Вераскава

Ве́раскава^[1] — вёска ў Беларусі, у міжрэччы Плісы і Нёману. Уваходзіць у склад Любчанскага пасялковага савету Наваградзкага раёну Гарадзенскай вобласьці.

Вераскава
трансьліт. Vieraskava
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Гарадзенская
Раён:	Наваградзкі
СельсаветПасялковы савет:	Любчанскі сельсаветЛюбчанскі
Насельніцтва:	334 чал. (2010)
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 1597
Паштовы індэкс:	231423
СААТА:	4243859008
Нумарны знак:	4
Геаграфічныя каардынаты:	53°45′40″ пн. ш. 25°54′26″ у. д.
Вераскава на мапе Беларусі ± Вераскава Вераскава
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Гісторыя

На пачатку XVI стагодзьдзя маёнтак належаў гаспадарскаму маршалку Юр’ю Юр’евічу Неміровічу. У 1541 г. адышоў Настасьсі Глябовічавай, дачцэ мцэнскага намесьніка Вацлава Неміровіча і жонцы Мікалая Глябовіча, сына полацкага ваяводы Станіслава Глябовіча. У 1557 г. быў запісаны яе дачцэ Раіне Красоўскай. У дакумэнце 1557 г. прыгадваюцца баяры-шляхта Іван і Ісай Князевічы і Якуб Андрэевіч Калечыц (Каліціч) Хадасовіч, які служыў ураднікам, ці намесьнікам вераскоўскім, меў ад Глябовічавай зямельнае наданьне Калечыцы і зьяўляўся продкам шляхецкага роду Калечыцаў. У 1567 г. Вераскава належала Раіне Мікалаеўне Глебовічаўне і яе мужу Якубу Красоўскаму і Рэгіне Насілоўскай, ўнучцы Вацлава Неміровіча і жонцы полацкага кашталяна Юрыя Дэшпат-Зяновіча, якія выстаўлялі з маёнтка ў войска ВКЛ васалаў-коньнікаў у панцырным узбраеньні, або "па-казацку". У наступныя гады Вераскава перайшло да сына Зофіі зь Неміровічаў, ваяводы полацкага Станіслава Давойны, а ў 1576 г. разам "з маёнткамі баяр-шляхты" да ваяводы віленскага Мікалая Радзівіла Рудога. У XVII стагодзьдзі цэнтар вераскоўскай воласьці ў складзе маёнтка Далятычы князёў Радзівілаў.

У XIX ст. маёнтак Дыбоўскіх, Брахоцкіх.

6 траўня 2004 году ў зьвязку зь ліквідацыяй Вераскоўскага сельсавету вёску перадалі ў Любчанскі пасялковы савет^[2].

Насельніцтва

• 2010 год — 334 чалавекі
• 2008 год — 418 чалавек
• 1999 год — 531 чалавек

Турыстычная інфармацыя

Славутасьці

• Бровар і гаспадарчыя пабудовы (XIX ст.)
• Капліца-пахавальня Брахоцкіх (XIX ст.)
• Сядзібна-паркавы ансамбль Брахоцкіх (XIX ст.)
• Царква Сьвятых апосталаў Пятра і Паўла (XIX ст.)

Галерэя

• 
  Сядзіба Брахоцкіх, 1915—1918 гг.
• 
  Сядзіба Брахоцкіх, да 1939 г.
• 
  Сядзіба Брахоцкіх, да 1939 г.
• 
  Капліца-пахавальня Брахоцкіх, 1915—1918 гг.

Асобы

• Уладзімер Конан (1934—2011) — беларускі філёзаф^[3]