Дзмітрый Гаўрылавіч Сухавараў

Дзмітрый Гаўрылавіч Сухава́раў (30.5 (12.6).1904, Жакаўка, Дрыбінскі раён, Магілёўская вобласць — 4 сакавіка 1983, Курган) — удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1944).

Дзмітрый Гаўрылавіч Сухавараў
Дата нараджэння	30 мая (12 чэрвеня) 1904
Месца нараджэння	Жакаўка, Чавускі павет, Магілёўская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	4 сакавіка 1982(1982-03-04) (77 гадоў)
Месца смерці	Курган, Курганская вобласць, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Курган
Альма-матар	Кіеўскае вышэйшае агульнавайсковае каманднае вучылішча (1931) Ваенная акадэмія бранятанкавых войскаў[d] (1935) Ваенна-палітычная акадэмія імя У. І. Леніна[d]
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	танкавыя войскі
Званне	палкоўнік
Камандаваў	69-ы мотастралковы полк[d] і 51-я гвардзейская танкавая брыгада[d]
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна Савецка-японская вайна
Узнагароды і званні	Савецкая гвардыя

Біяграфія

З сялян. Член КПСС з 1930 года. З 1920 года працаваў вучнем у кравецкай майстэрні, з 1925 года цясляром, шахцёрам у Данбасе. У Чырвонай Арміі з 1926 года. Скончыў палкавую школу малодшых камандзіраў пры 33-й стралковай дывізіі Беларускай ваеннай акругі^[1][2]. Быў пакінуты ў школе на пасадзе старшыны. У 1931 годзе паступіў у Кіеўскае ваеннае пяхотнае вучылішча і пасля яго заканчэння быў прызначаны камандзірам роты^[1][2].У 1935 годзе скончыў курсы ўдасканалення каманднага саставу пры Ваеннай акадэіі механізацыі і матарызацыі РСЧА^[1][2]. Са жніўня 1939 года камандаваў асобным танкавым батальёна^[1][2]м. Удзельнік паходу Чырвонай Арміі ў Заходнюю Украіну восенню 1939 года^[1][2]. У 1941 годзе скончыў Ваенна-палітычную акадэмію.

У Вялікую Айчынную вайну з 1941 года на Паўночна-Заходнім, Заходнім, Сталінградскім, Варонежскім, Стэпавым, 1-м Украінскім, Далёкаўсходнім франтах, камандзір танкавага палка, брыгады. Вызначыўся ў баях за вызваленне Кіева. 5 лістапада 1943 года полк Сухаварава прарваў варожую абарону і перарэзаў 5 дарог на Кіеў. У гэтых баях полк знішчыў 23 гарматы, 24 кулямёты, 4 машыны з боепрыпасамі, каля батальёна салдат і афіцэраў праціўніка.
З верасня 1944 года гвардыі падпалкоўнік Сухавараў камандзір 51-й гвардзейскай танкавай брыгады.

Удзельнік вайны з Японіяй 1945 г., разгрому Квантунскай арміі. Да 1957 года Д. Г. Сухавараў на службе ў Савецкай Арміі, да 1965 года на адміністрацыйнай рабоце. Пражываў у Кургане. Працаваў начальнікам канторы пасажырскай аўтагаспадаркі, з 1960 года дырэктарам Курганскага вучэбна-курсавога камбіната аўтамабільнага транспарту^[1]. У 1965 годзе пайшоў на пенсію^[1]. Вёў работу па патрыятычным выхаванні моладзі.

Узнагароды

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 10 студзеня 1944 года гвардыі падпалкоўніку Д. Г. Сухавараву прысвоена званене Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медаля «Залатая Зорка»^[3].

• Медаль «Залатая Зорка»
• 2 ордэны Леніна
• 2 ордэны Чырвонага Сцяга
• Ордэн Багдана Хмяльніцкага 2 ступені
• Ордэн Айчыннай вайны 1 ступені
• 2 ордэны Чырвонай Зоркі
• медалі.

Таксама ўзнагароджаны двума ордэнамі Кітайскай Народнай Рэспублікі.

Памяць

У горадзе Курган на доме, у якім жыў Д. Г Сухавараў, устаноўлена мемарыяльная дошка^[2]. У гонар Д. Г. Сухаварава названа адна з вуліц Кургана^[1].

Зноскі

1. Праект «Память народа» (руск.)
2. Дзмітрый Гаўрылавіч Сухавараў на сайце «Героі краіны»
3. Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза генералам, офицерскому, сержантскому и рядовому составу Красной Армии» от 10 января 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 19 января (№ 3 (263)). — С. 1.