From Wikipedia, the free encyclopedia
Ці́на Кáраль[1] (укр.: Ті́на Кáроль)[2], імя пры нараджэнні Таццяна Рыгораўна Ліберман (укр.: Тетя́на Григо́рівна Ліберма́н); нарадзілася 25 студзеня 1985, Аратукан, Ягаднінскі раён, Магаданская вобласць, РСФСР, СССР) — украінская спявачка і актрыса, тэлевядучая, грамадскі дзеяч. Народная артыстка Украіны (2017)[3].
Артыкул — машынны пераклад іншамоўнага тэксту. |
Ціна Караль | |
---|---|
укр.: Тіна Кароль | |
| |
Асноўная інфармацыя | |
Імя пры нараджэнні |
Таццяна Рыгораўна Ліберман (укр.: Тетяна Григорівна Ліберман) |
Дата нараджэння | 25 студзеня 1985 (39 гадоў) |
Месца нараджэння | |
Краіна | Украіна |
Муж | Yevhen Ohir[d] |
Альма-матар | |
Музычная дзейнасць | |
Прафесіі | |
Гады актыўнасці | 2003 — наш час |
Пеўчы голас | сапрана |
Інструмент | фартэпіяна |
Жанры | поп-музыка, поп-рок, соўл, сінці-поп, данс-поп |
Узнагароды | |
Аўтограф | |
tinakarol.com | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Цытаты ў Вікіцытатніку |
Лаўрэат песеннага конкурсу «Новая хваля 2005»[4]. Прадстаўніца Украіны на Еўрабачанні 2006, які праходзіў у Афінах, дзе заняла сёмае месца[5]. Лепшая выканаўца Украіны 2014, 2015, 2018 па версіі YUNA[6]. Лепшая выканаўца Украіны 2015 і 2017 года паводле версіі M1 Music Awards[7]. Уваходзіць у Топ-100 самых уплывовых жанчын Украіны па версіі часопіса «Фокус»[8]. Самая папулярная жанчына Украіны па версіі кампаній Google і Яндэкс (2013)[9]. Былы трэнер шоў «Голас Краіны» (2013, 2015—2021)[10] і «Голас. Дзеці»[11]. Экс-вядучая тэлевізійнага шоу «Танцы са зоркамі»[12] і цяпер «Гульня Талентаў»[13]. Дыяпазон голасу — 3 (ад фа малой актавы да мі трэцяй) актавы[14].
Таццяна Ліберман нарадзілася 25 студзеня 1985 у пасёлку Аратукан (Магаданская вобласць) у сям’і інжынераў Рыгора Самуілавіча Лібермана і Святланы Андрэеўны Ліберман (Журавель), старэйшы брат — Станіслаў Рыгоравіч Ліберман. У 1992 годзе, калі дачцэ споўнілася сем гадоў, сям’я пераехала ў горад Івана-Франкоўск (Украіна)[15], дзе вучылася ў СШ № 22[16]. Скончыла музычную школу № 1 ім. М. Лысенка па класе фартэпіяна[17].
У 2003 годзе выканала ролю Маргарэт у мюзікле «Экватар»[18]. У 2004 годзе скончыла Кіеўскае вышэйшае музычнае вучылішча ім. Гліэра[19]. У 2005 годзе атрымала другую вышэйшую адукацыю, скончыўшы завочнае аддзяленне факультэта «Менеджменту і лагістыкі» Нацыянальнага авіяцыйнага ўніверсітэта (НАУ)[20]. На пачатку музычнай кар’еры ўзяла сабе сцэнічны псеўданім Ціна Кароль. Пасля змяніўшы імя і прозвішча на Ціна Кароль[21].
З 2005 года — салістка ансамбля песні і танца Узброеных сіл Украіны.
Набыла вядомасць ва Украіне пасля ўдзелу на фестывалі «Новая хваля 2005» у горадзе Юрмала (Латвія), дзе выканала песню «Feeling Good», заняўшы другое месца[22]. Атрымала спецыяльны прыз ад Алы Пугачовай — «Залатая зорка Алы» і грашовы прыз у памеры 50 000 долараў[23]. Усе грошы пайшлі на здымкі дэбютнага відэакліпа «Выше облаков»[21].
У Іраку спявала для шматнацыянальнага міратворчага кантынгенту ў Багдадзе і Эль-Куце. У Косава выступіла з сольным канцэртам, за што міністр абароны Украіны ўручыў Ціне Кароль дзяржаўны Ордэн «За міратворчыя місіі»[24]. Па прыездзе на Украіну спявачка атрымала дзве прэміі — «Спявачка года» і «Адкрыццё года».
Увесну 2006 гады Кароль выпусціла англамоўны альбом Show Me Your Love, які пасля стаў залатым.
11 сакавіка 2006 года Ціна Караль перамагла ў нацыянальным адборачным конкурсе «Ты — зорка» з кампазіцыяй «Show Me Your Love». У маі таго ж года з кампазіцыяй «Show Me Your Love» яна прадстаўляла Украіну на міжнародным песенным конкурсе «Еўрабачанне» ў Афінах (Грэцыя), дзе заняла 7-е месца[25][26].
У кастрычніку на ўкраінскім тэлебачанні стартаваў танцавальны тэлепраект — шоу «Танцы з зоркамі», вядучай якога стала Ціна Караль сумесна з Юрыем Гарбуновым[27].
У снежні 2006 года выйшаў другі альбом спявачкі — «Ноченька», які таксама атрымаў «залаты» статус[21].
У студзені 2007 года, адбылася прэм’ера навагодняга мюзікла па сцэнарыі Антона Фрыдлянда, «Звёздные каникулы»[28], у якім Ціна Караль сыграла адну з галоўных роляў[29]. У гэтым жа месяцы, Караль змяніла прадзюсара і ўсю творчую каманду[30].
У чэрвені 2007 года на фестывалі «Таўрыйскія гульні» яна ўпершыню праспявала з жывым складам музыкантаў, дзе прадставіла песню «Люблю его»[31].
У жніўні атрымала статуэтку «Тэлетрыумф» як «Лепшая тэлевядучая забаўляльнай праграмы»[32].
23 жніўня Караль была ўзнагароджана за важкі ўклад у развіццё культуры і мастацтва Украіны і за папулярызацыю Украіны ў свеце[33].
У лістападзе і снежні правяла першы Усеўкраінскі тур «Полюс притяжения», 7 снежня дала першы сольны канцэрт у Нацыянальным палацы мастацтваў «Украіна»[34].
У снежні Ціна Караль выпусціла трэці альбом «Полюс притяжения», які за 3 тыдні стаў «залатым», праз 9 месяцаў атрымаў «плацінавы» статус. Гэта — трэці дыск ва Украіне, які ганараваўся такога статусу[35].
26 снежня прадставіла сваю першую кнігу «Вялікія прыгоды Павуцінкі»[36].
У студзені 2008 года на Мальдывах Ціна Караль таемна распісаліся са сваім прадзюсарам Яўгенам Агірам[37].
У сакавіку атрымала званне «Самая прыгожая жанчына Украіны» па версіі чытачоў выдання «VIVA»[38].
У красавіку выданне «Жаночы часопіс» назвала яе «Самай абаяльнай жанчынай Украіны»[39].
У маі на фестывалі «Таўрыйскія гульні» прадставіла новы кліп «Ключик» на вялікім экране[40].
15 чэрвеня ў Свята-Успенскім саборы, Кіева-Пячэрскай Лаўры прайшло шлюб Ціны Кароль з Яўгенам Агірам[41].
22 верасня Караль была ўзнагароджана Ордэнам святой вялікапакутніцы Кацярыны за высокія заслугі перад украінскай царквой[42].
У 2008 годзе Ціна Караль стала Паслом добрай волі ЮНІСЕФ і афіцыйным партнёрам ЮНІСЕФ па розных сацыяльных праграмах арганізацыі[43].
У кастрычніку атрымала другую статуэтку «Тэлетрыумф» як Лепшая тэлевядучая забаўляльнай праграмы[44].
18 лістапада нарадзіла сына Веніяміна[45].
У студзені 2009 года Прэзідэнт Украіны Віктар Юшчанка прысвоіў Ціна Кароль званне «Заслужанай артысткі Украіны»[46].
У лютым атрымала ўзнагароду «Самая прыгожая спявачка Украіны-2008» ад арганізатараў конкурсу прыгажосці «Міс Украіна Сусвет-2009»[47].
У лютым у другі раз атрымала званне «Самая прыгожая жанчына Украіны» па версіі чытачоў выдання «VIVA!»[48]. Там жа адбылася прэм’ера новай песні «Не бойся, мальчик».
У сакавіку дзве песні — «У неба папросим» з альбома «Полюс притяжения» і новая кампазіцыя «Боль» — сталі саўндтрэкамі да двух тэлевізійных серыялаў[49].
10 чэрвеня ў канцэрт-холе «Crystal Hall» у Кіеве адбыўся першы акустычны джазавы сольны канцэрт Караль «Голас»[50].
Вясной 2011 года разам з Сяргеем Лазаравым і дуэтам Алібі стала вядучай музычнага праекта «Майдан’s[uk]» на тэлеканале «Інтэр»[51].
Увосень 2012 года разам з Алегам Скрыпкам і Святланай Лабадой выступіла ў ролі зорнага трэнера ў вакальным праекце тэлеканала 1+1 «Голас. Дзеці»[52], а вясной 2013 года — у ролі зорнага трэнера ў вакальным праекце тэлеканала 1+1 «Голас Краіны 3»[53].
У 2013 годзе, разам з Алегам Скрыпкам , Аляксандрам Панамаровым і Святаславам Вакарчуком стала трэнерам у вакальным шоу «Голас Краіны 3».
25 лютага ў Караль з ячэйкі банка зніклі ўсе грашовыя зберажэнні, дакументы, фамільныя каштоўнасці[54].
15 сакавіка Караль стала запрошаным госцем на Юбілейным канцэрце «20 гадоў у шляху». Выканала песню «Душа» ў дуэце разам з Стасам Міхайлавым[55][56].
24 лістапада стартаваў усеўкраінскі тур Ціны Караль з сольнай праграмай «Сіла кахання і голасу», які завяршыўся ў канцы лютага 2014 года[57].
6 лютага 2014 года адбыўся рэліз пятага альбома «Помню», у які ўвайшлі 7 кампазіцый[58].
14 лютага адбылася прэм’ера фільма «Сіла кахання і голасу», у аснову якога лягло аднайменнае шоу[59].
25 сакавіка атрымала перамогу на прэміі «YUNA 2014» у намінацыі «Лепшая спявачка года»[60].
1 чэрвеня адкрыла дабрачынны фонд дапамогі анкахворым дзецям «Полюс притяжения»[61].
5 верасня кінафільм «Сіла кахання і голасу» пра жыццё Ціны Караль атрымала перамогу ў намінацыі «Лепшы дакументальны фільм» на міжнародным фестывалі AOF International Film Festival у ЗША[62].
2 кастрычніка адбыўся рэліз сінгла і відэакліпа на песню «Мы не останемся друзьями (#МНОД)»[63].
Зімой 2015 года выступіла ў ролі зорнага трэнера ў вакальным праекце тэлеканала 1+1 «Голас. Дзеці 2» (удзельнік з каманды Ціны Кароль атрымаў перамогу), падчас праекту выпусціла песню «Україна — це ти», якую напісала сама спявачка. Песня была занесена ў «Хрэстаматыю ўкраінскай дзіцячай літаратуры для чытання ў першым-другім класах». У кнізе апублікавалі тэкст і ноты твора[64].
Увесну выступіла ў ролі зорнага трэнера ў вакальным праекце тэлеканала 1+1 «Голас Краіны 5», Антон Капыцін — падапечны з каманды Ціна Караль стаў пераможцам.
25 сакавіка перамагла на ўсеўкраінскай нацыянальнай прэміі «YUNA 2015» у намінацыі «Лепшая выканаўца»[65].
28 красавіка, у гадавіну смерці свайго мужа Яўгена Агіра, выпусціла сінгл «Списобо»[66].
У лістападзе атрымала перамогу ў прэміі Elle Style Awards.
26 лістапада на прэміі M1 Music Awards перамагла ў намінацыі «Лепшая спявачка». Зімой выступіла ў ролі зорнага трэнера ў вакальным праекце канала 1+1 (Голас Краіны 6).
У студзені 2016 года адправілася ў калядны тур па гарадах Украіны. 7 студзеня адбылася прэзентацыя музычнага фільма тэлеканала «1+1» «Калядная гісторыя з Цінай Караль»[67].
1 чэрвеня Караль аб’явіла аб сваёй дабрачыннай ініцыятыве #ТворыДоброТиНеОдин, мэта якой звярнуць увагу грамадства на праблемы ўвагі і клопату ў адносінах да дзяцей . У гэты ж дзень спявачка далучылася да глабальнай гуманітарнай праграмы ЮНІСЕФі Louis Vuitton — #MakeAPromise («Дай абяцанне») па зборы сродкаў для дзяцей, якія пацярпелі ад ваенных бедстваў[68].
Год | Назва | Рэжысёр | Ист. |
---|---|---|---|
2005 | «Выше облаков» | Герман Глінскі | [74] |
2006 | «Show me your love» | [75] | |
«Пупсик» | Алан Бадоеў | [76] | |
«Ноченька» | [77] | ||
2007 | «Люблю его» | [78] | |
«Полюс притяжения» | [78] | ||
2008 | «Ключик» | [79] | |
2009 | «У неба попросим» | Ігар Забара | [80] |
«Не бойся» | Сяргей Салодкі | [81] | |
«Radio Baby» | [82] | ||
2010 | «Шиншила» | [83] | |
«Не дощ» | [84] | ||
2011 | «Я скажу Да» | [85] | |
«Зачем я знаю» | Алан Бадоеў | [86] | |
«Ніжно» | [87] | ||
«Я не беру трубку» | [88] | ||
2013 | «Вьюга-зима» | Хіндрэк Маасік | [89] |
«Помню» | Яраслаў Пілунскі | [90] | |
«Жизнь продолжается» | [91] | ||
2014 | «Удаляюсь» | Дзмітрый Кончаў | [92] |
«Мы не останемся друзьями» | Хіндрэк Маасік | [93] | |
2015 | «Я всё ещё люблю» | [94] | |
«Україна — це ти» | Максім Дэліергіеў | [95] | |
«Сдаться ты всегда успеешь» | Хіндрэк Маасік | [96] | |
2016 | «Твої гріхи» / «Blindfold» | GloriaFX | [97] |
2016 | «Перечекати» / «Lost in the rain» | Станіслаў Марозаў | [98] |
2017 | «Я не перестану» | GloriaFX | [99] |
2018 | «Всё во мне» / «All of me» | 1+1 Production | [100] |
«Земля» | [101] | ||
«Космічні почуття» | [102] | ||
«Внезапно» | [103] | ||
«Шаг, шаг» | [104] | ||
«Мужчина моей мечты» | [105] | ||
«Дикая вода» | [106] | ||
«Сила высоты» | Хіндрэк Маасік | [107] | |
2019 | «Безодня» | Станіслаў Гурэнка | [108] |
«Вабити» | Цім Мілграм | [109] | |
«Иди на жизнь» | Полі Пірс | [110] | |
«Вільна» | Крысціна Сівалап | [111] | |
2020 | «Найти своих» | Стас Марозаў | [112] |
«Лодочка» | [113] | ||
«Небо» | [114] | ||
2021 | «Скандал» | Індзі Хайт | [115] |
«Хороший парень» | [116] | ||
«Красиво» | [117] | ||
«Двойной рай» | Аліна Сіманенка | [118] | |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.