Мерула

Мерула (Мерла), Марэла (Марэль), Мірэла (Мірэль) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Merula
Паходжаньне
Мова(-ы)	германскія
Утворанае ад	Mero + суфікс з элемэнтам -л- (-l-)
Іншыя формы
Варыянт(ы)	Мерла, Марэла, Мірэла, Марэль, Мірэль
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Мерула»

Паходжаньне

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Мерыла, Мерула, Марыла, Марэл або Мерэла, пазьней Мірэла, Мэрла або Мэрэль (Merila, Merula, Marilo^[1], Marellus^[2], Merelo^[3], Mirella^[4][5], Merlo^[6], Mehrell^[7]) — імя германскага паходжаньня^[8]. Іменная аснова -мер- (-мар-, -мір-) (імёны ліцьвінаў Маргела, Валадзімер, Нетымер; германскія імёны Mergell, Waldmer, Nitimerus) паходзіць ад гоцкага і бургундзкага meris 'славуты, выбітны'^[9].

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Marel^[10].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: siolo Mineyszewskie… z Staniulem Mierulowiczem (27 ліпеня 1553 году)^[11]; Merlo Jocewicz (1561 год)^[12]; Юри Мерла (1563 год)^[13]; Иванъ Мириленко (1649 год)^[14]; Mireło… Mirelewicz… Mirełowicz (1671—1681 гады)^[15]; Marcin Marieła (6 студзеня 1700 году)^[16]; Maciey Karol Merło Januszkiewisz (15 лютага 1718 году)^[17]; Szczepan Józef Merlo (17 ліпеня 1733 году)^[18]; Merłowiczowna (1776 год)^[19]; Bernardus Merłło, pater conventus Holsanensis (31 сакавіка 1784 году)^[20]; Józefa Marel… Kazimierz Marel (1840 год)^[21].

Носьбіты

• Юры Мерла — геранёнскі баярын, які ўпамінаецца ў 1563 годзе

Мерлы (Merło) і Мерлы-Янушэвічы (Merło-Januszewicz) гербу Страла — літоўскія шляхецкія роды з Ашмянскага павету^[22].

На 1904 год існавала сяло Мерліна ў Красьнянскім павеце Смаленскай губэрні^[23].

На гістарычнай Віленшчыне існуе вёска Мерлішкі.