Блакітніца мелеагр

Блакітніца мелеагр^[3] (Polyommatus daphnis) — матыль з сямейства блакітніц.

Блакітніца мелеагр
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Царства:  Жывёлы Падцарства:  Эўметазоі Без рангу:  Двухбакова-сіметрычныя Без рангу:  Першаснаротыя Без рангу:  Ecdysozoa Без рангу:  Panarthropoda Тып:  Членістаногія Падтып:  Трахейнадыхальныя Надклас:  Шасціногія Клас:  Насякомыя Падклас:  Крылатыя насякомыя Інфраклас:  Навакрылыя насякомыя Надатрад:  Насякомыя з поўным метамарфозам Атрад:  Матылі Падатрад:  Glossata Надсямейства:  Papilionoidea Серыя:  Papilioniformes Сямейства:  Блакітніцы Падсямейства:  Polyommatinae Трыба:  Polyommatini Род:  Polyommatus Падрод:  Agrodiaetus Від:  Блакітніца мелеагр
Міжнародная навуковая назва
Polyommatus daphinis (Denis et Schiffermüller, 1775)
Сінонімы
Papilio meleager (Esper, 1779)[1] Meleageria daphnis (Denis et Schiffermüller, 1775)[2]
Падвіды
Polyommatus daphnis elamita (Le Cerf, 1913) Polyommatus daphnis hayesi (Larsen, 1974) Polyommatus daphnis narsana (Alberti, 1973) Polyommatus daphnis versicolor (Heyne, 1895)
Выявы на Вікісховішчы NCBI   876066 EOL   268855

Апісанне

Даўжыня пярэдняга крыла — 12 — 19 мм. Размах крылаў 31-35 мм. Самец зверху атласна-блакітны. Самка бурая з цёмнай палосай па краю крыла, іншы раз з блакітным апыленнем. Спод крылаў буравата-шэры, у самцоў амаль белы з 2 радамі цёмна-шэрых плям уздоўж краю і чорнымі плямамі ў пярэдняй частцы крылаў. Ад іншых роднасных відаў адрозніваецца зубчастым выступам каля ўнутранага вугла задняга крыла і адсутнасцю чырвоных плям на задніх крылах. У самкі такіх выступаў некалькі і яны больш выразныя^[4].

Пашырэнне

Паўднёвая і Сярэдняя Еўропа, Крым, Малая Азія, Каўказ, Закаўказзе, Блізкі Усход, Пярэдняя Азія, Урал, паўночны захад Казахстана^[5]. У Беларусі адзначана на Палессі, дзе праходзіць паўночная мяжа арэала.

З Растоўскай вобласці від вядомы па зборах 1993—1996 гг. з Куйбышава, Казанскай, Раздорскай. Усюды рэдкі^[6].

Месцы пражывання: пусткі, сухія схілы, берагі рэчак, невялікія лугі, узлескі, абочыны дарог і чыгуначныя насыпы. Трапляецца пераважна ў месцах, асвоеных чалавекам.

Біялогія

Жыве ў стэпе і горных лугах сярэдняга пояса. Вид аселы. За год дае 1 пакаленне. Лёт матылёў у ліпені-жніўні.

Размнажэнне

Самка адкладае яйкі на кармавыя расліны, дзе яны зімуюць. Вусені развіваюцца вельмі павольна, часам да чатырох месяцаў. Некаторыя жывуць у мурашніках і сілкуюцца лічынкамі мурашак. Вусені развіваюцца на кветках астравых: вязелі (Coronilla), сачавічніку (Orobus), чаборы (Thymus), кураваі (Astragalus), Onobrychis, рутвіцы (Lotus) і іншых раслінах.

Падвіды

Блакітніца мелеагр — Polyommatus daphnis

• Polyommatus daphnis daphnis Паўднёвая Еўропа, Крым і Урал^[7].
• Polyommatus daphnis elamita (Le Cerf, 1913)^[7].
• Polyommatus daphnis hayesi (Larsen, 1974)^[7].
• Polyommatus daphnis narsana (Alberti, 1973) Каўказ^[7].
• Polyommatus daphnis versicolor (Heyne, 1895) Арменія^[7].

Зноскі

1. INPN taxonomie
2. euro butterflies
3. Чырвоная кніга Рэспублікі Беларусь: Рэдкія і тыя, што знаходзяцца пад пагрозай знікнення віды жывёл і раслін. Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 1993. ISBN 5-85700-095-5
4. urral.ru
5. Сайт «Бабочки Дагестана» (babochki-kavkaza.ru) (руск.)
6. голубянка дафнис, мелеагр, голубянки (Polyommatus daphnis), численность, длина крыла, окраска, распространение ареал, места среда обитания, антропогенное воздействие… Архівавана 20 лістапада 2011. (руск.)
7. funet Архівавана 24 кастрычніка 2012.