Грэбень (Менская вобласьць)

вёска ў Пухавіцкім раёне Менскай вобласьці Беларусі From Wikipedia, the free encyclopedia

Грэбень (Менская вобласьць)
Remove ads

Грэ́бень[2] — вёска ў Беларусі, на рацэ Пцічы. Уваходзіць у склад Навапольскага сельсавету Пухавіцкага раёну Менскай вобласьці. Знаходзіцца за 38 км на паўночны захад ад Мар’інай Горкі, за 12 км ад чыгуначнай станцыі Рудзенск (лінія МенскАсіпавічы).

Хуткія факты
Remove ads

Гісторыя

Вялікае Княства Літоўскае

У пісьмовых крыніцах Грэбень упершыню ўпамінаецца ў XVI ст. Пад 1567 годам ён значыцца як сяло ў Менскім павеце Менскага ваяводзтва, шляхецкая ўласнасьць.

У 1743 годзе ў Грэбні збудавалі царкву.

Пад уладай Расейскай імпэрыі

У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай (1793 год) Грэбень апынуўся ў складзе Расейскай імпэрыі. На 1800 год ў вёсцы было 30 двароў, дзейнічала царква Раства Багародзіцы, працавалі карчма, вадзяны млын і сукнавальня[3].

У 1839 годзе на сродкі зямянкі А. Лыкавай у Грэбні збудавалі новую драўляную царкву. У 1858 годзе існавалі аднайменныя сяло і маёнтак у Дудзіцкай воласьці Ігуменскага павету Менскай губэрні, прыватная ўласнасьць. У 1861 годзе ў Грэбні адкрылася народная вучэльня. У канцы XIX ст. у сяле было 60 двароў, дзейнічала царква, працавалі хлебазапасны магазын, млын і шынок; у маёнтку было 2 двары[3].

У пачатку XX ст. у Грэбні было 54 двары. Зь лютага да сьнежня 1918 году сяло займалі войскі кайзэраўскай Нямеччыны, з жніўня 1919 да ліпеня 1920 году — войскі Польшчы.

Найноўшы час

25 сакавіка 1918 году згодна з Трэцяй Устаўной граматай Грэбень абвяшчаўся часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. 1 студзеня 1919 року ў адпаведнасьці з пастановай І зьезду КП(б) Беларусі ён увайшоў у склад Беларускай ССР[4]. Да пачатку 1920 году тут утварылася школа 1-й ступені. У 1930 годзе савецкія ўлады стварылі калгас «Сьвітаньне», існавалі кузьня, стальмашня, рымарня. У 1938 годзе Грэбень атрымаў статус вёскі.

У Другую сусьветную вайну з канца чэрвеня 1941 да пачатку ліпеня 1944 году Грэбень знаходзіўся пад акупацый нацысцкай Нямеччынай. У 1980-я гады ён быў у саўгасе «Навапольскі».

На 2002 год у Грэбні быў 41 двор,. У 2010 годзе ў вёсцы 33 гаспадаркі, 60 жыхароў. У 2013 годзе — на тэрыторыі СВК «Агра-Абярэг»[3].

Remove ads

Насельніцтва

  • XVIII стагодзьдзе: 1800 год — 209 чал.
  • XIX стагодзьдзе: 1858 год — 153 чал.; 1897 год — 375 чал. у сяле Грэбні і 43 чал. у маёнтку Грэбні
  • XX стагодзьдзе: 1901 год — 349 чал. у сяле Грэбні і 104 чал. у маёнтку Грэбні; 1917 год — 202 чал. у сяле Грэбні і 104 чал. у маёнтку Грэбні; 1960 год — 296 чал.; 1999 год — 109 чал.
  • XXI стагодзьдзе: 1 студзеня 2002 году — 74 чал.; 2010 год — 62 чал.

Інфраструктура

Цэнтар гаспадаркі «Навапольскі», працуюць сярэдняя школа, фэльчарска-акушэрскі пункт, дом культуры, бібліятэка, вэтэрынарны ўчастак, майстэрні рамонту сельска-гаспадарчай тэхнікі, пошта.

Remove ads

Турыстычныя інфармацыя

Thumb
Капліца, 1909 г.

Славутасьці

  • На паўночна-ўсходняй ускраіне Грэбня, ува ўрочышчы Курганах, побач з балотам месьціцца археалягічны помнік — курганны могільнік[3].

Страчаная спадчына

  • Капліца
  • Царква Сьвятога Міхаіла Арханёла
  • Сядзіба (канец XVIII ст.)[5]

Крыніцы

Літаратура

Вонкавыя спасылкі

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads