Ракфелераўскі ўніверсітэт

Ракфелераўскі ўніверсітэт — прыватны ўніверсітэт, размешчаны паміж 63-й і 68-й вуліцамі ўздоўж Ёрк-авеню на Манхэтэне ў Нью-Ёрку. Універсітэт спецыялізуецца галоўным чынам на фундаментальных даследаваннях у абласцях біямедыцыны, і прапануе як вышэйшую прафесійную, так і паслявнузскую адукацыя. Заснаваны ў 1901 годзе нафтавым магнатам і філантропам Джонам Ракфелерам як Ракфелераўскі інстытут медыцынскіх даследаванняў (да 1965 года).

Ракфелераўскі ўніверсітэт
Па-англійску	Rockefeller University
Дэвіз	лац.: Scientia pro bono humani generis англ.: Knowledge for the good of humanity бел.: Веды на выгоду чалавецтва
Заснаваны ў	1901
Тып	прыватны
Мэтавы фонд	$ 1,53 млрд.[1] (2009)
Прэзідэнт	Марк Тэсье-Лавінь
Месца размяшчэння	Нью-Ёрк, Нью-Ёрк, ЗША 40°45′45″ пн. ш. 73°57′20″ з. д.HGЯO
Афіцыйны сайт	www.rockefeller.edu

Універсітэт быў месцам шматлікіх важных навуковых адкрыццяў. Ракфелераўскія вучоныя, напрыклад, усталявалі, што спадчыннасць ДНК мае хімічны базіс, выявілі групы крыві, паказалі, што вірусы могуць выклікаць ракавыя захворванні, заснавалі сучасную вобласць — клетачную біялогію, вывучалі структуру антыцелаў, распрацавалі лячэнне метадонам для тых, хто ўжываў гераін, распрацавалі СНІД-«кактэйль» для лекавай тэрапіі, а таксама выявілі гармон лептын, які рэгулюе энергетычны абмен^[2].

Узнагароды

Лаўрэаты Нобелеўскай прэміі

Дваццаць тры Нобелеўскія прэміі былі атрыманы за даследаванні, звязаныя з Універсітэтам:^[3]

1. 2003 Родэрык Мак-Кінан
2. 2001 Пол Нерс
3. 2000 Пол Грынгард
4. 1999 Гюнтэр Блобель
5. 1984 Роберт Брус Мерыфілд
6. 1981 Торстэн Візел
7. 1975 Дэвід Балтымар
8. 1974 Альбер Клод
9. 1974 Крысціян дэ Дзюў
10. 1974 Джордж Паладэ
11. 1972 Станфард Мур
12. 1972 Уільям Говард Стайн
13. 1972 Джэралд Эдэльман
14. 1967 Холдэн Кефер Хартлайн
15. 1966 Фрэнсіс Пейтан Роўс
16. 1958 Джошуа Ледэрберг
17. 1958 Эдуард Тэйтэм
18. 1953 Фрыц Альберт Ліпман
19. 1946 Джон Хоўард Нортрап
20. 1946 Уэндэл Мерэдыт Стэнлі
21. 1944 Герберт Спенсер Гасер
22. 1930 Карл Ландштэйнер
23. 1912 Алексіс Карэль

Гісторыя

«Зала Заснавальнікаў»

У сярэдзіне 1970-х гадоў Ракфелераўскаму ўніверсітэту атрымалася прыцягнуць некалькі бачных вучоных у вобласці гуманітарных навук, першым чынам Сола Крыпке, вядомага логіка, філосафа мовы, і прадаўжальніка прац Людвіга Вітгенштэйна. Зусім нядаўна, яго прафесары сталі лаўрэатамі Нобелеўскай прэміі па фізіялогіі і медыцыне ў 1999, 2000 і 2001 годзе, і Нобелеўскай прэміі па хіміі ў 2003 годзе^[3].

Зноскі

1. U.S. and Canadian Institutions Listed by Fiscal Year 2009 Endowment Market Value and Percentage Change in Endowment Market Value from FY 2008 to FY 2009 (англ.). National Association of College and University Business Officers. Архівавана з першакрыніцы 26 лютага 2012. Праверана 23 верасня 2011.
2. http://www.medicalnewstoday.com/releases/22784.php (англ.). MediLexicon International Ltd (14 красавіка 2005). Праверана 23 верасня 2011.
3. Nobel Laureates (англ.)(недаступная спасылка). The Rockefeller University. Архівавана з першакрыніцы 12 лютага 2012. Праверана 26 верасня 2011.