Чавусы

Ча́вусы^[3] (трансліт.: Čavusy) — горад раённага падпарадкавання ў Магілёўскай вобласці Беларусі, адміністрацыйны цэнтр Чавускага раёна, на р. Бася. За 41 км ад г. Магілёў, за 5 км ад чыгуначнай станцыі Чавусы на лініі Магілёў — Крычаў. Вузел аўтадарог на Магілёў, Крычаў, Мсціслаў, Чэрыкаў. Насельніцтва — 9 690 чал. (2025)^[4].

Горад Чавусы Сцяг Герб Краіна Беларусь Вобласць Магілёўская Раён Чавускі Каардынаты 53°48′ пн. ш. 30°58′ у. д.HGЯO Першая згадка 1581 Плошча 1 471 км² Вышыня цэнтра 176 м[1] Насельніцтва ▼9 690 чал. (1 студзеня 2025)[2] Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код 2242 Паштовы індэкс 213206 Аўтамабільны код 6 СААТА 7254501000 Афіцыйны сайт chausy.mogilev-region.by Чавусы на карце Беларусі ±

Чавусы на Вікісховішчы

Назва

У варыянце назвы «Чавусы» гук -в- з’яўляецца пазнейшым і ўстаўным, які, згодна з беларускім вымаўленнем, раздзяляе два галосныя, калі другі з іх -у-. Больш аўтэнтычным з’яўляецца варыянт «Чаусы».

М. Бірыла прозвішча Чавус параўноўваў з рэгіянальным чавус, чаус «чыгун», турэцкім чавуш «сержант, унтэр-афіцэр»^[5].

Ад цюркскага чаус «ніжэйшы военачальнік, дробнапамесны дваранін» прапаноўваў выводзіць назву Чавусаў географ В. Жучкевіч. Сярод паслоў крымскага хана ў Рэч Паспалітую (XVI в.) быў і мірза Чаус, што адлюстравана і ў літаратуры (раман Г. Сянкевіча «Агнём і мячом»)^[6]. Прапаноўвалі таксама выводзіць назву з цыганскай мовы, у якой «чавус» нібыта значыць «намёт»^[7]. Аднак па-цыганску «намёт» (палатка, шацёр) — «цэра»^[8].

Гісторыя

Вялікае Княства Літоўскае

Гістарычны герб

Першы пісьмовы ўпамін пра вёску Чавусавічы^[9] датуецца 1581. З 1589 яны ўваходзілі ў склад Магілёўскай эканоміі. У 1604 паселішча атрымала статус горада.

12 жніўня 1634 кароль і вялікі князь Уладзіслаў Ваза надаў Чавусам Магдэбургскае права і герб: «у блакітным полі на белым кані Св. Марцін з мячом у руцэ, на плячах чырвоны плашч»^[10]. На 1648 тут было 176 дымоў^[9].

У вайну Маскоўскай дзяржавы з Рэччу Паспалітай (1654—1667) Чавусы апынуліся ў цэнтры ваенных дзеянняў, маскоўскія войскі акупавалі і спустошылі мясціну. З вясны 1656 тут размяшчалася рэзідэнцыя казацкага палкоўніка І. Нячая. Увосень 1660 войскі Вялікага Княства Літоўскага вызвалілі Чавусы. На 1676 тут было 109 будынкаў.

У часы Вялікай Паўночнай вайны ў 1708 Чавусы разрабавалі шведскія войскі. На 1737 у горадзе дзейнічалі 3 царквы, меўся мытны пункт, дзясятую частку жыхароў складалі рамеснікі. У 1770-я тут было больш за 420 дамоў, штогод праводзіўся кірмаш^[9].

Расійская імперыя

Праект перапланіроўкі Чавусаў 1839 года

Ратуша, чарцёж другой паловы XIX ст.

У выніку першага падзелу Рэчы Паспалітай (1772) Чавусы апынуліся ў складзе Расійскай імперыі, дзе сталі цэнтрам павета Магілёўскай, пазней Беларускай губерні. У 1778 расійскія ўлады зацвердзілі план забудовы горада і надалі яму новы герб. З 1789 пачало працаваць 2-класнае павятовае вучылішча. На 1803 у Чавусах быў 461 будынак, дзейнічалі касцёл пры кляштары кармелітаў і 4 царквы. На 1825 — 569 дамоў, 5 цэркваў, 30 крам, штогод праводзіліся 2 кірмашы. На 1829 — 584 дамы, дзейнічалі касцёл, 4 царквы, 6 сінагог. У 1839 працавала палатняная мануфактура. На 1840 — 4 мураваныя і 808 драўляных дамоў, працавалі 26 крам і 23 карчмы, штогод праводзіліся 2 кірмашы.

У 1860 у Чавусах было 676 двароў, дзейнічалі 4 царквы, 2 сінагогі і 7 іўдзейскіх малітоўных дамоў, працавалі бальніца, 2-класнае павятовае і прыходскае вучылішча, 73 крамы, аптэка. 12 жніўня 1881 пачала працаваць тэлеграфная станцыя. У 1901 адкрылася 3-класнае гарадское вучылішча, на 1904 — працавала 41 прамысловае і 41 рамеснае прадпрыемствы, бальніца на 24 ложкі, друкарня, бібліятэка-чытальня, штогод праводзілася чатыры кірмашы.

Найноўшы час

25 сакавіка 1918 згодна з Трэцяй Устаўной граматай Чавусы абвяшчаліся часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. 1 студзеня 1919 згодна з пастановай I з’езду КП(б) Беларусі яны ўвайшлі ў склад Беларускай ССР, аднак 16 студзеня Масква адабрала мястэчка разам з іншымі этнічна беларускімі тэрыторыямі ў склад РСФСР. У 1924 Чавусы вярнулі БССР, дзе яны сталі цэнтрам раёна Магілёўскай вобласці. У Другую сусветную вайну з чэрвеня 1941 да чэрвеня 1944 года горад знаходзіўся пад нямецкай акупацыяй.

13 чэрвеня 2002 года ў склад Чавус уключана вёска Забалацце^[11].

3 студзеня 2005 адбылося афіцыйнае зацверджанне герба Чавусаў^[12]. З невядомых прычын улады выбралі пазнейшы расійскі, а не гістарычны герб часоў Вялікага Княства Літоўскага.

• Горад на старых здымках
• 
  Рынак. Касцёл і кляштар кармелітаў, 1905
• 
  Зарэчча. Царква Святога Мікалая, 1905
• 
  Вуліца Прабойная. Царква Святога Георгія, 1905
• 
  Вуліца Чырвоная. Інтэр'ер новага касцёла, 1913
• 
  Вуліца Прабойная. Царква Святога Георгія
• 
  Млын на рацэ Бася

Насельніцтва

• XVIII стагоддзе: 1770-я — 2 530 чал.^[9]
• XIX стагоддзе: 1825 — 4 тыс. чал.^[13]; 1840 — 5 150 чал.; 1860 — 4 579 тыс. чал.^[14]; 1880 — 4 167 чал.^[15]; 1884 — 2 579 чал. (2 332 муж. і 2 247 жан.), у тым ліку праваслаўных — 960 муж. і 940 жан., каталікоў — 8 муж. і 13 жан., іўдзеяў — 1 364 муж. і 1 294 жан.^[16]; 1897 — 4 690 чал., з іх 41,1 % пісьменных
• XX стагоддзе: 1904 — 6,1 тыс. чал.; 1912 — 6 991 чал.; 1926 — 5 409 чал.^[17]; 1939 — 7,2 тыс. чал.; 1959 — 7,8 тыс. чал.; 1991 — 12,5 тыс.^[18]
• XXI стагоддзе: 2002 — 10,9 тыс. чал.^[19]; 2004 — 10,5 тыс. чал.; 2006 — 10,5 тыс. чал.; 2008 — 10,4 тыс. чал.^[20]; 2009 — 10 692 чал. (перапіс); 2016 — 10 525 чал.^[21]; 2017 — 10 525 чал.^[22]

Эканоміка

Прадпрыемствы харчовай, будматэрыялаў, першаснай апрацоўкі лёну прамысловасці. Гасцініца^[23].

• ААТ «Чавускі масларобна-сыраробны завод»
• ПУП «Чавускі камбінат кааператыўнай прамысловасці»
• ААТ «Чавускі завод жалезабетонных вырабаў»
• РУВП «Чавускі льнозавод»

Культура

Дзейнічаюць дом культуры, 2 бібліятэкі, Чавускі гісторыка-краязнаўчы музей.

Адукацыя

У Чавусах працуюць 2 сярэднія, спартыўная базавая школы, школа-інтэрнат, школа мастацтваў.

Забудова

У Чавусах налічваецца 94 вуліцы і 49 завулкаў. Рака і аўтамагістраль Магілёў — Чэрыкаў падзяляюць сучасны горад на 4 планіровачныя раёны. У забудове пераважаюць дамы сядзібнага тыпу, таксама ўтварыўся мікрараён з 2—5-павярховымі пабудовамі.

Славутасці

Чыгуначная станцыя

• Касцёл Найсвяцейшай Дзевы Марыі (1997—2002 г., мураваны).
• Спаса-Ушэсцеўская царква (1992—2012 г., мураваная).
• Будынак былога казначэйства (1902 г., мураваны).
• Гарадскі парк (закладзены ў 1884 годзе) — помнік прыроды^[24].
• Археалагічныя помнікі: стаянка эпохі неаліту, 2 паселішчы, курганныя могільнікі.
• Гістарычная забудова (XIX — пачатак XX ст.; фрагменты).
• Брацкія магілы савецкіх вайскоўцаў.

Страчаная спадчына

• Касцёл Найсвяцейшай Дзевы Марыі і кляштар кармелітаў (1653—1950-я г., мураваны).
• Касцёл Найсвяцейшай Дзевы Марыі (1913—кан.1950-х—пач.1960-х г., мураваны).
• Чавуская ратуша (1780—1840 г., мураваная).
• Сінагога
• Царква Святога Георгія (кан. XIX ст.)
• Царква Святога Мікалая (кан. XIX ст.)

Вядомыя асобы

Асноўны артыкул: Вядомыя асобы Чавусаў

• Аляксандр Рыгоравіч Акенцьеў (нар. 1950) — беларускі архітэктар.
• Гершэль Даніловіч (1884, паводле іншых звестак, нарадзіўся ў Гомелі) — бацька Кірка Дугласа, дзед Майкла Дугласа^[25].
• Ісак Саламонавіч Гінзбург (1897—1974) — савецкі хірург, заснавальнік анкалагічнай і дзіцячай хірургічнай службы ў Азербайджане.
• Уладзімір Мікалаевіч Кудрэвіч (1884—1957) — беларускі мастак.
• Юрка Лявонны (1908—1937) — беларускі паэт.
• Сцяпан Парфёнавіч Маргунскі (1912—1978) — беларускі юрыст.
• Леў Яфімавіч Маневіч (1898—1945) — савецкі разведчык, Герой Савецкага Саюза.
• Мікалай Андрыянавіч Міхін (1872—1946) — вучоны ў галіне мікрабіялогіі, доктар ветэрынарных навук, першы рэктар Маскоўскага ветэрынарнага інстытута^[26].
• Любоў Васілеўна Ракава (нар. 1948) — беларускі этнограф.
• Канстанцін Густававіч Рэнард (1884—1961) — вучоны ў галіне селекцыі раслін і насенняводства^[27].
• Берта Майсееўна Сосіна-Ізраіцель (1903—1982) — беларускі рэнтгенолаг.
• Раман Ігаравіч Ялётнаў (нар. 1993) — беларускі біятланіст.