Сяргей Міхайлавіч Балановіч

Сяргей Балановіч (нар. 29 жніўня 1987, Пінск) — беларускі футбаліст, паўабаронца віцебскага «Макслайна». Ігрок нацыянальнай зборнай Беларусі (2012—2018).

Сяргей Балановіч
Агульная інфармацыя
Поўнае імя	Сяргей Міхайлавіч Балановіч
Нарадзіўся	29 жніўня 1987(1987-08-29)[1][2] (38 гадоў) Пінск, Брэсцкая вобласць, Беларуская ССР, СССР[3]
Грамадзянства	Беларусь
Рост	171 см
Вага	69 кг[4]
Пазіцыя	паўабаронца
Інфармацыя пра клуб
Клуб	Макслайн
Нумар	23
Клубная кар’ера[* 1]
2004—2007 Хваля (Пінск) 66 (15) 2008—2014 Шахцёр (Салігорск) 171 (21) 2014—2018 Амкар (Перм) 88 (0) 2018—2020 Шахцёр (Салігорск) 59 (7) 2021 Акрон (Тальяці) 12 (0) 2021 Слуцк 10 (0) 2022— Макслайн (Рагачоў/Віцебск) 52 (0)
Нацыянальная зборная[* 2]
2006—2009 Беларусь (да 21) 16 (0) 2012—2018 Беларусь 33 (2)
Узнагароды і медалі
Дзяржаўныя і ведамасныя ўзнагароды
Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 12 лютага 2024. Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 19 лістапада 2018
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Клубная кар’ера

Выхаванец пінскага футбола, гуляў за пінскую «Хвалю».

У 2008 годзе перабраўся ў салігорскі «Шахцёр», дзе хутка стаў адным з асноўных ігракоў. Звычайна выступаў на пазіцыі правага паўабаронцы, пазней стаў чаргавацца на гэтай пазіцыі з Аляксеем Рыасам.

7 чэрвеня 2013 года ў матчы за зборную атрымаў траўму, але праз месяц вярнуўся ў асноўны склад.

Па заканчэнні сезона 2013 у паслугах Балановіча былі зацікаўлены некалькі клубаў (у прыватнасці, мінскае «Дынама»^[5]), але ў выніку ў лютым 2014 падоўжыў кантракт з «Шахцёрам»^[6].

У жніўні 2014 года перайшоў у пермскі «Амкар»^[7], дзе здолеў замацавацца ў асноўным складзе. Па заканчэнні сезона 2017/18 «Амкар» спыніў існаванне, і ў ліпені 2018 года паўабаронца вярнуўся ў «Шахцёр»^[8], дзе неўзабаве таксама стаў іграком стартавага складу. У снежні 2019 года падоўжыў кантракт з салігорскім клубам^[9].

У студзені 2021 года быў адхілены ад складу «Шахцёра», не трапіў на збор каманды ў ААЭ і неўзбаве пакінуў клуб^[10]. У лютым 2021 года стаў іграком тальяцінскага «Акрона» з расійскай ФНЛ^[11], дзе гуляў да канца сезона 2020/21.

У ліпені 2021 года стаў трэніравацца са «Слуцкам» і ў жніўні афіцыйна папоўніў склад клуба^[12]. Гуляў пераважна ў стартавым складзе каманды. У студзені 2022 года пакінуў «Слуцк»^[13], а ў лютым стаў іграком рагачоўскага «Макслайна»^[14]. У якасці іграка стартавага складу дапамог «Макслайну» па выніках сезона 2022 выйсці ў Вышэйшую лігу, куды клуб, аднак, не быў дапушчаны. У лютым 2023 года падоўжыў пагадненне з «Макслайнам»^[15], які пераехаў у Віцебск. У лютым 2024 года зноў падоўжыў кантракт з клубам^[16].

Міжнародная кар’ера

Гуляў за моладзевую зборную Беларусі, у тым ліку на чэмпіянаце Еўропы ў Швецыі ўлетку 2009 года.

7 чэрвеня 2012 года дэбютаваў за нацыянальную зборную ў таварыскім матчы супраць Літвы. Пазней стаў трывала выклікацца ў зборную. Галоўны трэнер Георгій Кандрацьеў стаў часцей выкарыстоўваць Балановіча на пазіцыі правага абаронцы.

Дасягненні

• 01 Чэмпіён Беларусі: 2020
• 02 Срэбраны прызёр чэмпіянату Беларусі (5): 2010, 2011, 2012, 2013, 2018
• 03 Бронзавы прызёр чэмпіянату Беларусі: 2019
• Уладальнік Кубка Беларусі (2): 2014, 2019
• У спісе 22 найлепшых ігракоў чэмпіянату Беларусі: 2011, 2012, 2013, 2014

Статыстыка выступленняў

Сезон	Дывізіён	Клуб	Краіна	Матчы	Галы
2004	Д3	Пінск-900		2	0
2005	Д3	Пінск-900		19	5
2006	Д2	Хваля		24	3
2007	Д2	Хваля		21	7
2008	Д1	Шахцёр		20	3
2009	Д1	Шахцёр		23	3
2010	Д1	Шахцёр		29	5
2011	Д1	Шахцёр		28	3
2012	Д1	Шахцёр		29	3
2013	Д1	Шахцёр		25	3
2014 (1)	Д1	Шахцёр		17	1
2014/15	Д1	Амкар		24	0
2015/16	Д1	Амкар		26	0
2016/17	Д1	Амкар		22	0
2017/18	Д1	Амкар		16	0
2018 (2)	Д1	Шахцёр		12	3
2019	Д1	Шахцёр		24	3
2020	Д1	Шахцёр		23	1
2020/21 (2)	Д2	Акрон		12	0
2021 (2)	Д1	Слуцк		10	0
2022	Д2	Макслайн		24	0
2023	Д2	Макслайн		28	0