Чучулигово (Серско)

Чучулигово (грчки: Αναγέννηση, Анагениси; до 1928 г. Τσιουτσιλίκοβον, Цуциликовон^[2]) — село во Серско, Егејска Македонија, денес во општината Сер на Серскиот округ, Грција. Сè до 1920-тите било населено исклучиво со Македонци.^[3]

Чучулигово Αναγέννηση
Чучулигово
Местоположба во областа Чучулигово Местоположба на Чучулигово во Серскиот округ и областа Централна Македонија
Координати: 41°6.30′N 23°19.57′E
Земја	Грција
Област	Централна Македонија
Округ	Серски
Општина	Сер
Општ. единица	Капетан Митруси
Надм. вис.	&1000000000000002200000022 м
Население (2011)[1]
• Вкупно	752
Час. појас	EET (UTC+2)
• Лето (ЛСВ)	EEST (UTC+3)

Географија

Селото се наоѓа во средиштето на Серското Поле на околу 20 км западно од градот Сер и северно од Ениќој.

Историја

Во Отоманското Царство

Во XIX век Чучулигово било село во Серската каза на Серскиот санџак. Во „Етнографија на вилаетите Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Чучулигово (Tchoutchiligovo) било село со 72 домаќинства сочинети од 230 Македонци и 12 муслимани.^[4][5] Во 1891 г. е изградена црквата „Св. Атанасиј“.^[6]

Во 1891 г. Георги Стрезов напишал за селото:

„

Чучулигово, на ЈИ од Елшани нешто 3⁄4 часа пат. Во сред поле, како и горното село.[7] Има дел од нивјето, чифлик Нашикбегов од Сер. Црквата „Св. Атанас“ е гркоманска. Куќи 50 македонски.[8][9]

“

Според Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) към 1900 година в селото живеят 560 Македонци христијани.^[10]

По Илинденското востание во 1904 г. целото село прешло под врховенството на Бугарската егзархија и во него работела бугарската пропаганда.^[11] По податоци на егзархискиот секретар Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 г. во Чучулигово (Tchoutchouligovo) имало 480 Македонци под Егзархијата и 120 Македонци под Цариградската патријаршија. Во селото работело бугарско основно училиште.^[12] Во 1910 г. инспекторот Константин Георгиев Чучулигово вели дека Чучулигово е мало село со 70 македонски куќи,^[3] каде учителствувал Б. Маргаритов и имал 22 ученици (20 машки и 2 женски).^[13]

Најимотен и највлијателен жител на селото бил Петар Ушев. Парично го потпомагал ВМОРО. Исто така давал пари за изградбата на бугарски училишта и цркви.^[14]

Во Грција

За време на Првата балканска војна селото е окупирано од бугарска војска, а по Втората балканска војна во 1913 г. е припоено кон Грција согласно Букурешкиот договор. Поради војната, селото таа година имало само 361 жител.^[3] Непосредно по Првата светска војна голем дел од населението се преселило во Пиринска Македонија, основајќи го денешното село Чучулигово, Петричко. Во 1920 г. во селото се попишани 238 лица.^[3] Во 1924 г. под притисок на властите во Бугарија се иселиле уште неколку семејства,^[3] а властите во селото довеле грчки колонисти. Во 1927 г. селото е преименувано во Анагенисис, во превод преродба. На пописот од 1928 г. Чучулигово е претставено како етнички мешано село со 767 жители,^[3] од кои 464 дојденци (111 семејства), а останатите македонски мештани.^[15]

По повлекувањето на бугарската војска на 9 септември 1944 г. Чучулигово страдало од напади на разбојнички андартски чети на Андон Чауш. На 20 февруари 1945 година г. селото е нападнато и ограбено, 15 души се уапсени, а 33 истерани во Бугарија.^[16]

Во 1972 г. е изградена нова црква „Св. Атанасиј“.^[6]

Месности во Чучулигово преименувани со службен указ на 6 јули 1968 г.

Име	Грчки	Ново име	Грчки	Опис
Герени	Γκερένια	Агонон	Άγονον[17]
Полјани[18]	Μπολιάνες	Херсон	Χέρσον[17]	месност на ЈЗ од Чучулигово[18]
Доганџика	Ντογατζίκα	Аплома	Άπλωμα[17]
Тригач[19]	Τρίγκατς	Цуграна	Τσουγκράνα[17]	месност на СИ од Чучулигово[19]

Население

Преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:

Година	1940	1951	1961	1971	1981	1991	2001	2011	2021
Население	1.000	910	1.158	1.041	944	976	990	752

Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија

Личности

• Стојо Ангелов Ќусето — револуционер, деец на ВМОРО, умрел по 1918 г.^[20]
• Хрисостом Анагностопулос (р. 1933) — грчки духовник
• Петар Ушев — помагач и јатак на ВМОРО^[14]

Културни и природни знаменитости

• Црква „Св. Атанасиј“ од 1891 г.
• Црква „Св. Атанасиј“ од 1972 г.