Wenezuela

Wenezuela (hiszp. Venezuela, wymowa^ⓘ), oficjalnie Boliwariańska Republika Wenezueli (República Bolivariana de Venezuela) – państwo położone w północnej części Ameryki Południowej. Zajmuje powierzchnię 916 445 km²[1], a zamieszkane jest przez 30 518 260 osób (2023, szac.)[2].

Quick facts: Język urzędowy, Stolica, Ustrój polityczny, G... ▼

Boliwariańska Republika Wenezueli

República Bolivariana de Venezuela

Flaga Herb
Hymn: Gloria al Bravo Pueblo (Chwała dzielnemu ludowi)
Język urzędowy	hiszpański
Stolica	Caracas
Ustrój polityczny	republika federalna
Głowa państwa	prezydent Nicolás Maduro
Powierzchnia  • całkowita	916 445[1] km²
Liczba ludności (2023)  • całkowita   • gęstość zaludnienia	30 518 260[2] 33 osób/km²
PKB (2023)  • całkowite   • na osobę	96,63 mld[3] USD 3 641[3] USD
PKB (PSN) (2023)  • całkowite   • na osobę	213,05 mld[3] dolarów międzynar. 8 028[3] dolarów międzynar.
Waluta	boliwar soberano (VES[4])
Niepodległość	od Hiszpanii 5 lipca 1811
Strefa czasowa	UTC -4:00[5]
Kod ISO 3166	VE
Domena internetowa	.ve
Kod samochodowy	YV
Kod samolotowy	YV
Kod telefoniczny	+58
Multimedia w Wikimedia Commons
Informacje w Wikipodróżach
Hasło w Wikisłowniku

Państwo położone jest nad Morzem Karaibskim i Oceanem Atlantyckim. Cechuje się urozmaiconą rzeźbą terenu – środkową część kraju zajmuje Nizina Orinoko, południowo-wschodnią Wyżyna Gujańska, a północno-zachodnią – pasma górskie na skraju łańcucha Andów oraz równina wokół jeziora Maracaibo. Przeważa klimat tropikalny. Znaczną część kraju zajmują sawanny (w tym specyficzna dla tego kraju trawiasta formacja roślinna zwana llanos), a także lasy deszczowe. Graniczy z Kolumbią na zachodzie, Brazylią na południu i Gujaną na wschodzie[2][6].

Wenezuela jest republiką federalną z systemem prezydenckim. Stolicą i największym miastem jest Caracas. Wysoki poziom urbanizacji; w miastach mieszka ponad 88% społeczeństwa. Do głównych ośrodków miejskich należą Maracaibo, Valencia, Barquisimeto i Maracay. Walutą jest boliwar[2]. Blisko 2/3 populacji stanowią Metysi, 1/5 osoby pochodzenia europejskiego, a 1/10 afrykańskiego[6]. Językiem urzędowym jest hiszpański[2]. Największą grupę wyznaniową stanowią katolicy (84,5%[6]–96%[2]).

Terytorium Wenezueli zamieszkane było przez różne ludy indiańskie od górnego paleolitu. W 1498 roku dostrzeżona przez Krzysztofa Kolumba, po raz pierwszy zasiedlona przez Europejczyków około 1523 roku (Cumaná). Kolonia hiszpańska, po ponad 20-letnim okresie walk narodowowyzwoleńczych pod przewodnictwem m.in. Francisco de Mirandy i Simóna Bolívara, w 1819 roku weszła w skład republiki Wielkiej Kolumbii, a po jej rozpadzie w 1830 roku – stała się niepodległym państwem. Przez większą część XIX wieku i do 1958 roku w kraju panowała dyktatura wojskowa. Od lat 20. XX wieku Wenezuela rozwinęła się jako jeden z największych producentów ropy naftowej na świecie, w 1960 roku została członkiem założycielskim OPEC. Gospodarka kraju w dużej mierze opiera się na eksporcie tego surowca[6].

W okresie prezydentury Hugo Cháveza (1999–2013) podjęto realizację szeroko zakrojonych programów socjalnych, finansowanych z przychodów z eksportu ropy naftowej, które poskutkowały m.in. znaczną redukcją stopy ubóstwa[2]. Chávez prowadził także politykę mającą na celu ograniczenie strefy wpływów Stanów Zjednoczonych w Ameryce Łacińskiej. Po jego śmierci urząd prezydenta objął Nicolás Maduro, który pozostaje u władzy do dnia dzisiejszego. Okres jego rządów charakteryzuje się postępującym autorytaryzmem. Od 2019 roku Maduro nieuznawany jest m.in. przez Stany Zjednoczone i Unię Europejską. Od 2014 roku, kiedy nastąpiło załamanie się światowych cen ropy, kraj zmaga się z kryzysem gospodarczym, przejawiającym się m.in. hiperinflacją, drastycznym spadkiem PKB, niedoborem żywności i leków oraz emigracją ludności (do 2022 roku – ponad 7 mln osób)[2][6].