Міхаіл Іванавіч Калінін

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Калінін.

Міхаіл Іванавіч Калінін (7 (19) лістапада 1875^[1][2], Верхняя Троіца^[d], Цвярская губерня — 3 чэрвеня 1946(1946-06-03)^[3][1][…], Масква^[4]) — савецкі дзяржаўны і партыйны дзеяч. Атрымаў мянушку «ўсесаюзнага старасты».

Міхаіл Іванавіч Калінін
руск.: Михаи́л Ива́нович Кали́нин
1-ы Старшыня Прэзідыума ЦВК СССР ад РСФСР 30 снежня 1922 — 12 студзеня 1938
Папярэднік	пасада заснавана
Пераемнік	пасада скасавана; ён сам як Старшыня Прэзідыума ВС СССР
1-ы Старшыня Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР 17 студзеня 1938 — 19 сакавіка 1946
Папярэднік	пасада заснавана; ён сам як Старшыня Прэзідыума ЦВК СССР
Пераемнік	Мікалай Міхайлавіч Швернік
4-ы Старшыня Усерасійскага ЦВК 30 сакавіка 1919 — 15 ліпеня 1938
Папярэднік	Міхаіл Фёдаравіч Уладзімірскі (в. а.)
Пераемнік	пасада скасавана; Андрэй Аляксандравіч Жданаў як Старшыня ВС РСФСР
Нараджэнне	7 (19) лістапада 1875[1][2] Верхняя Троіца[d], Карчаўскі павет[d], Цвярская губерня, Расійская імперыя
Смерць	3 чэрвеня 1946(1946-06-03)[3][1][…] (70 гадоў) Масква, РСФСР, СССР[4]
Месца пахавання	Некропаль каля Крамлёўскай сцяны
Жонка	Кацярына Іванаўна Лорберг
Дзеці	Сыны: Валяр'ян і Аляксандр, дочкі: Юлія і Лідзія
Веравызнанне	атэізм
Партыя	Расійская сацыял-дэмакратычная рабочая партыя (1917) РСДРП(б)[d] (1918) УКП(б) (1946)
Член у	Палітбюро ЦК КПСС Усерасійскі цэнтральны выканаўчы камітэт Цэнтральны выканаўчы камітэт СССР Таварыства старых бальшавікоў
Аўтограф
Бітвы	Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

З прычыны вялікай актыўнасці ў падпольна-стачачнай справе ён неаднаразова падвяргаўся арыштам і ссылкам, адначасова прасоўваючыся па партыйнай лесвіцы: дэлегат IV з’езда РСДРП (1906), член Пецярбургскага камітэта РСДРП (1911), кандыдат у члены ЦК (1912).

Дачыненне да рэпрэсій

Подпісам Калініна завераны сумна вядомыя законы перыяду масавых рэпрэсій 1930-х гадоў^[5]. Ён падтрымліваў пашырэнне рэпрэсій у БССР: на шыфроўцы першага сакратара ЦК КП(б)Б Васіля Шаранговіча з прапановай «расстраляць 3 тыс. чалавек як найбольш варожых і вядучых актыўную контррэвалюцыйную працу і выслаць з межаў Беларусі 9800 чалавек менш актыўных, але варожых элементаў» пад подпісамі Сталіна, Варашылава, Кагановіча, Мікаяна, Чубара і Молатава пазначана: «Калінін — за»^[6][7].

Ушанаванне памяці

• Плошча Калініна, Мінск
• У 2016 г. у Светлагорску на рагу вуліц Калініна-Свярдлова ўсталявалі помнік Міхаілу Калініну^[8], які неўзабаве быў знесены з-за абурэння гараджан.

Зноскі

1. Mikhail Ivanovich Kalinin // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741'></a>
2. Чувашская энциклопедия — Чувашское книжное издательство, 2006. — 2567 с. — ISBN 978-5-7670-1471-2

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q4517503'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q19909792'></a>
3. Калинин Михаил Иванович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 27 верасня 2015.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135'></a>
4. Калинин Михаил Иванович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135'></a>
5. Безвластный президент. Какой след оставил в истории Михаил Иванович Калинин (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 20 студзеня 2021. Праверана 15 сакавіка 2022.
6. Дзяніс Марціновіч. Выступал за расстрелы белорусов. Какую сумму хотели потратить на реконструкцию памятника Калинину (нявызн.). TUT.BY (16 лістапада 2018). Архівавана з першакрыніцы 16 лістапада 2018. Праверана 16 лістапада 2018.
7. Шифровка (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 17 лістапада 2022. Праверана 17 лістапада 2022.
8. «Дэкамунізацыя» па-беларуску: паставілі помнік Калініну ў Сьветлагорску