Падбярэжжа (Турынскі сельсавет)

Падбярэ́жжа^[1] — вёска ў Беларусі, каля ракі Сьвіслачы. Уваходзіць у склад Турынскага сельсавету Пухавіцкага раёну Менскай вобласьці. Знаходзіцца за 12 кілямэтраў на поўнач ад Мар’інай Горкі, за 12 кілямэтраў ад чыгуначнай станцыі Пухавічы (лінія Менск — Асіповічы), каля шашы Менск — Бабруйск (3 км).

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Падбярэжжа.

Падбярэжжа лац. Padbiarežža
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Менская
Раён:	Пухавіцкі
Сельсавет:	Турынскі
Насельніцтва:	52 чал. (2009)
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 1713
Нумарны знак:	5
Геаграфічныя каардынаты:	53°37′6.2″ пн. ш. 28°4′19.9″ у. д.
Падбярэжжа на мапе Беларусі ± Падбярэжжа Падбярэжжа

Гісторыя

На пачатку ХХ ст. маёнтак у Кліноцкай воласьці Ігуменскага павету Менскай губэрні.

На 1917 году урочышча, пазьней — вёска.

У Першую сусьветную вайну ў лютым — сьнежні 1918 году Падбярэжжа займалі войскі Нямецкай імпэрыі.

25 сакавіка 1918 году згодна з Трэцяй Устаўной граматай Падбярэжжа абвяшчалася часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. З 1 студзеня 1919 году ў адпаведнасьці з пастановай І зьезду КП(б) Беларусі яно ўвайшло ў склад БССР. У жніўні 1919 — ліпені 1920 году вёска знаходзілася пад польскай уладай.

З чэрвеня 1941 году да пачатку ліпеня 1944 году вёска была пад нямецкай акупацыяй.

У 1968 годзе да Падбярэжжа далучылі вёскі Беліва, Чырвоны Араты, Чырвоны Барок і Хлебаўка. Хлебаўка у пачатку XX ст. засьценак, 5 двароў, 33 жыхары.

Да 2013 году вёска ўваходзіла ў склад Ананіцкага сельсавету^[2].

Насельніцтва

• пачатак ХХ ст.  — 1 двор, 3 жыхары
• 2002 год — 46 двароў, 79 жыхароў
• 2009 год — 52 чалавекі^[3]