Pręcik (botanika)

Pręcik (łac. stamen) – męski organ płciowy w kwiecie wytwarzający pyłek, czyli odpowiednik męskiego gametofitu powstający z mikrospory. Pręciki są występującymi u okrytonasiennych mikrosporofilami. Składają się z nitki i główki tworzonej zazwyczaj przez dwa pylniki zawierające po dwa woreczki pyłkowe, czyli mikrosporangia. Pyłek po dojrzeniu wysypywany jest z pękających pylników i przenoszony przez wiatr, wodę lub zwierzęta, by po osadzeniu na znamionach słupków wrosnąć i dokonać zapłodnienia.

Pręciki występują w kwiatach roślin okrytonasiennych, u poszczególnych gatunków w typowej dla nich liczbie, tworząc pręcikowie. Jeśli jedynymi w kwiecie organami generatywnymi są pręciki, to kwiat taki określany jest mianem pręcikowego (męskiego), gdy kwiat pozbawiony jest pręcików – określany jest mianem słupkowego (żeńskiego).

U roślin nagonasiennych występują mikrosporangia zwane pylnikami na łuskowatych mikrosporofilach, czasem zwanych pręcikami. Tworzą one zwykle szyszkowate twory zwane mikrostrobilami lub kwiatostanami męskimi[1][2]. W krajach anglojęzycznych terminologia związana z kwiatem, w tym pręciki, słupek, zastrzeżona jest z reguły dla okrytonasiennych. W krajach kontynentalnej Europy terminy te częściej stosowane bywają także na określenie odpowiedników u nagonasiennych[3].