Сапліцы

Саплі́цы (польск. Soplicowo) — колішняя вёска ў Беларусі^[1], сёньня не існуе. Знаходзілася на тэрыторыі сёньняшняга Райцаўскага сельсавету Карэліцкага раёну Гарадзенскай вобласьці^[2].

Сапліцы лац. Saplicy
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Гарадзенская
Раён:	Карэліцкі
Сельсавет:	Райцаўскі
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 1596
Нумарны знак:	4
Геаграфічныя каардынаты:	53°23′39.998″ пн. ш. 26°3′33.998″ у. д.
Сапліцы на мапе Беларусі ± Сапліцы Сапліцы
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Назва

Першапачаткова вёска (дакладней — засьценак) называлася Сапліца, Сапліцы ці Сопліцы]^[3][4][5]. Падчас знаходжаньня засьценку ў складзе Расейскай імпэрыі поруч зь іншымі найменьнямі вёскі^[6] зьяўляецца таксама назва Сапліцава (польск. Soplicowo)^[7], якая выкрастыўвалася ў тым ліку ў Міжваеннай Польшчы^[8].

Гісторыя

Вялікае Княства Літоўскае

Засьценак Сапліцы ў складзе Вялікага Княства Літоўскага уваходзіў у склад Наваградзкага павету Наваградзкага ваяводзтва. Засьценак належаў да Сапліцаў (Сопліцаў)^[9]

Пад уладай Расейскай імпэрыі

У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай (1795 год) Райца апынулася ў складзе Расейскай імпэрыі, у Наваградзкім павеце Менскай губэрні, зьяўлялася шляхецкай ваколіцай^[10][11].

Вёска Райца, якая знаходзілася побач Сапліцаў належала брату каханай Адама Міцкевіча Марылі — Юзэфа Верашчакі. У 1897 годзе Верашчакі прадалі маёнтак Путкамерам (унукам Марылі). У 1910 годзе яго атрымала ў пасаг дачка Яніна, пабраўшыся шлюбам з прафэсарам Кракаўскага ўнівэсітэту Адамам Жултоўскім.

За часамі Першай сусьветнай вайны ў лютым 1918 году Сапліцы занялі войскі Нямецкай імпэрыі.

Найноўшы час

25 сакавіка 1918 году згодна з Трэцяй Устаўной граматай Сапліцы абвяшчалаліся часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. 1 студзеня 1919 году ў адпаведнасьці з пастановай І зьезду КП(б) Беларусі засьценак увайшоў ў склад Беларускай ССР^[12]. Згодна з Рыскай мірнай дамовай 1921 году Сапліцы апынулася ў складзе міжваеннай Польскай Рэспублікі. Сапліцы ўвайшлі ў склад гміны Цырын Наваградзкага павету Наваградзкага ваяводзтва, у засьценку ў 1921 годзе жыло 29 жыхароў, сярод якіх 23 былі каталікамі, 6 праваслаўнымі^[13].

У 1939 годзе Сапліцы ўвайшлі ў склад БССР. У 1987 г. Сапліцы былі канчаткова зьнесены й перасталі існаваць.

Сапліцава ў культуры

Сапліцы ўзгадаў Адам Міцкевіч у ’’Пане Тадэвушы’’^[14][15][16]. Уласна ад Сапліцаў ці ад ад прозьвішча ўладальнікаў Сапліцаў Міцкевіч узяў назву месца дзеяньня паэмы. Аднак засьценак быў не адзіным прататыпам міцкевічаўскага Сапліцава^[17][18].

Вядома, што Адама Міцкевіча зьвязвалі сваяцкія сувязі з сапраўднымі гаспадарамі мястэчка. Сапліцы (польск. Saplіcowіe)былі ў сваяцтве з уладальнікамі суседніх Горбатавічаў Міцкевічамі праз шлюб Адама Міцкевіча (стрыечнага дзеда паэта) зь Вікторыяй Сапліцай у 1779 г.^[19]