Вігіла

Вігіла (Вікула, Вігла, Вігель, Вікель) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Wigilo
Паходжаньне
Мова(-ы)	германскія
Утворанае ад	Wigo + суфікс з элемэнтам -л- (-l-)
Іншыя формы
Варыянт(ы)	Вігла, Вігель, Вікель
Вытворныя формы	Вігайла
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Віґіла»

Паходжаньне

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Вігіла, Вігула або Вікела, пазьней Вігель (Wigilo, Wigulo, Wikeli, Wiegel) — імя германскага паходжаньня^[1]. Іменная аснова -віг- (-вік-) (імёны ліцьвінаў Вігунт, Вігмонт, Лодвік; германскія імёны Wigunt, Wigmont, Lodvigus) паходзіць ад гоцкага і германскага wigs 'вайна, бойка'^[2].

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Wigil (Wiglo, Wikel, Wigel)^[3].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: а три пустовщины, на йме: Викгилишки (16 кастрычніка 1533 году)^[4]; Матеевое Викгъловича вдовы (каля 1566 году)^[5]; Marianna Wigiło (1797 год)^[6]; Józef Wikiel (1805 год)^[7].

Носьбіты

• Сека, Мікалай, Максім, Сьпірыдон, Даніла, Гаўрыла, Ян, Антон, Павал, Цімох і Прохар Вікулы — жыхары вёсак Пуганаўкі, Рыбакоў і Карпінічаў (Полацкае ваяводзтва), якія ўпамінаюцца ў 1773 годзе^[8]
• Ян Вігель — уласьнік зямлі ў ваколіцах Палангі на 1912 год^[9]

На 1906 год існавала вёскі Вігулі ў Дзьвінскім павеце Віцебскай губэрні^[10].