Вілень

Вілень, Вілен, Вілін — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Wilenn
Паходжаньне
Мова(-ы)	германскія
Утворанае ад	Willo + суфікс з элемэнтам -н- (-n-)
Іншыя формы
Варыянт(ы)	Вілен, Вілін
Вытворныя формы	Вілян, Вілун
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Вілень»

Паходжаньне

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Вілін, Вілен або Вілнэ (Willin, Wilennus, Wilne^[1]) — імя германскага паходжаньня^[2]. Іменная аснова -віл- (імёны ліцьвінаў Вільбут, Вільгейда, Мунтвіл; германскія імёны Willebut, Williheid, Muntwil) паходзіць ад гоцкага wilja 'воля'^[3].

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Wilin^[4].

У 1631 годзе ў Каралявецкім унівэрсытэце навучаўся Andreas Willenius, Marienburgensis Borussus, у 1639 годзе — Andreas Willenius, Mariaeburgensis Borussus, у 1641 годзе — Johannes Willenius, Marienburgensis Borussus, у 1649 годзе — Martinus Willenius, Mariaeburgensis Borussus… Georgius Willenius, Dirschoviensis Borussus^[5].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: nobilibus… Stanislao Wylnoviecz (25 лістапада 1470 году)^[6]; homines… Michno Vilnouicz (18 сакавіка 1496 году)^[7]; Хведор Вилня (1649 год)^[8]; Wilniszki (1744 год)^[9]; Elżbieta Wiłen (1805 год)^[10]; Marcela Wilinowicz (1912 год)^[11].

Носьбіты

Віляневічы^[12] (Wileniewicz) — літоўскі шляхецкі род зь Лідзкага павету^[13][14].

У актах Вялікага Княства Літоўскага ўпамінаўся фальварак Вільнішкі ў Віленскім ваяводзтве^[15].

На 1910 год існавала сядзіба Вілень у Быхаўскім павеце Магілёўскай губэрні^[16].

Назву Вільнова маюць хутар на гістарычнай Браслаўшчыне і вёска ў гістарычнай Прусіі. На гістарычнай Рэчыччыне існуе вёска Віленка. Апроч таго, з германскім асабовым імём Вілін (Вілен) зьвязваюць назву Вільні.