П

кірылічная літара From Wikipedia, the free encyclopedia

П
Remove ads

П, п (пэ; курсіў: П п) — сямнаццатая літара беларускага кірылічнага альфабэту. Існуе ва ўсіх славянскіх кірылічных альфабэтах (16-я ў баўгарскім, 17-я ў расейскім, 19-я ў сэрбскім, 20-я ў македонскім і ўкраінскім). Выкарыстоўваецца таксама ў пісьмовасьцях некаторых неславянскіх народаў: манголаў, казахаў, таджыкаў, абхазаў і ўсіх народнасьцяў Расеі. У стара- і царкоўнаславянскім альфабэтах носіць назву «покоі» (ст.-сл.) або «Покой» (ц.-сл.), што азначае «мір, спакой, адпачынак», а таксама «скон». У кірыліцы звычайна лічыцца 17-ай паводле парадку, выглядае як . У глаголіцы паводле ліку 18-я, мае выгляд і мае лікавае значэньне 90. Паходжаньне кірылічнай літары ад грэцкай літары пі (Π, π).

Хуткія факты Беларускі альфабэт:, У лацінцы ...
Remove ads

Лічбавае значэньне

У стараславянскай і царкоўнаславянскай мовах П мае значэньне лічбы — 80.

Варыянты

Літара П можа быць мадыфікаваная гравісам (П̀) і акутам (П́).

Больш інфармацыі Зьвесткі, Тып ...
Remove ads
Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads