Леанард Пацей

From Wikipedia, the free encyclopedia

Леанард Пацей
Remove ads

Леанард Пацей (каля 1730 — 14 ліпеня 1774) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Абозны (1752—1771) і стражнік вялікі літоўскі (з 1771).

Хуткія факты Асабістыя зьвесткі, Нарадзіўся ...

Быў старостам рагачоўскім і алькеніцкім. Кавалер Ордэна Белага Арла (1759).

Remove ads

Біяграфія

Прадстаўнік шляхецкага роду Пацеяў гербу «Вага», сын Аляксандра, ваяводы троцкага, і Тэрэзы з Войнаў-Ясянецкіх, удавы кашталяна амсьціслаўскага Канстантына Бэнэдыкта Бжастоўскага. Меў старэйшага брата Людвіка (каля 1726 — 1771), стражніка вялікага літоўскага.

Абіраўся паслом ад Віцебскага ваяводзтва на соймы 1750 і 1752 гадоў. У 1752 годзе атрымаў урад абознага вялікага літоўскага. Зноў абіраўся паслом на соймы 1762 і 1764 гадоў. На апошнім зь іх удзельнічаў у абраньні каралём і вялікім князем Станіслава Аўгуста Панятоўскага. У 1771 годзе атрымаў урад стражніка вялікага літоўскага.

Па першым падзелу Рэчы Паспалітай (1772) дзеля захаваньня ўласных маёнткаў у Полацкім ваяводзтве ў 1773 годзе прысягнуў Кацярыне II[1].

У 1773 годзе ажаніўся з Марыяй Аляксандрай, дачкой старосты рэчыцкага Альбрэхта Радзівіла. У шлюбе нарадзіўся сын Аляксандар Міхал, апошні абозны вялікі літоўскі.

Remove ads

Крыніцы

Літаратура

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads