delictum

dēlictum (język łaciński)

wymowa:

IPA: /deːˈliktum/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) praw. wykroczenie, uchybienie, przewinienie, występek, zbrodnia, przestępstwo

odmiana:

(1.1) delictum, delicti (deklinacja II)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dēlictum	dēlicta
dopełniacz	dēlictī	dēlictōrum
celownik	dēlictō	dēlictīs
biernik	dēlictum	dēlicta
ablatyw	dēlictō	dēlictīs
wołacz	dēlictum	dēlicta

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) corpus delicti • delictum teloniale

synonimy:

(1.1) crimen n

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. delinquo

przym. deliculus

rzecz. delictor m

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. delinquo

źródłosłów dla pol. delikt

uwagi:

źródła: