Bird of Pray
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
«Bird of Pray» er ein song av det ukrainske alternative rockebandet Ziferblat. Songen er skriven av bandmedlemmene Valentyn Lesjtsjynskyj, Danyjil Lesjtsjynskyj og Fedir Khodakov, med Ziferblat sjølve som produsentar. Songen vart gjeven ut 24. januar 2025 og var det ukrainske bidraget i Eurovision Song Contest 2025. Skriven av heile bandet skildrar songen skiljet mellom ukrainske borgarar som er delte av den russiske invasjonen av Ukraina. Songen enda på niandeplass i tevlinga med 218 poeng.
Remove ads
Bakgrunn og komposisjon
Ziferblat under fotoseansen på Preparty 2025 i Madrid «Bird of Pray» vart skriven av tvillingbrørne Danyjil og Valentin Lesjtsjynskyj og Fedir Khodakov, som alle er medlemmar av gruppa Ziferblat. Dei fortalde at bandet «ville gjere noko nytt», og at dei ønskte å vise eit stort publikum kor godt dei kjenner ukrainsk tradisjonsmusikk. Dei samanlikna songen sin med musikken til Queen og The Beatles.[2] Valentin byrja å skrive songen i juni 2024 med akustisk gitar. Etter at musikken var ferdig komponert, skreiv han teksten, der han såg føre seg ein fugl som kom til han. Etter kvart hjelpte heile bandet til med å fullføre songen.[3]
Songen tek for seg skiljet mellom ukrainske sivile som har vorte delte av den russiske invasjonen av Ukraina. «Fuglen» i tittelen representerer den utrygge forbindelsen mellom dei som er skilde av invasjonen, noko som gjer at songen heiter «Bird of Pray» i staden for «Bird of Prey». Teksten inneheld både ukrainske og engelske delar og symboliserer fridom, noko som kjem fram i refrenget: «And I call you / Fly / Bird / I'm begging you / Begging you please just / live / share.»
Songen var meint å vidareføre temaet frå bidraget deira i den ukrainske Eurovision-utveljinga i 2024, «Place I Call Home».[2] I eit intervju med ESCBubble la Valentyn til at songen viser kjærleik til heimlandet og ønsket om å dele det med andre, samstundes som han avdekkjer realitetane ukrainarar møter i kvardagen.[4] Eva Frantz i Yle kalla songen ei blanding av progrock, rock, musikkteater og vokalharmoniar med «1970-tals-vibbar».[5] Etter å ha vunne Vidbir valde Ziferblat å fornye songen endå ein gong før Eurovision. Dei la til orkestrale delar i refrenget og gjorde refrenget lettare. Valeria Gazjala frå Television News Service skildra sporet som meir storslått etter omarbeidinga.[6]
Remove ads
Musikkvideo og promotering
Den 23. januar 2025 gav Ziferblat ut musikkvideoen til «Bird of Pray». Songen fekk over 100 000 avspelingar i løpet av dei første 16 timane. Regissør var Ilja Dutsyk, og ifølgje Novyj Kanal «dreg» musikkvideoen sjåaren inn mellom to parallelle plan: det første er minne om heimstaden, som vekkjer ei blanding av «glede og sorg», medan det andre er ei søking etter heim.[7]
I april samarbeidde Ziferblat med den humanitære Serhij Prytula-stiftinga for å samle inn pengar til innkjøp av utstyr til humanitær minerydding.[8] Den 18. og 19. april opptrådde dei på Pre-Party ES.[9] Den 25. april framførte Ziferblat songen under Eurovision in Concert – skildra som den største promoturnékonserten for Eurovision – i Amsterdam. 30 av dei 37 deltakarlanda i tevlinga var representerte på konserten. Under talen sin nemnde dei eit missilangrep på Kryvyj Rih.[10]
Remove ads
Kritisk mottaking
Eva Frantz i Yle gav songen karakteren 9 av 10 og uttala at Ukraina «klarer å framheve» den øydelagde situasjonen sin utan å «openbert fiske etter sympatipoeng».[5] Redaksjonen i Wiwibloggs gav «Bird of Pray» snittkarakteren 5,93, basert på vurderingar frå 17 meldarar. Nokre meldarar roste songen og trekte fram den «vakre og mystiske» tonen i harmoniane med bakgrunnsvokalen. Dei la òg til at songen heldt seg unik og var fylt med «politiske undertonar». Samstundes peikte andre meldarar på ein «mispass» mellom dei harmoniske versa og dei andre delane av songen, og meinte han mangla «musikalsk spenning»[11] Av dei 37 Eurovision-bidraga vart songen rangert på 23. plass av Wiwibloggs-redaksjonen.[12]
Mark Savage i BBC skreiv at songen forlenga Ukraina si «oppsiktsvekkjande rekkje av bidrag med høg kvalitet» og samanlikna komposisjonen med musikken til 1970-talsbandet The Cars. Han la til at teksten var «full av håp» om ei gjenforeining med ukrainarane sine kjære.[13] Glen Weldon i NPR meinte songen var fascinerande, men skildra han som «seks ulike songar pressa saman», og la til at TV-sjåarane truleg ikkje ville «hekte seg på han» ved første gjennomlytting.[14]
Jon O’Brien i Vulture rangerte «Bird of Pray» på 20. plass av 37 bidrag i Eurovision 2025 og meinte at 1970-tals glamrock-uttrykket og dei skingrande vokalane neppe ville skape sterk emosjonell kontakt. Han la òg til at songen truleg ikkje ville ha kvalifisert dersom han hadde blitt framført av andre land.[15] Angelica Frey i The Guardian plasserte songen blant dei ti beste bidraga i 2025-utgåva av songtevlinga og skreiv at han balanserer ei rekkje element, særleg eit heilkvinnelig kor, rocka anthem-preg og det teatralske uttrykket til Danilo. Ho la vidare til at teksten gir ein «dyster» kontrast til musikken.[16]
Rob Picheta i CNN rangerte songen som nummer 12 av 26 deltakarar i finalen og skildra bidraget som «dristig», medan kostyma vart omtala som «rein glamrock». Vidare skreiv Picheta at melodiane fyk rundt og «aldri heilt endar der ein ventar det».[17] Nemo, vinnaren av Eurovision Song Contest 2024, plasserte songen blant sine fem favorittar i 2025-konkurransen og uttala at han var musikalsk interessant, samstundes som han var «svært dristig og modig».[17][18]
Remove ads
Eurovision Song Contest 2025
Vidbir 2025
Vidbir 2025 var den niande utgåva av Vidbir, konkurransen som valde det ukrainske bidraget til Eurovision Song Contest 2025. Tevlinga bestod av ein finale som fann stad 8. februar 2025 i Kyiv.[19][20] Utveljinga av bidrag til den nasjonale finalen, og til slutt Ukrainas Eurovision-bidrag, gjekk føre seg i tre fasar. I den første fasen kunne artistar og låtskrivarar melde seg på konkurransen gjennom eit digitalt søknadsskjema. Tjue bidrag vart plukka ut til ei langliste og kunngjorde 11. desember 2024.[21] Den andre fasen innebar at artistane på langlista møtte til planlagde auditionar. Opptil ni bidrag vart valde vidare, medan eitt ekstra bidrag vart valt gjennom ei nettbasert utveljing.[22] Den tredje fasen var den TV-sende finalen, som fann stad i februar 2025, der artistane konkurrerte om å representere Ukraina i Basel.
Vinnaren vart kåra gjennom ei kombinasjon av folkeavrøysting og poeng frå ei ekspertjury, der juryen sjølv vart vald av publikum.[23] Etter å ha kome vidare frå den innleiande utveljinga,[24][21] vart Ziferblat stadfesta som ein av dei ti finalistane med songen «Bird of Pray» den 20. desember 2024.[25][26] Songen vart framført i konkurransen 8. februar 2025, og den samla poengsummen frå publikum og jury kåra bidraget til vinnar og nasjonal representant for Ukraina i Eurovision i Basel, med totalt 19 poeng.[27][28]
I Eurovision Song Contest
Eurovision Song Contest 2025 fann stad i St. Jakobshalle i Basel i Sveits, og bestod av to semifinalar 13. og 15. mai og ein finale 17. mai 2025.[29] Under semifinaletrekkinga 28. januar 2025 vart Ukraina trekt til å konkurrere i den første semifinalen, der dei skulle opptre i første halvdel av programmet.[30] Dei vart seinare tildelte startnummer fem i semifinalen.[31] Iscenesetjinga vart regissert av Marija Korostelova, medan kostyma var designa av den ukrainske designaren Ivan Frolov.[32]
Ziferblat gjorde fleire vesentlege endringar i iscenesetjinga samanlikna med Vidbir-framføringa. Det vart gjennomført intensive øvingar, både fysisk og digitalt, for å løyse logistiske utfordringar knytte til at delar av teamet oppheldt seg utanfor Ukraina.[32] Ein av koristane var Khrystyna Starykova, som òg deltok i Vidbir 2025.[33] Framføringa vart skildra som retroinspirert: bada i mjukt rosa lys, der eit par gigantiske venger breidde seg ut mot klimakset.[32] LED-veggane viste rosa og grøne grafiske element som var synkroniserte med musikken.[34]
Kostyma følgde same stil, med rosa, blå og turkise fargar for Ziferblat, medan koristane bar gullfarga buksedressar. Totalt stod tre bandmedlemmar og tre koristar på scena.[35] Då framføringa var over, braut publikum i arenaen ut i jubel, ifølgje Television News Service.[36] Ziferblat enda på førsteplass i den første semifinalen med 137 poeng og kvalifiserte seg dermed til finalen.[37][38]
Alexandra Koster i Special Broadcasting Service (SBS) uttala at det «bokstaveleg talt ser ut som om nokon har smurt eit lag vaselin over kameralinsa», og la til at favorittdelen hennar var dei svarte bileta, som «fekk meg til å tru at eg hadde straumbrot».[39] Carlos Marcos i El País skildra songen, på spansk, som «verdig syttitalets duftar» og konkluderte med at deltakinga var «fortenestefull».[40] Neil McCormick i The Daily Telegraph kalla songen «endå ein overraskande munter krigssone-anthem», og samanlikna antrekka deira med «ei av dei venlege framandrasene som Doctor Who-helten pleidde å verne mot invasjonar» på 1970-talet, med avgrensa budsjett.[41] Will Hodgkinson i The Times samanlikna Ziferblat med ein «blond gullgut, tydeleg alveliknande på Ringdrotten-vis», og la til at fleire «himmelrøysta, linblonde» kvinner vart henta inn for å støtte han, «slik kvar alv bør ha».[42]
I finalen 17. mai opptrådde Ukraina som nummer sju, etter Melody frå Spania og før Remember Monday frå Storbritannia, med ei gjentaking av semifinaleframføringa.[43] Etter at resultata vart kunngjorde, enda bandet på niandeplass med totalt 218 poeng: 60 frå juryane og 158 frå publikum.[44] Den høgaste plasseringa landet fekk i juryvurderinga var førsteplass utan å få 12-poengarar; den høgaste poengsummen landet mottok var åtte poeng frå Aserbajdsjan og Portugal. I folkeavrøystinga fekk Ukraina 12 poeng frå tre land: Tsjekkia, Israel og Polen.[45]
Remove ads
Listeplasseringar
Kjelder
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads