Іван Дзмітрыевіч Каламійчанка

Іван Дзмітрыевіч Каламійчанка (25 лістапада 1914, Бахмач, Чарнігаўская губерня, Расійская імперыя — 1964) — камандзір 800-га стралковага палка 143-й стралковай дывізіі 47-й арміі 1-га Беларускага фронту, падпалкоўнік, Герой Савецкага Саюза.

Іван Дзмітрыевіч Каламійчанка
Дата нараджэння	25 лістапада (8 снежня) 1914
Месца нараджэння	Бахмач, Бахмацкая воласць[d], Канатопскі павет[d], Чарнігаўская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	1964
Месца смерці	Магілёў, Магілёўская вобласць, Беларуская ССР, СССР
Месца пахавання	Машэкаўскія могілкі
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	пяхота
Званне	падпалкоўнік
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям’і рабочага. Украінец. У 1935 годзе скончыў тэхнікум камуністычнай асветы ў г. Ніжын Чарнігаўскай вобласці. Працаваў райупаўнаважаным па нарыхтоўках у Чарнігаўскай вобласці. Член КПСС з 1940 года. У Савецкай арміі ў 1936—1937, у красавіку—лістападзе 1939 і са студзеня 1940 года. Скончыў курсы малодшых лейтэнантаў пры Кіеўскім пяхотным вучылішчы.

Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны з чэрвеня 1941 года.

У 1943 годзе скончыў Ваенную Акадэмію імя Фрунзэ.

Камандзір 800 стралковага палка (143-я дывізія, 47-я армія, 1-ы Беларускі фронт) падпалкоўнік Каламійчанка вылучыўся ў Вісла-Одэрскай аперацыі. 15 студзеня 1945 года яго полк прарваў доўгачасовую абарону праціўніка каля населенага пункта Хатомаў (Польшча), у ноч на 16 студзеня фарсіраваў Віслу і заняў плацдарм на левым беразе, чым спрыяў пераадоленню воднай мяжы часцямі дывізіі.

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 6 красавіка 1945 года за мужнасць і гераічнасць, выяўленыя пры фарсіраванні Віслы і ўтрыманне плацдарму на яе заходнім беразе, падпалкоўніку Івану Дзмітрыевічу Каламійчанку прысвоена званне Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэны Леніна і медалі «Залатая Зорка».

Пасля вайны працягнуў службу ў арміі. З 1960 года палкоўнік у адстаўцы.

Памёр у 1964 годзе. Пахаваны на Машэкаўскіх могілках горада Магілёва^[1]. У 1965 годзе на магіле пастаўлена стэла^[2].

Узнагароды

• Медаль «Залатая Зорка» (№ 5709) — 6 красавіка 1945 года;
• Ордэн Леніна — 6 красавіка 1945 года;
• Тры ордэны Чырвонага Сцяга;
• Ордэн Айчыннай вайны I ступені;
• Медалі.

Увекавечванне памяці

• Яго імем названа вуліца ў горадзе Канатоп Сумскай вобласці.
• У горадзе Ніжыне на будынку вучылішча культуры і мастацтва імя Марыі Занькавецкай устаноўлена мемарыяльная дошка.

Зноскі

1. Могілак г. Магілёва (Беларусь).
2. 31. Магіла Каламійчанкі // Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі / АН БССР. Ін-т мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору; Рэд. кал.: С. В. Марцэлеў (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1986. — Магілёўская вобласць. — 408 с., іл.