Patrick Galbraith (Tacoma, 16 aprile 1967) è un ex tennista statunitense.
Fatti in breve Nazionalità, Altezza ...
Patrick Galbraith |
---|
| |
Nazionalità | Stati Uniti
|
---|
Altezza | 183 cm
|
---|
Peso | 73 kg
|
---|
Tennis |
---|
Carriera |
---|
|
1 Dati relativi al circuito maggiore professionistico.
|
Statistiche aggiornate al definitivo
|
|
Chiudi
Frequenta dal 1986 al 1989 l'UCLA conquistando tre titoli All-American in doppio con Brian Garrow oltre ad essere stato campione NCAA nel 1988.[1]
Nel 1989, finita la carriera universitaria, passa tra i professionisti vincendo il primo titolo a giugno, sempre insieme a Garrow, a Newport. Vincerà almeno un trofeo in doppio per ogni anno fino al 1999 e dei trentasei titoli conquistati ne ha vinti dodici insieme al canadese Grant Connell.
Tra i suoi risultati più importanti spiccano le due finali consecutive raggiunte a Wimbledon, nel 1993 e '94, perse entrambe contro Todd Woodbridge e Mark Woodforde. Riesce a vincere invece il Masters di fine anno 1995, superando in semifinale i Woodies e nel match decisivo Jacco Eltingh e Paul Haarhuis.
Le uniche vittorie negli Slam le ottiene nel doppio misto, agli US Open 1994 insieme a Elna Reinach e due anni dopo si riprende il titolo in coppia con la connazionale Lisa Raymond.
Con la squadra statunitense ha giocato due match durante la Coppa Davis 1996, vincendone uno.[2]
Doppio
Vittorie (36)
Legenda |
Grande Slam (0) |
Tennis Masters Cup / ATP World Tour Finals (1) |
Masters Series / ATP World Tour Master 1000 (5) |
ATP International Series Gold / ATP World Tour 500 Series (8) |
ATP International Series / ATP World Tour 250 Series (22) |
Numero |
Data |
Torneo |
Superficie |
Compagno |
Avversari in finale |
Punteggio |
1. |
17 luglio 1989 |
Campbell's Hall of Fame Championships, Newport |
Erba |
Brian Garrow |
Neil Broad Stefan Kruger |
2–6, 7–5, 6–3 |
2. |
19 febbraio 1990 |
Toronto Indoor, Toronto |
Sintetico |
David Macpherson |
Neil Broad Kevin Curren |
3–6, 6–3, 6–4 |
3. |
22 ottobre 1990 |
Grand Prix de Tennis de Lyon, Lione |
Sintetico |
Kelly Jones |
Jim Grabb David Pate |
7–6, 6–4 |
4. |
4 marzo 1991 |
ATP Rotterdam, Rotterdam |
Sintetico |
Anders Järryd |
Steve DeVries David Macpherson |
7–6, 6–2 |
5. |
8 aprile 1991 |
Hong Kong Open, Hong Kong |
Cemento |
Todd Witsken |
Glenn Michibata Robert Van't Hof |
6–2, 6–4 |
6. |
6 maggio 1991 |
BMW Open, Monaco di Baviera |
Terra rossa |
Todd Witsken |
Anders Järryd Danie Visser |
7–5, 6–4 |
7. |
29 luglio 1991 |
Canada Masters, Montréal |
Cemento |
Todd Witsken |
Grant Connell Glenn Michibata |
6–4, 3–6, 6–1 |
8. |
20 aprile 1992 |
ATP Nizza, Nizza |
Terra rossa |
Scott Melville |
Pieter Aldrich Danie Visser |
6–1, 3–6, 6–4 |
9. |
4 maggio 1992 |
Madrid Tennis Grand Prix, Madrid |
Terra rossa |
Patrick McEnroe |
Francisco Clavet Carlos Costa |
6–3, 6–2 |
10. |
22 giugno 1992 |
Nottingham Open, Manchester |
Erba |
David Macpherson |
Jeremy Bates Laurie Warder |
4–6, 6–3, 6–2 |
11. |
27 luglio 1992 |
Canada Masters, Toronto |
Cemento |
Danie Visser |
Andre Agassi John McEnroe |
6–4, 6–4 |
12. |
10 agosto 1992 |
Countrywide Classic, Los Angeles |
Cemento |
Jim Pugh |
Francisco Montana David Wheaton |
7–6, 7–6 |
13. |
18 gennaio 1993 |
Heineken Open, Auckland |
Cemento |
Grant Connell |
Alex Antonitsch Aleksandr Volkov |
6–3, 7–6 |
14. |
18 ottobre 1993 |
Tokyo Indoor, Tokyo |
Sintetico |
Grant Connell |
Luke Jensen Murphy Jensen |
6–3, 6–4 |
15. |
15 novembre 1993 |
European Community Championship, Anversa |
Sintetico |
Grant Connell |
Wayne Ferreira Javier Sánchez |
6–3, 7–6 |
16. |
7 marzo 1994 |
Indian Wells Masters, Indian Wells |
Cemento |
Grant Connell |
Byron Black Jonathan Stark |
7–5, 6–3 |
17. |
25 luglio 1994 |
Legg Mason Tennis Classic, Washington |
Cemento |
Grant Connell |
Jonas Björkman Jakob Hlasek |
6–4, 4–6, 6–3 |
18. |
22 agosto 1994 |
ATP Volvo International, New Haven |
Cemento |
Grant Connell |
Jacco Eltingh Paul Haarhuis |
6–3, 7–6 |
19. |
17 ottobre 1994 |
Tokyo Indoor, Tokyo |
Sintetico |
Grant Connell |
Byron Black Jonathan Stark |
6–3, 3–6, 6–4 |
20. |
16 gennaio 1995 |
Heineken Open, Auckland |
Cemento |
Grant Connell |
Luis Lobo Javier Sánchez |
6–4, 6–3 |
21. |
13 febbraio 1995 |
Dubai Tennis Championships, Dubai |
Cemento |
Grant Connell |
Tomás Carbonell Francisco Roig |
6–2, 4–6, 6–3 |
22. |
27 febbraio 1995 |
Eurocard Open, Stoccarda |
Sintetico |
Grant Connell |
Cyril Suk Daniel Vacek |
6–2, 6–2 |
23. |
6 novembre 1995 |
Paris Masters, Parigi |
Sintetico |
Grant Connell |
Jim Grabb Todd Martin |
6–2, 6–2 |
24. |
25 novembre 1995 |
Tennis Masters Cup, Eindhoven |
Sintetico |
Grant Connell |
Jacco Eltingh Paul Haarhuis |
7–6, 7–6, 3–6, 7–6 |
25. |
11 marzo 1996 |
Tennis Channel Open, Scottsdale |
Cemento |
Rick Leach |
Richey Reneberg Brett Steven |
5–7, 7–5, 7–5 |
26. |
15 aprile 1996 |
Hong Kong Open, Hong Kong |
Cemento |
Andrej Ol'chovskij |
Kent Kinnear Dave Randall |
6–3, 6–7, 7–6 |
27. |
26 agosto 1996 |
Canada Masters, Toronto |
Cemento |
Paul Haarhuis |
Mark Knowles Daniel Nestor |
7–6, 6–3 |
28. |
11 novembre 1996 |
Stockholm Open, Stoccolma |
Cemento (i) |
Jonathan Stark |
Todd Martin Chris Woodruff |
7–6, 6–4 |
29. |
13 gennaio 1997 |
Heineken Open, Auckland |
Cemento |
Ellis Ferreira |
Rick Leach Jonathan Stark |
6–4, 4–6, 7–6 |
30. |
24 febbraio 1997 |
RMK Championships, Memphis |
Cemento (i) |
Ellis Ferreira |
Rick Leach Jonathan Stark |
6–3, 3–6, 6–1 |
31. |
23 giugno 1997 |
Nottingham Open, Nottingham |
Erba |
Ellis Ferreira |
Danny Sapsford Chris Wilkinson |
4–6, 7–6, 7–6 |
32. |
13 ottobre 1997 |
BA-CA TennisTrophy, Vienna |
Sintetico |
Ellis Ferreira |
Marc-Kevin Goellner David Prinosil |
6–3, 6–4 |
33. |
20 ottobre 1997 |
Grand Prix de Tennis de Lyon, Lione |
Sintetico |
Ellis Ferreira |
Olivier Delaître Fabrice Santoro |
3–6, 6–2, 6–4 |
34. |
19 gennaio 1998 |
Heineken Open, Auckland |
Cemento |
Brett Steven |
Tom Nijssen Jeff Tarango |
6–4, 6–2 |
35. |
3 maggio 1999 |
Verizon Tennis Challenge, Atlanta |
Terra verde |
Justin Gimelstob |
Todd Woodbridge Mark Woodforde |
5–7, 7–6, 6–3 |
36. |
21 giugno 1999 |
Nottingham Open, Nottingham |
Erba |
Justin Gimelstob |
Marius Barnard Brent Haygarth |
5–7, 7–5, 6–3 |