Indium

Indium adalah sejenis unsur kimia dengan simbol In dan nombor atom 49. Unsur logam yang lembut dan mulur ini digunakan dalam pembuatan LCD.

Indium,  ₄₉In

Ciri-ciri umum
Rupa	Kelabu keperakan berkilat
Indium dalam jadual berkala
Ga ↑ In ↓ Tl kadmium ← indium → timah
Nombor atom (Z)	49
Kumpulan, kala	kumpulan 13 (kumpulan boron), kala 5
Blok	Blok p
Konfigurasi elektron	[Kr] 4d10 5s2 5p1
Bil. elektron per petala/cengkerang	2, 8, 18, 18, 3
Ciri-ciri fizikal
Takat lebur	429.7485 K ​(156.5985 °C, ​313.8773 °F)
Takat didih	2345 K ​(2072 °C, ​3762 °F)
Ketumpatan suhu bilik hampir	7.31 g/cm3
apabila cecair, pada t.l.	7.02 g/cm3
Takat tigaan	429.7445 K, ​~1 kPa[1]
Haba pelakuran	3.281 kJ/mol
Haba pengewapan	231.8 kJ/mol
Muatan haba molar	26.74 J/(mol·K)
Tekanan wap T (Pa) 1 10 100 1 k 10 k 100 k pada S (K) 1196 1325 1485 1690 1962 2340
Ciri-ciri atom
Keelektronegatifan	Skala Pauling: 1.78
Tenaga pengionan	pertama: 558.3 kJ/mol ke-2: 1820.7 kJ/mol ke-3: 2704 kJ/mol
Jejari atom	empirik: 167 pm
Jejari kovalen	142±5 pm
Jejari van der Waals	193 pm
Rampaian
Struktur hablur	​body-centered tetragonal
Kelajuan bunyi rod nipis	1215 m/s (pada 20 °C)
Pekali pengembangan terma	32.1 µm/(m·K) (pada 25 °C)
Daya pengaliran terma	81.8 W/(m·K)
Kerintangan elektrik	83.7 nΩ·m (pada 20 °C)
Sifat kemagnetan	Diamagnet[2]
Kerentanan magnet (χmol)	−64.0·10−6 cm3/mol (298 K)[3]
Modulus Young	11 GPa
Skala Mohs	1.2
Kekerasan Brinell	8.8–10.0 MPa
Nombor CAS	7440-74-6
Sejarah
Penemuan	Ferdinand Reich dan Hieronymous Theodor Richter (1863)
Pengasiangan pertama	Hieronymous Theodor Richter (1864)
Isotop utama bagi indium
Iso­top Kelim­pahan Separuh hayat Mod reputan Pro­duk 111In syn 2.8 d ε 111Cd 113In 4.28% adalah stabil dengan 64 neutron 115In 95.72% 4.41×1014 y β− 115Sn
lihat bincang sunting | rujukan | dalam Wikidata

Ciri-ciri

Isotop

Rencana utama: Isotop indium

Indium-113 ialah satu-satunya isotop stabil indium. Selain itu, indium-155 juga wujud di persekitaran. Setakat kini, 39 isotop indium telah dikenal pasti.

Sejarah

Indium ditemui oleh para saintis Jerman, Ferdinand Reich dan Hieronymous Theodor Richter pada 1863 menerusi kaedah spektroskopi. Mereka menamakan sebatian tersebut sebagai indium sempena warna indigo yang muncul dalam spektrum ketika eksperimen.^[4] Richter kemudiannya mengasingkan logam indium pada tahun seterusnya.^[5]

Sebatian

Indium(III) oksida, In₂O₃ terbentuk melalui pemanasan indium dalam udara atau penguraian hidroksida dan nitrat indium dengan haba.^[6] Oksida ini bersifat amfoterik dan memiliki struktur seperti aluminium oksida.

Sebatian indium(I) tidak biasanya ditemui. Sebatian indium(I) oksida terbentuk apabila indium(III) oksida dipanaskan dan terurai pada suhu 700 °C.^[6]