдалёў з партрэтнымі выявамі, гравюраў з выявамі сялянаў, карыкатураў. Рэпрадукцыі гравюраў і этнаграфічныя працы Ромэра зьмяшчалі часопісы «Tygodnik ilustrowany», «Litwa i Ruś», «Wisła» і інш. На іх старонках былі зьмешчаныя рэпрадукыі гравюраў «Касьцёл у Камаях. Віленская губэрня» (1878), «Мешчанін зь Віленскай парафіі» (1881), «Селянін з Магілёўскай губэрні Рагачоўскага павета» (1881), «Стары касьцёл у Кабыльніку Сьвянцянскага павету 1880», фальклёрная публікацыя «Усяночная арацыя» (1897).

Ушанаваньне памяці

Імя Альфрэда Ромэра носяць вуліцы ў вёсках Камаі і Каралінава, а таксама Пастаўская дзіцячая мастацкая школа. Плянавалася ў 2009 годзе, да 600-годзьдзя раённага цэнтра, недалёка ад школы ўсталяваць помнік мастаку.^[1]

15 жніўня 2001 годзе ў Каралінаве быў усталяваны помнік жонцы Альфрэда Ромэра, мясцовай асьветніцы Вандзе Ромэр (1850—1944; скульптар А. І. Цыркуноў^[2])^[3].

Галерэя

• 
  Гелена
  Ромэр-Ачанкоўская
• 
  Хрыстос і сірата
• 
  Мадонна Пінская
• 
  Жаночыя рукі
• 
  Ляндварова, 1869
• 
  Трокі
• 
  Трокі
• 
  Аўтапартрэт
• 
  Партрэт ссыльнага паўстанца Флярыяна Даноўскага, 1860, Нацыянальны музэй Летувы
• 
  Партрэт сьвятара Баляслава Александровіча, 1864, Нацыянальны музэй Летувы