delikt

Podobna pisownia: Delikt

delikt (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈdɛlʲikt], AS: [delʹikt], zjawiska fonetyczne: zmięk. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) praw. wykroczenie przeciw prawu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	delikt	delikty
dopełniacz	deliktu	deliktów
celownik	deliktowi	deliktom
biernik	delikt	delikty
narzędnik	deliktem	deliktami
miejscownik	delikcie	deliktach
wołacz	delikcie	delikty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) przestępstwo, wykroczenie

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. deliktowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) delict, tort
• czeski: (1.1) delikt m
• duński: (1.1) delikt n
• francuski: (1.1) délit m
• hiszpański: (1.1) delito m
• łaciński: (1.1) delictum n
• niemiecki: (1.1) Delikt m
• nowogrecki: (1.1) αδίκημα n

źródła:

delikt (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) praw. delikt

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	delikt	delikty
dopełniacz	deliktu	deliktů
celownik	deliktu	deliktům
biernik	delikt	delikty
wołacz	delikte	delikty
miejscownik	deliktu	deliktech
narzędnik	deliktem	delikty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) trestný čin, provinění, přestupek, poklesek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. delikvent, delikventka

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: