Просмычы

Про́смычы^[1] — вёска ў Брагінскім раёне Гомельскай вобласьці. Уваходзіць ў склад Чамярыскага сельсавету.

Просмычы лац. Prosmyčy
Першыя згадкі:	каля 1572 году
Былая назва:	востраў Просмыч
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Гомельская
Раён:	Брагінскі
Сельсавет:	Чамярыскі
Насельніцтва:	▼91 чал. (2009)
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 2344
Паштовы індэкс:	247637
Нумарны знак:	3
Геаграфічныя каардынаты:	51°39′34″ пн. ш. 30°22′1″ у. д.
Просмычы на мапе Беларусі ± Просмычы Просмычы

Гісторыя

Карона Каралеўства Польскага ў Рэчы Паспалітай

Найраней будучая вёска згаданая як востраў Просмыч баяраў Чамярысаў у ваколіцах Хракавічаў у люстрацыі Любецкага староства 1616 году. Але ў крыніцы сказана, што продкі іхныя атрымалі зямлю «вечным правам» яшчэ ад астатняга з дынастыі Ягелонаў караля Жыгімонта Аўгуста († 1572). Тое пацьведзіў і трэйці з абраных ужо каралёў — Жыгімонт Ваза^[2].

У візыце Брагінскага ўніяцкага дэканату на 22 студзеня 1740 году засьведчана, што жыхары 5 двароў у Просмычах былі прыхаджанамі Грушнаўскай Сьвята-Пакроўскай царквы^[3].

Пад уладай Расейскай імпэрыі

Герб Радван зьменены роду Юдыцкіх.

Пасьля другога падзелу Рэчы Паспалітай (1793) Просмычы — у межах Рэчыцкай акругі Чарнігаўскага намесьніцтва (губэрні), з 1796 г. у складзе тэрытарыяльна ўпарадкаванага Рэчыцкага павету спачатку Маларасейскай, а з 29 жніўня 1797 г. Менскай губэрні Расейскай імпэрыі^[4]. У крыніцы, заснаванай на зьвестках рэвізіі 1795 году, сказана, што вёска Просмычы разам з Лоевам і іншымі добрамі належала генэралу-лейтэнанту польскай службы Юзафу Юдыцкаму^[5]

Найноўшы час

9 лютага 1918 года, яшчэ да падпісаньня Берасьцейскага міру з бальшавіцкай Расеяй (3 сакавіка), Нямеччына перадала паўднёвую частку Беларусі Украінскай Народнай Рэспубліцы. У адказ на гэта, 9 сакавіка Другой Устаўной граматай тэрыторыя абвешчана часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. Просмычы ў складзе Савіцкай воласьці Рэчыцкага павету, аднак, апынуліся ў часова створанай 15 чэрвеня Палескай губэрні з цэнтрам у Рэчыцы, з кастрычніка — у Мазыры. З 18 траўня тут дзейнічала «варта Украінскай Дзяржавы» гэтмана Паўла Скарападзкага^[6]

1 студзеня 1919, згодна з пастановай І зьезду КП(б) Беларусі Рэчыцкі павет увайшоў у склад Сацыялістычнай Савецкай Рэспублікі Беларусі, але 16 студзеня разам зь іншымі этнічна беларускімі тэрыторыямі быў далучаны да РСФСР.

Насельніцтва

Заўвагі