Букчанскі заказьнік

Букча́нскі зака́зьнік — рэспубліканскі біялягічны заказьнік Беларусі, абвешчаны ў жніўні 1979 году на паўднёвым захадзе Лельчыцкага раёну Гомельскай вобласьці.

Букчанскі заказьнік
Плошча	4990,31 га
Краіна	Беларусь
Геаграфічныя каардынаты	51° пн. ш. 27° у. д. / 51; 27
Месцазнаходжаньне	Лельчыцкі раён
Утварэньне	16 жніўня 1979 (46 гадоў таму)
Букчанскі заказьнік на мапе Беларусі Букчанскі заказьнік

Месьціцца на Тапілаўскім балоце на поўдзень ад Букчы і балота Машчон (Букчанскі сельсавет), на ўсход ад Радзілавічаў і балота Нівенскі Мох у Радзілавіцкім сельсавеце, на захад ад Прыбалавічаў і Вялікага балота ў складзе Мілашавіцкага сельсавету. Улучае прыродныя мясьціны росту журавінаў. Мае згладжаную градава-балоцістую паверхню, бязьлесую ўсярэдзіне. На ўскраінах расьлі хваёвыя, бярозавыя і чорнаальховыя лясы балотнага віду, а таксама зрэдку асінавыя і дубовыя лясы. На дзялянках зь мінэральнымі глебамі сустракаюцца чарнічныя віду лесу, а месцамі брусьнічныя, верасовыя і лішайнікавыя віды. Заказьнік вызначаецца багацьцем журавінаў, трохлістага бабку і белага чаротніку. Таксама растуць чарнаплодныя журавіны, якія маюць таежна-барэальнае паходжаньне ^[1].

У 2019 годзе сябры грамадзкага аб’яднаньня «Ахова птушак Бацькаўшчыны» знайшлі ў заказьніку новае месца пражываньня вяртлявай чаротаўкі, занесенай у Чырвоную кнігу Беларусі^[2].