Белагруда

Белагру́да^[1] — вёска ў Лідзкім раёне Гарадзенскай вобласьці. Знаходзіцца на рацэ Дзітве, за 17 км на паўднёвы захад ад Ліды, 2 км ад чыгуначнай станцыі Белагруда. Побач зь вёскай знаходзіцца зона адпачынку. Уваходзіць у склад Тарноўскага сельсавету.

Белагруда
трансьліт. Bielahruda
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Гарадзенская
Раён:	Лідзкі
Сельсавет:	Тарноўскі
Вышыня:	157 м н. у. м.
Насельніцтва:	50 чал. (2010)
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 1561
Паштовы індэкс:	231328
СААТА:	4236852011
Нумарны знак:	4
Геаграфічныя каардынаты:	53°48′5″ пн. ш. 25°10′3″ у. д.
Белагруда на мапе Беларусі ± Белагруда Белагруда
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Касьцёл сьв. Міхаіла арханёла

Гісторыя

Праўдападобна, што людзі жылі ў гэтай мясцовасьці з глыбокай старажытнасьці: на поўнач ад вёскі, за сучаснымі могілкамі знойдзены рэшткі стаянкі каменнага веку.

Пад сучаснай назвай паселішча вядома з XVI ст., як прыватнае ўладаньне ў складзе Лідзкага павету ВКЛ. Упершыню згадваецца ў сувязі з тым, што каля 1500 году Белагрудзкі двор падзелены на 2 часткі, яго левабярэжная частка адышла віленскаму цівуну Андрэю Завішу, а правабярэжная Юрыю Завішу.

На пачатку ХХ ст. Белагруда — фальварак Тарноўскай воласьці Лідзкага павету Віленскай губэрні. Побач з фальваркам знаходзілася сядзіба касьцёла.

У 1921—1939 гадах фальварак у складзе Тарноўскай гміны Лідзкага павету Наваградзкага ваяводзтва Польшчы. Паводле перапісу насельніцтва 1921 году налічвала 10 жылых пабудоваў, 69 жыхароў. Побач з фальваркам знаходзілася асада Белагруда, 4 жылыя пабудовы, 31 жыхар.

З 1954 па 1974 год Белагруда — цэнтар сельсавету.

Насельніцтва

• XX стагодзьдзе: 1970 год — 18 двароў, 77 жыхароў; 1996 год — 36 двароў, 80 жыхароў; 1999 год — 62 жыхары
• XXI стагодзьдзе: 2004 год — 57 жыхароў, 24 двары; 2010 год — 50 жыхароў

Помнікі

Касьцёл сьв. Міхаіла арханёла

• Касьцёл сьвятога Міхаіла арханёла — пабудаваны ў 1900—1905 гадах з цэглы на месцы драўлянага храма, помнік архітэктуры нэараманскага стылю
• Селішча — за 1 км на поўдзень ад вёскі, на правым беразе ракі Дзітвы, належыць да банцараўскай культуры (VI—VIII стагодзьдзі) і раньнефэадальнага часу (XII—XIII стагодзьдзі)

Асобы

• Амброжы Кастравіцкі (1871—1937) — лекар, беларускі грамадзкі дзяяч, брат Казімера Кастравіцкага (Каруся Каганца), бацька Самуіла Кастравіцкага