Уладзімір Фаміч Бушма

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Бушма.

Уладзімір Бушма (нар. 24 лістапада 1983, Мінск) — беларускі футбаліст, брамнік. У цяперашні час працуе трэнерам у клубе «Крумкачы».

Уладзімір Бушма
Агульная інфармацыя
Поўнае імя	Уладзімір Фаміч Бушма
Нарадзіўся	24 лістапада 1983(1983-11-24)[1] (41 год) Мінск, Беларуская ССР, СССР[2]
Грамадзянства	Беларусь
Рост	190 см[3]
Вага	80 кг[3]
Пазіцыя	брамнік
Інфармацыя пра клуб
Клуб	Крумкачы
Нумар	1
Пасада	трэнер
Клубная кар’ера[* 1]
2001 СКАФ (Мінск) 23 (-30) 2002—2010 Тарпеда (Жодзіна) 88 (-89) 2011—2012 Гомель 53 (-35) 2013—2014 Мінск 52 (-60) 2015—2017 Шахцёр (Салігорск) 62 (-44) 2018—2022 Тарпеда-БелАЗ (Жодзіна) 89 (-104) 2022 Макслайн (Рагачоў) 0 (0) 2023 Крумкачы (Мінск) 24 (-32)
Трэнерская кар’ера
2024— Крумкачы (Мінск) трэнер
Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 8 лютага 2024.

Клубная кар’ера

Пачаў кар’еру ў мінскім аматарскім клубе СКАФ, з 2002 года ў складзе жодзінскага «Тарпеда». Пачынаючы з 2004 года гуляў за асноўную каманду, хутка стаў асноўным брамнікам «Тарпеда». Сезон 2008 прапусціў з-за траўмы.

У пачатку 2011 года перайшоў у «Гомель», дзе таксама быў асноўным брамнікам.

У снежні 2012 года падпісаў кантракт з «Мінскам». Быў першым брамнікам мінскага клуба, выдатнай гульнёй у серыі пенальці дапамог клубу выйграць Кубак Беларусі 2013, а пазней прайсці ў раўнд плэй-оф Лігі Еўропы. У верасні 2013 года атрымаў траўму, з-за якой выбыў да канца сезона.

У студзені 2014 года падоўжыў кантракт з «Мінскам» на год. Аднавіўшыся ад траўмы, зноў стаў асноўным брамнікам «Мінска» і заставаўся ім увесь сезон 2014. У студзені 2015 года па заканчэнні кантракта пакінуў сталічны клуб^[4].

Пасля расставання з «Мінскам» накіраваўся на прагляд у малдаўскую «Дачыю», якую незадоўга да таго ўзначаліў беларускі спецыяліст Алег Кубараў, з якім Бушма працаваў у «Тарпеда» і «Гомелі», але кантракт так і не быў заключаны^[5]. У выніку ў лютым 2015 года стаў іграком салігорскага «Шахцёра»^[6]. У складзе гарнякоў стаў змагацца за месца ў аснове з найлепшым брамнікам чэмпіянату Беларусі Артурам Каценкам, у выніку здолеў забяспечыць сабе месца ў старце. У лістападзе 2015 года падоўжыў кантракт з «Шахцёрам»^[7]. 29 красавіка 2016 года, захаваўшы браму ў недатыкальнасці ў матчы супраць «Нафтана» (2:0), уступіў у беларускі Клуб «сухіх» брамнікаў^[8]. У сезоне 2016 канчаткова замацаваўся ў якасці асноўнага брамніка салігорцаў, дапамог камандзе выйграць срэбраныя медалі. У снежні 2016 года яшчэ на адзін сезон падоўжыў пагадненне з «Шахцёрам»^[9]. У першай палове сезона 2017 быў асноўным брамнікам, а ў ліпені атрымаў траўму. Аднавіўся ад траўмы ў кастрычніку таго ж года, але на полі перастаў з’яўляцца.

У лістападзе 2017 года была дасягнута дамоўленасць аб пераходзе Бушмы ў жодзінскае «Тарпеда-БелАЗ»^[10]. У першай палове сезона 2018 чаргаваўся ў браме з Іванам Канавалавым, пазней замацаваўся ў якасці асноўнага брамніка. У сезоне 2022 стаў саступаць месца на полі Дзмітрыю Дудару. У жніўні 2022 года па пагадненні бакоў пакінуў жодзінскі клуб^[11].

У лістападзе 2022 года далучыўся да рагачоўскага «Макслайна» напярэдадні стыкавых матчаў за месца ў Вышэйшай лізе супраць дзяржынскага «Арсенала»^[12]. У сакавіку 2023 года стала вядома, што Бушма застанецца ў «Макслайне» на сезон 2023^[13], аднак у выніку не быў зарэгістраваны і неўзабаве перабраўся ў «Крумкачы»^[14][15].

У снежні 2023 года атрымаў трэнерскую ліцэнзію катэгорыі B^[16]. У сакавіку 2024 года ўвайшоў у трэнерскі штаб «Крумкачоў»^[17].

Дасягненні

• 02 Срэбраны прызёр чэмпіянату Беларусі: 2016
• 03 Бронзавы прызёр чэмпіянату Беларусі (3): 2011, 2015, 2017
• Уладальнік Кубка Беларусі (2): 2011, 2013
• Уладальнік Суперкубка Беларусі: 2012
• У спісе 22 найлепшых футбалістаў чэмпіянату Беларусі (4): 2007, 2009, 2011, 2016

Статыстыка выступленняў

Сезон	Дывізіён	Клуб	Краіна	Матчы	Галы
2001	Д3	СКАФ		23	−30
2002	дубль	Тарпеда		16	−16
2003	дубль	Тарпеда		24	−6
2004	Д1	Тарпеда		1	−0
2005	Д1	Тарпеда		3	−4
2006	Д1	Тарпеда		11	−15
2007	Д1	Тарпеда		24	−16
2008	Д1	Тарпеда		3	−1
2009	Д1	Тарпеда		24	−18
2010	Д1	Тарпеда		22	−35
2011	Д1	Гомель		29	−18
2012	Д1	Гомель		24	−17
2013	Д1	Мінск		21	−26
2014	Д1	Мінск		31	−34
2015	Д1	Шахцёр		18	−18
2016	Д1	Шахцёр		29	−19
2017	Д1	Шахцёр		15	−17
2018	Д1	Тарпеда-БелАЗ		19	−13
2019	Д1	Тарпеда-БелАЗ		23	−29
2020	Д1	Тарпеда-БелАЗ		16	−14
2021	Д1	Тарпеда-БелАЗ		27	−39
2022 (1)	Д1	Тарпеда-БелАЗ		4	−9
2023	Д3	Крумкачы		24	−32

Грамадзянская пазіцыя

Пасля жорсткага разгону акцый пратэстаў, выкліканых масавымі фальсіфікацыямі на прэзідэнцкіх выбарах 2020 года, збіцця і катаванняў затрыманых пратэстоўцаў, разам з 92 іншымі беларускімі футбалістамі выступіў з асуджэннем гвалту ў Беларусі^[18].