Глушэц (Лоеўскі раён)

Глушэ́ц^[1] — вёска ў Бывалькаўскім сельсавеце Лоеўскага раёну Гомельскай вобласьці.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Глушэц.

Глушэц лац. Hlušec
Дата заснаваньня:	перад 1571 годам
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Гомельская
Раён:	Лоеўскі
Сельсавет:	Бывалькаўскі
Насельніцтва:	20 чал. (2009)
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 2347
Паштовы індэкс:	247107
СААТА:	3230804014
Нумарны знак:	3
Геаграфічныя каардынаты:	51°44′4″ пн. ш. 30°36′22″ у. д.
Глушэц на мапе Беларусі ± Глушэц Глушэц

Геаграфія

За 27 км на паўднёвы захад ад Лоева, 84 км ад чыгуначнай станцыі Рэчыца (на лініі Гомель — Каленкавічы), 109 км ад Гомеля, за 1 км ад мяжы з Украінай.

Гісторыя

Карона Каралеўства Польскага

Упершыню Глушэц згаданы ў падатковым рэестры ад 6 студзеня 1571 году^[a] як сяло воласьці Любецкага замку ў Кіеўскім ваяводзтве Каралеўства Польскага. Тады ў ім налічвалася 7 дымоў (двароў)^[3].

Пад уладай Расейскай імпэрыі

Як вынік другога падзелу Рэчы Паспалітай (1793), Глушэц — у межах Рэчыцкай акругі Чарнігаўскага намесьніцтва (губэрні), з 1796 году — у адноўленым Рэчыцкім павеце Маларасейскай, а з 29 жніўня 1797 году — Менскай губэерні Расейскай імпэрыі^[4]. З крыніцы, заснаванай на матэрыялах рэвізіі 1795 году, вядома, што вёска Глушэц у складзе Лоеўскага маёнтку належала генэралу-лейтэнанту польскай службы Юзафу Юдыцкаму^[5].

У парэформавы пэрыяд Глушэц адміністрацыйна належаў да Дзяражыцкай воласьці.

Згодна зь перапісам 1897 году, у вёсцы Глушэц — 45 двароў, 286 жыхароў. Тут праходзіла дарога з Мазыра да Чарнігава, дзейнічалі прыстань і паромная пераправа^[2] на Дняпры. На 1909 год у паселішчы налічвалася 56 двароў з 414 жыхарамі^[6].

Найноўшы час

9 лютага 1918 годe, яшчэ да падпісанmня Берасьцейскага міру з бальшавіцкай Расеяй (3 сакавіка), Нямеччына перадала паўднёвую частку Беларусі Украінскай Народнай Рэспубліцы. У адказ на гэта, 9 сакавіка Другой Устаўной граматай тэрыторыя абвешчана часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. Глушэц у складзе Дзяражыцкай воласьці Рэчыцкага павету, аднак, апынуўся ў часова створанай 15 чэрвеня Палескай губэрні з цэнтрам у Рэчыцы, з кастрычніка — у Мазыры. З 18 траўня тут дзейнічала «варта Украінскай Дзяржавы» гетмана Паўла Скарападзкага^[7].

1 студзеня 1919, згодна з пастановай І зьезду КП(б) Беларусі Рэчыцкі павет увайшоў у склад Сацыялістычнай Савецкай Рэспублікі Беларусі, але 16 студзеня разам зь іншымі этнічна беларускімі тэрыторыямі быў далучаны да РСФСР.

1 сьнежня 2009 году вёска перададзеная зь ліквідаванага Сяўкоўскага сельсавету ў Бывалькаўскі сельсавет^[8].

Заўвагі

1. Не з XIX ст., як пісаў С. В. Марцэлеў^[2]