Morbus Parkinsonianus

From Wikipedia, the free encyclopedia

Morbus Parkinsonianus
Remove ads

Morbus Parkinsonianus[1][2][3] vel morbus Parkinson[4] vel morbus Parkinsoni,[5] seu paralysis agitans,[6][5] adhuc ad morbum singularem et neurodegenerativum et chronicum refert; cum de his morbis neurodegenerativis morbus Alzheimer frequentissimus sit, morbus Parkinsonianus secundus est. Insuper frequentia morbo aegrotorum annis superioribus incitatur. Morbus Parkinsonianus non solum unus ex morbis corpusculorum Leweyi et synucleinopathiarum apparet, sed grex subtyporum morborum diversorum at similiorum quoad genticam, initium, cursum, distributionem[7]. Saepe cum eventu suo conspicuo neurodegenerativarum mutationum et occasus quarundam cellularum substantiae nigrae, in cerebri medio cerebri neurotransmissorem dopaminum secernentis, connectitur.

Cave: notitiae huius paginae nec praescriptiones nec consilia medica sunt.

More information Cognitores, Rationes clinicae ...

Adhuc multae factores, quae dissimulabiliter in initium et cursum influant, plene incognitae sunt. Causa autem huius mortis cellularis adhuc omnino ignota est. Nimirum homines plerumque amplius sexaginta annos natos symptomata ostendunt, initium sane morbi multos annos antea rendum est. Interim aliae structurae antea affectae, ut apparatus digestorius et etiam bulbus olfactorius, causae esse putantur.

Non raro videntur cursus morbi similes inter homines. Interdum primo apparent varia symptomata inobservabilia, inter quae sunt hyposmia aut anosmia, insomnia, alvus compressa, depressio vel anxietas animi. Demum accedunt symptomata quae ad motus corporis pertinent. Dinoscitur tum tremoribus praecipue digitorum et manuum, rigore musculorum, tarditate orationis, difficultate ambulandi et vultu imperturbato, personae simili. Ei saepe accedunt dementia aut animi depressio vel symptomata accessoria ut fatigatio, halucinationes visuales, delusiones. Notandum est, ut alii morbi non pauci cursum passionis aggravent.

Tractatio morbi Parkinsoniani non ad curationem valere queat, quia natura progressiva morbi neurodegenerativi causa restitutionem provenire non potest. Tamen plurimus therapiarum modis morbi cursui tarditatem afferre licet. Hodiernis temporibus therapiarum modi profecto multarum rerum experientia distendi potuerunt. Strategiae pharmacologicae medicamentis de symptomatibus motoriis et non motoriis circumspiciendis provident. Si genera medicamentorum atque doses eorum bene coniuncta erint, symptomata morbi hoc modo longe mitigabuntur. Attamen effectus medicamentorum in morbi cursu languescent, quod praecipue ad medicamenta, quae restituant deficientias neurotransmissoris dopamini, valet. Quo fit, ut nonnumquam facultas movendi cito inter bene (accensa, "AD", Anglice: ON) et male (exstincta, "EX", Anglice OFF) convivant: Fluctuationes AD-EX. Praeterea et paupertas motuum, frigor, et motus supra normales (hyperkinesiae, dyskinesiae) denique observabuntur. Si pharmacotherapia paucos effectus dant, certis in casibus stimulatio cerebralis profunda considerare licet.

Pariter, ut causae, scientiae et facultates de morbi initium et cursum gravescentem praeveniendo pluribus in rebus restrictae sunt. Certe circumiectuum, geneticae, fors et nutrimentorum origines considerandae et quondam prudentia observante investigandae sunt.

Remove ads

Epidemiologia

Morbus Parkinsonianus proximus est a frequentissimo morbo neurodegenerativo. Anno 1990 vicies quinquies centena milia hominum (2 500 000) afficiebantur morbo Parkinsoniano (praevalentia); Anno 2016 numerus aegrotorum plus quam duplex erat, id est sexagies semel centena milia hominum (6 100 000) [8].

Genetica

Videtur hodie, ut morbus Parkinsonianus etiam effectibus factorum et geneticorum et circumiectorum intellegendus sit[9]. Inter alia imprimis gena LRRK2, SNCA, VPS35, PRKN, PINK1, et DJ1 investigata sunt[10]. Quo plus scientia effectuum geneticorum augeat, eo optio magis aegrotorum quaeratur, si examen geneticum sit opportunum[11].

Factores pericula geneticae morbi Parkinsoniani

Mutatio genetica geni enzymi β-glucocerebrosidasis lysosomatum periculum constat[12][13].

Varietates morbo Parkinsoniano geneticae

Apud circiter centesimae quindecim (de 5 usque ad 20) morbo Parkinsoniano aegrotorum in vicinia genetica alii symptomatibus similes sunt[14]. In anno 1997 mutatio genetica geni alpha-synucleini (SNCA) investigata est[15]. Adhuc complures loci et geni descripta sunt.

More information Designatio geni, Locus ...

Glucocerebrosidasis
Beta glucocerebrosidasis acida vel beta glucosidasis enzymum lysosomalis est. Mutatio eius genetica periculum morbi Parkinsoniani ponit[17]. Praeterea mutationes cum morbus Gaucher velut cum dementia cum corpusculis Leweyi nexae videntur. Ambroxolum, antitussivum, se glucocerebrosidasem stimulare apparet[18], nuper itaque ambroxolum remedium morbi Parkinsoniani suspicatum est[19].

SNCA (PARK1, PARK4)
Anno 1997 primum in geno SNCA mutatio cum morbo Parkinsoniano sociata demonstratur[20]. Adhuc quidam polymorphismi nucleotidi singulares geni SCNA (alpha-synucleini) morbum Parkinsonianum efficiendi descripti sunt[21], ut rs2736990, rs356220, rs356165, rs181489, rs356219, rs11931074, rs2737029.

Parkinum (PARK2)
Parkinum est una ex variis ubiquitini ligasibus, ita pars (tertia) ubiquitini proteasomatisque systematis. Hoc in munere parkinum proteinum mitophagiam (degradationem mitochondriorum) gubernat[22]. Mutatio genetica geni PRKN Parkini progessus Parkinsonismi iuvenilis explicat[23].

PARK5
Anno 1998 varietas morbi Parkinsoniani renuntiata est, quo initium morbi tremor circum 50 annos natos, et nexus cum metabolismo ubiquitini (enzymo UCHL-1) notus est[24]. Iam anno 2006 nexus cum ubiquitini itinere dubitatum est[25]. Nuper tamen consocatio cum aggregatione alpha-synucleini descripta est[26].

Kinasis copiosa leucini repetens 2, LRRK2 (PARK8)
Diversae varietates enzymi leucini copiosa repetentis kinasis 2 cum morbo Parkinson sociatae sunt[27]. Frequentia maxima ext mutatio genetica G2019S, at effectus clinici non uniformes videntur[28], tamen apud mutationes LRRK2 nexus morbi cum degeneratione frontotemporali, amyotrophia, dystonia descriptus est[29].

Proteinum transmembranceum teneurini 4 (TENM4)
Teneurina sunt proteina transmembranacea. Teneurinum 4, unum ex quattuor teneurinis adhuc notis, interactiones cum oligodendrocytis habere videtur[30]. Mutationes geni eius, TENM4, iam cum tremore essentiali nexae sunt. Praeterea collatio symptomatum morbi Parkinsoniani observata est ac insuper videtur, ut mutationes periculum non solum tremoris essentialis sed etiam morbi Parkinsoniani augeat[31].

Proteinum vacuolarium proteinorum seiungens 35 ortholocus (VPS35)

Intra cellulas seiunctio proteinorum intra vacuola emissendorum necesse est. Haec per proteina vacuolarium proteinorum seiungentia (VPS) fit. Unius mutatio genetica ex eis, VPS35, positione 620, symptomata morbi Parkinsoniani perficit[32].

Remove ads

Anatomia pathologica

Thumb
Alpha-synucleinum in corpusculis Leweyi neuronorum incasorum

Ad huius morbis neurodegenerativae pathologiam pluria neurona perire attinet. Causa pro ista neurodegeneratione aggregatio pathologica proteini alpha-synucleinum non primo in cerebri substantia nigra parte nucleorum basalium sed potius corporis aliis regionibus videatur. Hac de causa morbus Parkinsonianus synucleinopathiarum gregi appositus est.

Praesentia α-synucleini non solum, ut classice dictum, nucleis basalibus restringit, sed in aliis organiis demonstrari queat, ut in tractu gastrointestinali, glandulis salivariis, mucosa olfactoria, cute, retinis, glandulis adrenalibus, et corde[33].

Corpuscula Leweyi et alpha-synucleinum

Conferatur pagina principalis: Corpusculum Leweyi.

Alpha-synucleinum est proteinum praesynapticum 140 aminoacidorum, forma cuius pathologice phosphorylata ope investigationis immunohistochemicae in neuronorum cytoplasmate incasorum intra corpuscula Leweyi inveniri potest. Distributio profecto alpha-synucleini notabilis: proteinum phosphorylatum enim ab initio non in substantia nigra inveniri potest, verum in nucleo dorsali nervi vagi et in bulbo olfactorio[34]. Praeterea alpha-synuleinum in plexibus neuronorum stomachi[35] et colo hominis[36] demonstratum est, ut axem intestinalem et cerebralem momentum initii morbi habere putetur[37]. Ex eo hypothesis irruptionum dualium (Anglice: dual hit hypothesis) ortus morbi Parkinsoniani emanavit. Si alpha-synuclei genum SCNA mutatum est, formae morbi Parkinson geneticae (familiares) oriantur[38]. Nunc putantur, ut diversitates alpha-synucleini cursus synucleinopathiae, ut morbi Parkinson, diversos explicare possint[39].

Alpha-synucleinum etiam in liquores extracellulares liberatur[40], quo anticorpora contra α-synucleinum formantur. Valores in sanguine anticorporum contra alpha-synucleinum (α-Syn-nAbs, Nab-α-Syn) in genere diminutae sunt[41], et in morbi cursu continuo diminuunt[42].

Amplificationes mutationum pathologicarum

Processus pathologici cerebrales, qui propagationem distributionemque corpusculorum Leweyi significant, ab parte cerebri inferiori in cortices cerebri, fere continuo fit[43]. Secundum investigationes histologicas pathologia stadia Braak 1-6 progessionis morbi distinguit[44]:

  • Stadia 1-2: praesymptomatica - corpuscula inclusionis Leweyi modo in medulla oblongata et bulbo olfactorio inveniuntur
  • Stadia 3-4: mutationes primum tenuiores dein graviores cum corpuscula Leweyi in substantia nigra, nucleis basalibus MEYNERT, et aliis structuris mesencephali
  • Stadia 5-6: terminalia - detrimenta demum in corticibus cerebri locata sunt
More information Stadium, Stadia clinica ...

Cerebrum

Et sectione et iconismo medico degeneratio non solum substantiae nigrae sed etiam plurimum aliorum cerebri partium observatur. Etiam pars basalis telencephali profunde affecta est.

Pars basalis telencephali

Conferatur pagina principalis: Pars basalis telencephali.

Nuper demonstratum est, ut relatio inter gradus degenerationis nuclei basalis MEYNERT et perturbationum motuum exstet[45]. Praeterea malum transmissionis cholinergicae intra et iuxta partem basalem telencephali damnum cogitationis perficit, explicatque in parte incrementum dementiae cursu posteriore ineunte morbi Parkinsoniani[46].

Bulbus olfactorius

Symptomata olfactoria mature in morbi cursu conspicua sunt, cum circiter 90% aegrotorum affectis[47]. Nexus maior inter bulbum olfactorium et systema limbicum et monstratio matura pathologicorum proteinorum aggregatorum intra bulbum quaestio symptomatum olfactoriorum, ut anosmiae, deinde symtomatum motuum animi poscat[48].

Nervus vagus

Conferatur pagina principalis: Nervus vagus.

Nervus vagus suspicionem transmissionis morbi Parkinsoniani attulit. Iter enim inter substantiam nigram et gastrum nervosum exstat. Hoc iter nigro-vagale in morbo Parkinsoniano detrimentum capere videtur[49]. Sub exemplo nervi vagi putari morbum Parkinson per transmissionem internam de systemate digestivo primo in nervum vagum (systema nervosum autonomicum) inde in systema nervosum centrale diffundi[50]. De facto, sectio nervi vagi incidentiam morbi Parkinsoniani reducere videtur[51].

Systema nervosum entericum et tractus gastrointestinalis

Conferatur pagina principalis: Systema digestorium.

Putatur, ut mutationes pathologicae systematis digestorii quibus cerebri antecedere solent, ut investigationibus pathologicis et geneticis[52] sustentatum.

Axis intestinalis et cerebralis

Non tantum nervos vagos et cerebri partes morbum Parkinsonianum conferunt; at videtur, ut microbioma intestinale quoque per axem intestinalem et cerebralem ad morbum valeant[53]. Effectus in parte per systemata immunitatis et endocrineum concilientur. Suspicantur, ope partitionis generum bactiorum mutatate, itaque auctam permeabilitatem intestinalem oriri, hac de causa pathogeneticis substantiis aditum permittens.

Remove ads

Pathophysiologia

Classice putabatur morbum Parkinsonianum modo malum in nucleis basalibus habere. Hodie aggregatio α-synucleini, insuper transmissibilis, non solum in cerebro, sed aliis corporis partibus, centrum cogitationum currentium morbi Parkinsoniani format: in literatura scientifica notio proteinaceorum nucleorum vel "seminum" vel "actionis seminantis" legitur[54].

Praeter introitum α-synucleini pathogeni in tela nervalia inflammationes quoque diffusae et contentio oxidativa momentum habent.

Remove ads

Pericula probabilia

Pericula probabilia ad pathophysiologiam addere queant.

Insomnia non solum signum morbi initiale possit sed ipsa etiam periculum probabile morbi Parkinson constituat[55].

Etiam pericula probabilia morborum cardiovascularium ipsa pericula constituunt[56].

Actiones receptoriorum adrenergicorum β quoque periculum probabilium morbi Parkinsoniani commutare queant[57]: Videtur, ut consumptio inhibitorum β ad periculum addat, et agonistae β periculum morbi Parkinsoniani minuant.

Inquinatio aeris quoque ad morbum contrahendum addere videtur. Magnitudo expositionis NO
2 cum morbi probabilitate coniuncta apparet[58].

Remove ads

Symptomata

In morbi Parkinsoniani cursu symptomata multarum formarum oberservantur.

Symptomata habitus

Thumb
Camptocormia

Symptomata habitus, etiam deformitates striatales dictae, multis in aegrotis convincuntur. Mala inter aegrotos non uniformiter apparere solent, quamquam cereta exempla prorsus ingrediuntur. In morbo Parkinsoniano mutationes axialis rarae sunt. Saepe vero symptomata flexione certorum musculorum causa inveniuntur. Omnia periculum casuum augent. Augent pariter problemata doloribus dorsi causa.         

  • Anterocollis - anteflexio nuchae
  • Camptocormia - anteflexio trunci in planitie sagittali, flexionis thoracolombalis[59]
  • Lateroflexio trunci in planitie frontali

Camptocormia

Camptocormia torsi flexio thoracolumbalis non voluntaria et abnormalis, et ambulante et stante ineunte conspicua, saepe una cum doloribus, describitur. Symptoma praecipue stante vel ambulante visibile est, haud recumbente[60]. Camptocormiae initium inter decem annos ab diagnosem morbi Parkinsoniani facto solet. Diversae essentiae disputantur, ut camptocormia myopathia focalis musculorum trunci vel dystonia axialis vel effectus adversus medicamentis causa[61]. Distinctio inter camptocormiam superiorem, flexionem columnae vertebralis C7-L1 plus quam 45°, et camptocormiam inferiorem, flexionem L1-os sacrum ≥30°, proposita est[62].

Differentia camptocormiae de aliis morbis cogitat, ut dystoniis, myositidibus, myopathiis[63].

Symptomata motuum

Thumb
Potestas scribendi minuetur. Hoc exemplum Ioannes Martinus Charcot anno 1879 divulgavit.

Auctores liberorum definitivorum symptomata et rigorem et tremorem et hypokinesiam[64] et instabilitas posturalis afferre solebant. Rigor est firmitas et immobilitas inusitata musculorum. Tremor est motus commeans manus sive bracchii cum frequentia celeriore (circiter 5/s). Hypokinesia motum reducta describit, plerumque vero motuum paupertas invenitur, itaque bradykinesis appellatur. Quartum est instabilitas posturalis, de quo dicitur, si status nec stabilis nec firmus sit, verum ruinae periculum exstat. Qua in re equidem haec symptomtata deesse aut deminuta esse posse non ignoratote aut potius alia addi.

Tremor

Conferatur pagina principalis: Tremor (symptoma).

Initio tremor, si - saepe - adest, imprimis unilateraliter visibilis est. Frequentia tremoris est 4-6 Hz. Hodie quinque typorum tremoris apud morbum Parkinsonianum, digeruntur[65]:

  • Typus I — tremor in quiescendo
  • Typus II-R — tremor in quiescendo et agendo, cum retardatione
  • Typus II-C — tremor in quiescendo et agendo, sine retardatione
  • Typus III — tremor in agendo
  • Typus IV — tremor in quiescendo et agendo, cum frequentiis alternantibus

Micrographia (scriptura)

Iam ab morbis initio potestas scribendi diminuitur: symptoma non rarum est scriptura minor, quod (micrographia) nominatum est[66]. Interim investigationibus novioribus duo typi micrographiae distinguitur: micrographia consistens (scriptura perpetuo parva) et micrographia progressiva (scriptura litteris primis normale tum magnitudinis minoris progressivae)[67].

Vox

Vox tremebunda submissaque communicationem praegravare potest. Claritas voci, quoque, affecta sit, cum variationibus maioribus intra diem et inter dies. Nimirum, ut aegroti tales commutationibus voci patiant; Deminuta vox ad communicationem deminutam multipliciter addere solet:

  • alii quid negotii voce vobis est? quaerant
  • Perturbationes ab aliis sensae miserationem perficere possint, quoque cum deminutione valoris sui ab aegroto sensi
  • in parte aegroti se recipiant

In medicina hae perturbationes dysarthria nominantur, in morbo Parkinsoniano saepe dysarthria rigida(-hypokinetica) invenitur. In morbi cursu dysarthria cum vocis insufficientia aggravare solet: deminuantur ita spirandi facultas, movendi ligamenta vocalia cum dysphonia, velut vocis velocitas, accentuum phonematumque formationes (dysprosodia), actiones coordinatae inter cerebrum et laryngem; et aliae qualitates voci[68].

Cum voce submissa auxiliatores possint esse:

  • exercitationes vocis diurnae: carmina cantandis, textus verbaque faciendis
  • communicatione ineunte: oculos utendo aliosque aspiciendo, greges parvos eligendis, strepitus circumiectuum reducendis
  • inter sermones aquam bibendo, moram faciendo

Symptomata systematis nervosi autonomici

Iam mature in morbi cursu, saepe annis ante symptomata motoria, mutationes non motoriae observantur[69], etiam circa systema nervosum autonomicum. Symptomata ut palpitationes cordis, calor, frigus, sudor, perturbationes somni (insomniae et dyssomniae)), digestionis, mictionis sexualitatisque perturbationes prodire possunt[70].

Sudor

Cum morbo Parkinsoniano propensio aegrotorum ad sudorem quantitate maiore generandum narratur.

Perturbationes somni

Iam mature, sed rarius, perturbationes somni insomnia vel dyssomnia prodeant, at cum morbi decursu saepius ab aegrotis observantur, praecipue mutationes morium nocturnorum (e. g. verbere vehementer, cadere) inter gradus REM (ROM, somnum Rapidi Oculorum Motus et somniorum).

Microbioma et digestio

Mala digestionis (cum dysbiosi intestinali) per totum tractum gastrointestinalem in multis operibus doca sunt[71]. Nonnulli investigatores putant, ut origo morbi Parkinson forsitan intra tractum gastrointestinalem quaerenda sit[72].

Exempla malorum sunt dysphagia et gastroparesis. Gastroparesis cum effusione retarda ex ventriculo in 70%-100% observatur[73]. Symptomata eius sunt nausea vomitusque, sensum satietatis praematura. Etiam duritia alvi symptomatibus non motoricis attribuitur.

Vesica urinaria et mictio

Aegrotorum multi in morbi cursu dysfunctiones vesicae urinariae mictionis in genere patiant. Aestimatur, ut circiter aegrotorum tertia pars (27-80% [74]) pertubationes sentiunt, imprimis sensus necessitatis mictionum frequentium vel difficultas urinas retinendi. Saepe talis vesica hyperactiva cerebro falsiter gradum plenum indicat. Tractatio ad relaxationem musculi detrusoris vesicae spectet. Substantiae nominatae sunt oxybutyninum, tolterodinum, solifenacinum, vel darifenacinum. Eorum usus, tamen, vacuefactionem vesicae ita relaxatae inhibere queant, ut denique betanecholum vel catheterisationem commendetur.

Colon

Colon quote contagione alpha synucleino conturbatur. Symptomata clinica inflammatio[75] et constipatio alvi quoque observatur. Putatur, ut constipatio symptoma morbi Parkinsoniani maturum sit[76]. Constipationis praevalentia in morbi cursu augeat. Circiter centesimae 80 hominum affectorum tempus transitus colici ostendunt.

Hypotensio orthostatica

Reductio fibrarum tenuium nuclei intermediolateralis (IML) status hypotensionis efficere videtur[77].

Symptomata systematis sensorii

Conferatur pagina principalis: systema sensorium.

In morbo Parkinsoniano etiam organa sensoria et sensus affecta sunt. In parte perturbationes sensoriae malis mentis appropinquant, per exemplum halucinationes opticae, quae systemati sensorio et functionibus cerebralibus altioribus attribuendae sunt.

Visus

Conferatur pagina principalis: Systema visuale.

Morbo Parkinsoniano perturbationes visuales et oculorum et tractus visualis frequentius observanur[78].

Odoratio: Systema olfactorium et Morbus Parkinsonianus

Conferatur pagina principalis: Systema olfactorium.

Systema olfactorium mature, pathologiae Leweyi introductionis in bulbos olfactorios causa, afficitur[79]: circiter viginti annorum ante signa clinica aperta hyposmia vel anosmia observari potest.

Aliae cum morbo Parkinsoniano sociatae perturbationes neurologicae (symptomata non motuum)

Symptomata non motuum frequentissima sunt malum odorationis, fatigatio, pavor, dysaesthesiae cum doloribus[80]

Dolores

Centesimae novem aegrotorum symptoma primum dolores demonstrant[81]. In morbi cursu de doloribus duae partes (67.6%) aegrotorum queruntur[82], nimirum hac de causa dimidium aegrotorum analgetica (medicamenta contra dolores) consumit. Hae cum hypostimulatio tum hyperstimulatio systematis dopaminergici convenire possunt, etiamnunc illius non rationem habentes. Saepe aegroti de umerorum doloribus queruntur; at alii dolores et acuti et chronici non raro sunt, ut:

Suspicatur, ut detrimentum celluarum dopaminergicarum nociceptionem (sensum dolorum) augeat[83], quia detrimentum amissio neuronorum conceptum diminutionem quoque gubernationis inhibentis neuronis dopaminergicis significet.

Tractatio multos modos requirat[84], ut

Nausea et vomitus

Circiter centesimae dies aegrotorum de nausea, pauci de vomitu loquuntur. Non raro nausea usu levodopae observatur, imprimis si medicamenti dosis perrapide aucta est. Licet hic conatum cum domperidono (antagonista contra receptoria D2) fieri, quamquam arrhythmiae cardiales obervari possunt, et cum malo cordis etiam periculum mortis altius est[85].

Mutationes psychicae

Cum procedat morbus sic plerumque inter gradum crescentum mutationes psychicae observari poterunt, id sunt per exemplum symptomata depressionis sive dementiae sive psychotica. Momenta quoque habent halucinationes visuales et delusio.

Non modo morbi hi secundarii mortalitatem crescere sinant sed etiam tractationes eorum conectere possint. Weintraub et al. (2016)[86] substantias antipsychoticas singulares mortalitatem magis quam duplicare (Haloperidolum (etiam x 5,1), Olanzapinum, Risperidonum, Quetiapinum) posse demonstraverunt.

Depressio

Conferatur pagina principalis: Depressio (psychiatria).

Depressio in morbo Parkinsoniano cum detrimento systematis dopaminergici coniuncta videtur[87].

Dementia morbi Parkinsoniani

In morbi cursu denique symptomata dementiae observari possunt. Incidentia (numerus morborum nove cognitorum) dementiae una cum morbo Parkinsoniano sexies aestimatur. Criteria dementia apud morbum Parkinsonianum sunt: Diminuta sunt attentio, memoria, functiones executivae, functiones visuospatiales; praesentia frequentiora symptomatum morum commutatorum, halucinatiorum; propter degenerationem structurarum corticum cerebri et systematis limbici[88].

Halucinationes

Halucinationes, imprimis visuales, apud 30% aegrotorum in morbi cursu sentiuntur. Si adsunt, qualitas vitae inhibitur[89]. Genesis earum maiore in parte de neurotransmissoribus non solum dopamino, sed etiam noradrenalino, serotonino, acetylcholino, explicatur. Medicamenta — saepe antipsychotica atypica adhibentur — aequo effectu agunt, ita commendationes speciales peritis non dantur; forsitan inhibitores acetylcholini esterasis levamina agere possint[90].

Delusiones

Tardius in morbi cursu etiam delusiones observari queant.

Remove ads

Diagnosis

Criteria Societatis Morbi Motuum (2015)

Hodie diagnosis secundum criteria supportiva, criteria exclusionis absoluta, velut vexilla rubra facta est[91].

Criteria supportiva

Criteria exclusionis absoluta

  • Signa mali functionum cerebellarium certa
  • Motus oculorum sursum deorsumque clare inhibiti
  • Dementia frontotemporalis
  • Symptomata ut in morbo Parkinsoniano membrorum inferiorum plus quam tres annos persistentia
  • Parkinsonismus medicamentorum causa
  • Responsum nullum vel minimus medicamentorum contra morbum Parkinsonianum neglectis dosibus altissimis
  • Symptomata imprimis corticis cerebri, ut aphasia, apraxia progressiva
  • Iconismus functionalis medicus systematis dopaminergici praesynaptici malum non ostendit.
  • Condicio alia symptomatum praesentium

Vexilla rubra

Notio vexilli rubri certa insignia periculum maius indicare portat:

  • Cursus rapide progressivi cum necessitate sellae rotalis, intra 5 annos ab morbi initio
  • Propagatio symptomatum motoricorum intra 5 annos ab morbi initio
  • Mature dysfunctio bulbaris (mesencephali) cum dysphonia, dysarthria, dysphagia; intra 5 annos ab morbi initio
  • Malum respiratorium inspirationis; vel diurne vel nocte
  • Derelictio autonomica gravis, intra 5 annos ab morbi initio, cum
  • Casus recurrentes, plus quam unum per annum, equilibrio diminuto intra tres annos ab morbi initio
  • Anterocollis (caput prorsum propensum)
  • Signa tractus pyramidalis, non aliter explicabilia
  • Symptomata bilateralia iam ab morbi initio praesentia

Liquor cerebrospinalis

Liquor cerebrospinalis per punctionem cavi subarachnoidalis (rachicentesem) paratur. Quamquam adhuc liquoris cerebrospinalis examinatio non est pars criteriorum diagnosem faciendi, tamen interdum quique valores assequentes utiles queant. Videntur, ut valores proteini tau et alpha-synucleini, at non amyloidi beta, cursus conspicui pariter morbi Parkinsoniani ostendant cum valores initio minuti, at tardius, nimirum, aucti[92].

Differentia medica

Differentia principalis est Parkinsonismus secundarius, interdum minus accurate syndroma Parkinsoniana nominatum. Etiam nota sunt syndromae Parkinsonianae plus grex morborum neurodegenerativorum cum symptomatibus morbi Parkinsoniani.

Remove ads

Classificationes

Propter causam quattuor typi dividuntur:

  • Parkinsonismus idiopathicus sive primarius — huius typi causa secundaria ignota
  • Parkinsonismus hereditarius — cum causa sive contextu genetico
  • Multorum systematum atrophia ("MSA"), Degeneratio corticobasalis
  • Parkinsonismus secundarius — cum causa sive causis aliis, per exemplum: medicamento, tumore

Classificatio Societatis internationalis perturbationum Parkinson motuumque (MDS)

Morbus Parkinson praecox

Societas Internationalis Perturbationum Motuumque Parkinsonianorum (MDS) morbum Parkinson praecocem in gradus tres dividi commendavit[93]:

  • occultus (preclinical) — processus neurodegenerativi exorsi sunt sed sine symptomatibus signisque.
  • prodromalis (prodromal) — Symptomata signaque praesentia sed nondum ad morbum definiendum apta
  • apertus (clinical) — diagnosis in praesentia classicorum signorum motuum

Scala Hoehn et Yahr

Anno 1967 medici Margareta Hoehn et Melvinus Yahr divisionem aestimationis gravitatis morbi divulgaverunt[94]. Interim scala amplificata utitur.

More information Gradus, Scala Hoehn et Yahr amplificata ...
Remove ads

Differentia

Conferatur pagina principalis: Differentia (neurologia)#Syndroma Parkinson.

De morbo Parkinsoniano alii morbi, syndromae Parkinsonienses atypicales nominata, aspiciendi sunt[95]. Perturbationes cum motibus qui hypokinesiam et rigorem ostendunt sunt synucleopathiae, tauopathiae.

Differentiales diagnoses principalia sunt, per exemplum:

Praeterea syndromae Parkinsonianae per infectionem, venena, metabolismum appareant. Alia mala cum motibus mutatis et rigore et hypokinesia sunt morbus Wilson, morbus Huntington, ataxiae spinocerebellares.

Rationes therapeuticae in genere

Thumb
Therapia pharmacologica morbi Parkinsoniani: L-DOPA, COMT inhibitores, dopamini agonistae, MAO-B inhibitores in usu sunt.

Hac sub parte primum varietates therapeuticae - et pharmacologicae et non pharmacologicae - describitur, postea modi eas adhibendi morbo progrediente.

In genere medicamentorum, per os consumptorum, tempus absorptionis de liberatione ex stomacho in intestinum tenue pendet. Ut in cursu morbi etiam stomachus damnum passus sit, et simul motus eius tardare (gastroparesis) apparent, initium effectuum medicamentorum progressive prolongatum solet[96].

Medicamenta ad motum proferendum emendandumque

Notae sunt diversae rationes tractationis pharmacologicae ad motum proferendum emendandumque, ex quibus L-DOPA maximum momentum habet. Praeterea divisa sunt: COMT inhibitores, dopaminae agonistae, MAO-B inhibitores, NMDA antagonistae, anticholinergica, antagonistae receptorii adenosini A2A. Notanda sunt interactiones pharmacologicae et pharmacocinetica singularis medicamenti.

L-DOPA (laevo-dihydroxy-phenyalaninum)

L-DOPA semper cum inhibitore DOPA decarboxylasis (benserazidum sive carbidopa) datur. Ad morbum Parkinson tractandum L-DOPA ex omnibus medicamentis simul placidissimum et efficacissimum est. Dosis altior invicem morbi progressui faveat radicalesque liberas formans[97]. Paulo detrimentosiores in utendo sunt inconstantiae effectus. Ab anno 2013 combinatio laevodopae cum carbidopa liberationis retardae nomine IPX066 fabricatur[98].

Absorptio in intestino tenui fit. Incommoda sunt semivita biologica brevis et, in morbi cursu, index therapeuticus decrescens. Ratio applicandi est dosis minima, ut possit.
Non raro in therapiae cursu effectus adversi observantur dyskinesiae, dystoniae, et diversitates effectuum medicamenti et motoricorum et non motoricum[99], ut doses singulares numerus frequentiores, at singularis dosis sub signorum initio eligantur.

COMT inhibitores

Conferatur pagina principalis: inhibitor catechol-O-methyltransferasis.

Pars katabolismi dopamini enzymum catechol-O-methyltransferasis (COMT) in cellulis neuroglialibus imprimis catecholaminorum neurotransmissores frangit. Ad hunc modum inconstantiae effectuum L-DOPAi deminui possunt. Inhibitores catechol-O-methyltransferasis sunt entacaponum (ENT), opicaponum (OPC), tolcaponum (TCP). opicaponum semel in die (vesperi) sumitur, sed entacaponum atque tolcaponum ter.

Dopaminae agonistae

Agonistae dopamini sunt composita chemica, quae medicamenta ad receptoria dopamini agunt. Hae substantiae receptorium dopamini D3 stimulant. Dividuuntur sustantiae haec in classes ergolini et non ergolini. Dopaminae agonistae sunt apomorphinum, bromocriptinum, cabergolinum, lisuridum, pergolidum, piribedilum, pramipexolum, ropinirolum, rotigotinum. Usus medicus est in morbum Parkinson, hyperprolactinaemiam, et syndroma membrorum inquietorum (Anglice: Restless legs syndrome, abbrev. RLS) tractando. Effectus adversi sunt constipatio alvi, nausea, capitis dolor velut perturbationes cardiales et somnolentia et mores obsessivi. Cum huius gregis uso periculum superiorem valvulopathiae cordis considerandum est[100].

MAO-B inhibitores

MAO-B (monoaminorum oxidasis B) inhibitores in morbo Parkinsoniano tractando sunt[101] rasagilinum, selegilinum atque novius safinamidum[102].

NMDA antagonistae

Receptorii N-Methyl-D-Aspartati (NMDA, glutamati) antagonistae sunt amantadinum[103] et Budipinum.

Anticholinergica

Anticholinergica primum in morbum Parkinsonianum tractando adhibebantur[104]. In aetatibus provectis vero consumptio substantiarum anticholinergicarum cum periculis adversariarum reactionum etiam graviorium coniuncta sunt (effectus anticholinergici vel onus anticholinergicum nominata[105]).

Exempla anticholinergicorum sunt biperidenum et procyclidinum et trihexyphenidylum. Biperidenum est antagonista receptoriorum M1, quae neurotransmissore acetylcholino (ACh) stimulantur, quo fit ut effectus ACh minuti (i. e. anticholinergici) sint.

Antagonistae receptorii adenosini A2A

Istradefyllinum prima antagonista receptorii adenosini A2A in usu medico est[106].

Therapiae experimenta

Adhuc investigatum est anticorpus prasinezumabum (PRX002)[107].

Interactiones inter medicamenta ad motum proferendum emendandumque

Cautionem adhibendam est in:

  • Amantadino cum budipino,
  • amantatino cum anticholinergico,
  • budipino cum anticholinergico,
  • tolcapono cum benserazido,
  • COMT inhibitore cum selegilino, et
  • COMT inhibitore cum rasagilino.

Stimulatio cerebralis profunda

Ratio operativa stimulatio cerebralis profunda morbi progressivi consideranda est. Post implantationem neurochirurgicam electrodorum vel in nucleo subthalamico (abbrev. STN) vel in globo pallido interno (GPI) per stimulatione frequentiis altis (100-185 Hz) inhibitio nuclei subthalamici efficitur. De consuetudine stimulatio communiter cum therapia pharmacologica coniuncta est[108].

Physiotherapia

Debilitate et causis aliis periculum cadendi semper aegroto obveniet. Physiotherapia aegrotos ab vulneribus fracturisque custodiat[109].

Morbo ineunte therapia

Cum diagnose facta therapias morbi Parkinsoniani mature instituendas esse commendatur, cum non pharmacologicas dum pharmacologicas. Imprimis modi motum manendi momentum maximum habet, at ceterae functiones quoque attentio peritorum constanter requirunt. Cum natura progrediente strategiae therapeuticae in morbi cursu varient, quae praecipue ad medicamentorum usum applicent.

Pharmacologicae strategiae

Patientibus senioribus primum L-DOPA ad summum commendatur. Progressu vero morbi extensiones (medicamentis adiuvantibus) commutationesque necesse sunt, ut ope agonistarum dopamini, inhibitorum MAO B, inhibitorum COMT. Investigatio recens therapiam adiuvantem cum inhibitorum MAO B ceteris meliorem esse divulgavit.[110]

Remove ads

Rationes therapeuticae futurae

Vaccinum contra alpha-synucleinum

Annis ante vaccinatio immunotherapia contra morbum Parkinsonianum cogitatio utilis videbatur[111]. Anno 2020 vaccinatio nova cum immunotherapeutico PD01A proposita est[112], quo insunt affitopa, alpha-synucleino similia (mimotopa) et simul imitatores epitopi termini C, antigena agunt. Mimotopa haec brevissima sunt, circiter longitudinis aminoacidorum octo, ne lymphocyti T stimulentur, attamen mimotopa per complexus histocompatibilitatis maiores demonstrari possunt. Paulo post effectus immunotherapeutici PD03A divulgati sunt, atrophiae multorum systematum, aliae synucleopathiae[113]. Ambo studia ad phasem 1 scientiae clinicae referunt.

Nutrimen

Observatio nervum vagum in morbi Parkinsoniani formatione momentum habere, imprimis sensis nexus inter tractum digestorium et cerebrum, facultas nutriminis consideranda evoluta est. Tamen effectus positivi, ut probioticarum[114], nondum constanter observati sunt.

Remove ads

Cursus morbi clinicus

Morbus Parkinsonians est morbus neurodegenerativus et progreditur. Ut supra scriptum progessus ab trunco encephalo vel bulbo olfactorio per mesencephalon ad cortices cerebrales fit, ita ut in cursu detrimenta corporis et mentis amplificent, nimirum pariter mutant symptomata, atque therapia quoque amplificationes has sequatur. Praeterea effectus medicamentorum contra morbum post quosdam annos deminuunt.

Effectus medicamentorum oralium diminuti vel vacillantes

Nonnumquam post circiter 5-6 annos medicamenta oralia minus virium habent. Primum vita virium pharmacologicarum resident, et vitia morbi ante pillulam proximam apparent. Haec phasis abeundi (Anglice: wearing-off phase) vocatur.

Thumb
In morbi cursu longo effectus medicamentorum (viride) denique (dextrorsum) diminuere solent; et phases "exstinctae" (EX) et dyskinsiae (DYS) observantur. Curva nigra valores vacillantes consumptione medicamenti indícat.

Iterum post annos vacillantes fluctuationes effectuum repentae et graviorum (cum dyskinesiis, incrementum motuum) et minorum (cum debilitatibus), AD-EX (status quasi "accensi" et "exstincti": Anglice: ON-OFF), observari possint.

In summa:

  • Effectus medicamentorum iam ante consumptionem proximam regrediantur.
  • Iam mane, ante consumptionem primam, perturbatio motuum observentur.
  • Perturbationes motuum nocturnae, vel post prandium.
  • Mutata consumptio vel obliviscente detrimentosa effectus perficiat.

Effectus vacillantes

Effectus vacillantes vel fluctuationes effectuum medicamentorum per os consumptorum non raro observantur, insuper multi aegrotorum in morbi cursu tales fluctuationes, motorios et non motorios [115] patiantur. Sub therapiae Laevodopa fluctuationes haec non raro inter quinque annos occurrunt.

Stadium terminale

In phasi terminali onus symptomatum non exiguum apparet[116].

Aliis morbis effectus

Passiones et insanitates aliae ad cursus ingratos referunt. Iam febris et imbecillitates cum symptomatibus gravioribus coniunctae sint. Etiam apnoea obstructiva motui et cognitioni malefacere queant[117].

Praeventio morbi Parkinsoniani

Nonnumquam temptamenta initium progressumque morbi Parkinsoniani plene everti posse emineant. An remedium quoppiam cursum morbi plane rumperet, dubitetur. Quippe quaedam substantiae et mores gratias bonas parim exercere possunt. Nam medicamenta inflammationes supprimentia ut ibuprofenum significanter initium morbi inhibeant[118]. Vitaminum B6[119] ac coenzymum Q10[120] quoque effectus induriarum quosque ostendat. Aliae substantiae plantarum anti-oxidativae impressionem morbi partim terminare possint[121]. Videtur, ut lac detrimentos effectus neurodegenerationis exercere possit[122].

Clari homines affecti

Pinacotheca

  • Thumb
    Tractus nigrostriatales

Nexus interni

Notae

Nexus externi

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads
Remove ads