Starzec jajowaty

Starzec jajowaty^[4], starzec Fuchsa (Senecio ovatus (G.Gaertn., B.Mey. & Scherb.) Willd.) – gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych. W Polsce występuje pospolicie w Karpatach i Sudetach, na niżu spotkać go można (rzadko) na Śląsku, Wyżynie Małopolskiej, Wyżynie Lubelskiej i w Kotlinie Sandomierskiej.

Starzec jajowaty

Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	astropodobne
Rząd	astrowce
Rodzina	astrowate
Podrodzina	Asteroideae
Rodzaj	starzec
Gatunek	starzec jajowaty
Nazwa systematyczna
Senecio ovatus (G.Gaertn., B.Mey. & Scherb.) Willd. Sp. Pl. ed. 4. 3: 2004 (1803)[3]
Synonimy
Jacobaea ovata G.Gaertn., B.Mey. & Scherb. Senecio nemophilus Dumort. Senecio nemophilus var. ovatus (G.Gaertn., B.Mey. & Scherb.) Dumort. Senecio sarracenicus var. latifolius Lej.

Morfologia

Łodyga

Wzniesiona, naga, górą rozgałęziona, do 1,5 m wysokości. W dolnej części czerwonobrunatno wybarwiona. Cała łodyga aż po kwiatostan jest gęsto ulistniona. Pod ziemią roślina posiada pionowe kłącze.

Liście

Nagie, podłużnie lancetowate, ostre, piłkowanoząbkowane, zwężone w wyraźny, nieoskrzydlony ogonek. Ząbki liści są proste i niezagięte na szczycie. Środkowe i górne liście o zwężających się nasadach, zbiegających w bardzo wąsko oskrzydlony ogonek. Górne liście niewiele tylko mniejsze od dolnych, natomiast podsadki znacznie różnią się kształtem i wielkością.

Kwiaty

Koszyczki kwiatowe o średnicy 18–25 mm, zebrane w parasolowaty podbaldach. Walcowata i jednorzędowa okrywa koszyczków o długości 6–8 mm składa się zazwyczaj z ośmiu, nagich, lub rzadko gruczołowatych listków. U podstawy koszyczków znajdują się dodatkowe, skrętolegle ustawione listki. Na dnie koszyczków plewinki. Kwiaty siarkowożółte. Brzeżnych kwiatów języczkowych 5–8.

Owoc

Nagi z puchem kielichowym w postaci włosków.

Gatunki podobne

Gatunek bardzo podobny do starca gajowego. Przez Linneusza nieodróżniany od niego, przez niektórych botaników uważany za jego podgatunek.

Biologia i ekologia

• Rozwój: bylina, hemikryptofit. Kwiaty kwitną od lipca do września, zapylane są przez muchówki, lub dochodzi do samozapylenia.
• Siedlisko: rośnie w lasach, zrębach, nad potokami. Jest częstym składnikiem ziołorośli wysokogórskich. W górach występuje po piętro alpejskie.
• W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ass. Senecionetum fuchsii^[5].
• Liczba chromosomów 2n= 40.