Казімерышкі

Казімерышкі (лет. Kazimieriškis) — вёска ў Летуве, каля ракі Мельнічэлі. Уваходзяць у склад Антузаўскага староства Езяроскага раёну Ўцянскага павету.

Казімерышкі лац. Kazimieryški
лет. Kazimieriškis
Краіна:	Летува
Павет:	Уцянскі
Раён:	Езяроскі
Насельніцтва:	0 чал. (2001)
Часавы пас:	UTC+2
летні час:	UTC+3
Геаграфічныя каардынаты:	55°52′22.800″ пн. ш. 26°1′15.600″ у. д.
Казімерышкі на мапе Летувы Казімерышкі

Назва

Асноўны артыкул: Казімер

Імя Казімер звычайна тлумачыцца ад славянскіх асноваў з рознымі значэньнямі (адзінага меркаваньня няма)^[1][2]. Разам з тым, як і ў выпадку імя Ўладзімер, мовазнаўцы адзначаюць большую імавернасьць германскага паходжаньня другой часткі імя^[3]. Гісторык Павал Урбан у сваёй кнізе «Старажытныя ліцьвіны» тлумачыць імя Казімер (як і імя Ўладзімер, Рагвалод ды іншыя) ад агульных індаэўрапейскіх каранёў як «Магутны капейнік» або «Слаўны кап’ём» і сьцьвярджае яго адпаведнасьць літоўскаму імю Кезгайла^[4].

Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»^[5], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»^[6]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная „лінія Сафарэвіча“ (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»^[7].

Гісторыя

У пачатку XX ст. засьценак Казімерышкі ўваходзіў у склад Новааляксандраўскага павету Ковенскай губэрні^[8].

Насельніцтва

• 1902 год — 12 чалавек^[9]