Страча

Стра́ча — рака ў Беларусі, правы прыток Вяльлі. Цячэ ў Пастаўскім, Мядзельскім і Астравецкім раёнах. Даўжыня 59 км. Плошча вадазбору 1140 км². Сярэдні выдатак вады ў вусьці 9,1 м³/с. Сярэдні нахіл воднай паверхні 1 ‰.

Рака

Страча лац. Strača
Агульныя зьвесткі
Выток	воз. Малыя Швакшты
Вусьце	Вяльля
Краіны басэйну	Беларусь
Вобласьці	Гарадзенская вобласьць, Віцебская вобласьць і Менская вобласьць
Даўжыня	59 км
Сярэднегадавы сьцёк	9,1 м³/с
Плошча басэйну	1140 км²
Нахіл воднай паверхні	1 ‰
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Асноўныя прытокі

• Правыя: Лынтупка, Біёста
• Левыя: Сьвірыца

На рацыэ

• Помнікі прыроды: на правым беразе — геалягічнае агаленьне Камарышкі, на левым — Альшэўскі парк (вёска Альшэва).
• Вадасховішча: Альхоўскае, утворанае ў 1951 годзе аля вёскі Альхоўкі

Агульныя зьвесткі

Бярэ пачатак у возеры Малых Швакштах, цячэ паўднёва-заходнімі схіламі Сьвянцянскіх градаў, упадае ў Вяльлю за 2 км на паўднёвы ўсход ад вёскі Міхалішкаў Астравецкага раёну. Цячэ праз заказьнік Блакітныя азёры. У басэйне ракі шмат азёраў, зь якімі рака злучаецца рэчкамі, ручаямі, пратокамі (Сьвір, Вішнеўскае, Вялікія Швакшты і Малыя Швакшты, Балдук, Глубля, Глубелька, Вераб’і, Губіза, Ёдзі, Саранчаны, Тушча ды іншыя).

Даліна ў верхняй плыні выразная, на астатнім працягу трапецападобная. Абалона двухбаковая, забалочаная, яе шырыня 50—150 м. Рэчышча моцназьвілістае, у верхняй плыні камяністае, ёсьць парогі. Шырыня рэчышча ў межань у верхняй і сярэдняй плыні 8—12 м, у ніжняй 15—20 м. Рака каналізаваная на працягу 6,1 км (за 3 км на паўднёвы захад ад вёскі Альшэва да вёскі Селевічаў)^[1].

Гісторыя

2 лютага 1944 году над рэкай Страча адбылася бітва паміж польскімі партызанамі 5-й Віленскай брыгады Арміі Краёвай і групай з 1600 савецкіх партызанаў. Салдаты Арміі Краёвай эвакуяваліся праз раку з стратамі: 2 загінулыя і 6 параненых.