Асарэвічы

Асарэ́вічы^[1] — вёска ў Брагінскім раёне Гомельскай вобласьці. Уваходзіць у склад Новаялчанскага сельсавету.

Асарэвічы
трансьліт. Asarevičy
Дата заснаваньня:	перад 1571 годам
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Гомельская
Раён:	Брагінскі
Сельсавет:	Новаялчанскі
Насельніцтва:	302 чал. (2019)
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 2344
Паштовы індэкс:	247637
СААТА:	3203843002
Нумарны знак:	3
Геаграфічныя каардынаты:	51°36′31″ пн. ш. 30°29′35″ у. д.
Асарэвічы на мапе Беларусі ± Асарэвічы Асарэвічы

Геаграфія

За 38 км на паўднёвы ўсход ад Брагіна, 14 км ад чыгуначнай станцыі Ёлча (на лініі Оўруч — Чарнігаў), 168 км ад Гомеля, 1,5 км ад дзяржаўнай мяжы з Украінай.

Гісторыя

Карона Каралеўства Польскага

У пісьмовых крыніцах найраней сяло Асарэвічы (Esurzyowicze) згаданае ў падатковым рэестры ад 6 студзеня 1571 году^[a] як сяло воласьці Любецкага замку ў Кіеўскім ваяводзтве Кароны Польскай. Тады ў ім было 4 дымы (×6 — прыкладна 24 жыхары)^[3].

Пад уладай Расейскай імпэрыі

У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай (1793) Вяльле — у межах Рэчыцкай акругі Чарнігаўскага намесьніцтва (губэрні), з 1796 году — у тэрытарыяльна ўпарадкаваным Рэчыцкім павеце Маларасейскай, а з 29 жніўня 1797 году — Менскай губэерні Расейскай імпэрыі^[4]. У крыніцы, заснаванай на зьвестках рэвізіі 1795 году, сказана, што вёска Асарэвічы ў складзе Лоеўскіх добраў належала генэралу-лейтэнанту польскай службы Юзафу Юдыцкаму^[5]

Найноўшы час

9 лютага 1918 году, яшчэ да падпісаньня Берасьцейскай мірнай дамовы з бальшавіцкай Расеяй (3 сакавіка), Нямеччына перадала паўднёвую частку Беларусі Украінскай Народнай Рэспубліцы. У адказ на гэта, 9 сакавіка Другой Устаўной граматай тэрыторыя абвяшчалася часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. Асарэвічы ў складзе Рэчыцкага павету, аднак, апынуліся ў часова створанай 15 чэрвеня Палескай губэрні з цэнтрам у Рэчыцы, з кастрычніка — у Мазыры. З 18 траўня тут дзейнічала «варта Украінскай Дзяржавы» гэтмана Паўла Скарападзкага^[6].

1 студзеня 1919, згодна з пастановай І зьезду КП(б) Беларусі, Рэчыцкі павет увайшоў у склад Сацыялістычнай Савецкай Рэспублікі Беларусі, але 16 студзеня разам зь іншымі этнічна беларускімі тэрыторыямі быў далучаны да РСФСР.

Насельніцтва

• 2019 год — 147 двароў, 302 жыхары^[7]

Заўвагі

1. Не з XVIII ст., як пісаў С. В. Марцэлеў^[2]