GHITM

Transmembranski protein inducibilan hormonom rasta (GHITM), poznat i kao transmembranski motiv inhibitora BAX koji sadrži protein 5 (TMBIM5), je protein koji je kod ljudi kodiran genom GHITM na hromosomu 10.^[5][6][7] Član je motiva BAX inhibitor koji sadrži (TMBIM) porodicu i lokaliziran na unutrašnjoj mitohondrijskoj membrani (IMM), kao i endoplazmatskom retikulumu (ER), gdje ima ulogu u apoptozama, posredstvom mitohondrija i morfologije i oslobađanja citohroma C.^[8][9] Putem apoptozne funkcije, GHITM može biti uključen u tumorske metastaze i urođene antivirusne reakcije.^[10][11]

GHITM
Identifikatori
Aliasi	GHITM
Vanjski ID-jevi	MGI: 1913342 HomoloGene: 8667 GeneCards: GHITM
Lokacija gena (čovjek) Hrom. Hromosom 10 (čovjek)[1] Bend 10q23.1 Početak 84,139,482 bp[1] Kraj 84,154,841 bp[1]
Lokacija gena (miš) Hrom. Hromosom 14 (miš)[2] Bend 14 B|14 21.29 cM Početak 36,842,049 bp[2] Kraj 36,857,229 bp[2]
Obrazac RNK ekspresije Više referentnih podataka o ekspresiji
Ontologija gena Molekularna funkcija • GO:0001948, GO:0016582 vezivanje za proteine • molekularna funkcija Ćelijska komponenta • Egzosom • membrana • integral component of membrane • mitochondrial inner membrane • mitohondrija Biološki proces • GO:0097285 apoptoza • GO:0022610 biološki proces Izvori:Amigo / QuickGO
Ortolozi
Vrste	Čovjek	Miš
Entrez	27069	66092
Ensembl	ENSG00000165678	ENSMUSG00000041028
UniProt	Q9H3K2	Q91VC9
RefSeq (mRNK)	NM_014394	NM_001199122 NM_078478 NM_001359902
RefSeq (bjelančevina)	NP_055209	NP_001186051 NP_510963 NP_001346831
Lokacija (UCSC)	Chr 10: 84.14 – 84.15 Mb	Chr 14: 36.84 – 36.86 Mb
PubMed pretraga	[3]	[4]
Wikipodaci
Pogledaj/uredi – čovjek Pogledaj/uredi – miš

Aminokiselinska sekvenca

Dužina polipeptidnog lanca je 345 aminokiselina, а molekulska težina 37.205 Da.^[12]

10		20		30		40		50
MLAARLVCLR		TLPSRVFHPA		FTKASPVVKN		SITKNQWLLT		PSREYATKTR
IGIRRGRTGQ		ELKEAALEPS		MEKIFKIDQM		GRWFVAGGAA		VGLGALCYYG
LGLSNEIGAI		EKAVIWPQYV		KDRIHSTYMY		LAGSIGLTAL		SAIAISRTPV
LMNFMMRGSW		VTIGVTFAAM		VGAGMLVRSI		PYDQSPGPKH		LAWLLHSGVM
GAVVAPLTIL		GGPLLIRAAW		YTAGIVGGLS		TVAMCAPSEK		FLNMGAPLGV
GLGLVFVSSL		GSMFLPPTTV		AGATLYSVAM		YGGLVLFSMF		LLYDTQKVIK
RAEVSPMYGV		QKYDPINSML		SIYMDTLNIF		MRVATMLATG		GNRKK

C: Cistein

D: Asparaginska kiselina

E: Glutaminska kiselina

F: Fenilalanin

G: Glicin

H: Histidin

I: Izoleucin

K: Lizin

L: Leucin

M: Metionin

N: Asparagin

P: Prolin

Q: Glutamin

R: Arginin

S: Serin

T: Treonin

V: Valin

W: Triptofan

Y: Tirozin

Struktura

Ovaj gen kodira protein od 37 kDa koji navodno sadrži šest do osam transmembranskih domena. Kao član porodice TMBIM, GHITM dijeli transmembranski BAX inhibicijski motiv, poluhidrofobni transmembranski domen i sličnu tercijarnu strukturu s ostalih pet članova. Međutim, za razliku od drugih članova, GHITM ima jedinstveni kiseli (D) umjesto bazni) (H ili R) u blizini svog drugog transmembranskog domena, kao i dodatni transmembranski domen, koji nakon cijepanje iza ostatka 57 (SREY| A) signalizira lokalizaciju na IMM.^[8][9][10] Bez obzira na to, moguće je da je rascjep na različitim mjestima (motiv sličan XXRR (LAAR) u N-terminalu i motiv sličan KKXX (GNRK) u C-terminalu) ili alternativna prerada mogu objasniti uočenu lokalizaciju proteina u ER.^[9][10]

Funkcija

GHITM je mitohondrijski protein i član je porodice TMBIM i potporodice inhibitora BAX-1 (BI1).^[8][9] Sveprisutno je eksprimiran, ali ga posebno ima u velikom broju u tkivu organa kao što su mozak, srce, jetra, bubreg i skeletni mišići i rijetki u crijevima i timusu.^[9] Ovaj protein se posebno lokalizira u IMM-u, gdje regulira apoptozu, putem dva odvojena procesa:

• (1) BAX-neovisno upravljanje mitohondrijskom morfologijom i
• (2) oslobađanje citohroma C.
  U prvom procesu, GHITM održava organizaciju krista, a njegova podregulacija dovodi do mitohondrijske fragmentacije, vjerovatno induciranjem spajanja struktura krista, što dovodi do oslobađanja proapoptoznih proteina, kao što je citokrom c, Smac i Htra2. U drugom procesu, GHITM je odgovoran za umrežavanje citohroma c s IMM-om, a povećana regulacija GHITM-a povezana je s odgođenim oslobađanjem citohroma c, bez obzira na vanjsku mitohondrijsku membranu permeabilizaciju. Dakle, GHITM kontrolira oslobađanje citohroma C iz mitohondrija i potencijalno može ometati apoptotski proces radi podsticanja preživljavanja ćelija.^[8][9] Štaviše, GHITM može dalje imati ulogu u apoptozi, održavanjem homeostaze kalcijskog iona u ER. Međutim, dok prekomjerna ekspresija drugih proteina TMBIM -a pokazuje antiapoptozne učinke, smanjujući koncentracije iona kalcija, čime se sprječava preopterećenje mitohondrijskim ionima kalcija, depolarizacija, gubitak ATP, reaktivne vrste kisika , oslobađanje citohroma c, i na kraju, ćelijska smrt, prekomjerna ekspresija GHITM-a proizvodi suprotan učinak.^[9]

Klinički značaj

GHITM može biti uključen u metastaze tumora interakcijom s proteinima porodice Bcl-2 za regulaciju apoptoze.^[10][11] Njegova uloga apoptotskog regulatora također ga može povezati s urođenim antivirusnim odgovorima.^[11] Također je primijećeno da prekomjerna ekspresija GHITM -a ubrza proces starenja u HIV-inficiranih pacijenata.^[13]

Interakcije

Pokazano je da GHITM ima interakcije sa citohromom C.^[8]